ref="#litres_trial_promo">บทที่ สิบสาม
“หรือนั่นคือสิ่งท่านสื่อ มายังข้า?
หากมันเป็นสิ่งดี แท้ทั่วหน้า
ใส่เกียรติในดวงตา อีกข้างใส่ความตาย
แล้วข้าจะเป็นกลาง เมื่อมองมาทั้งสองตา
หากพระเจ้าทรงเร่งรัดในข้า ตัวข้ารัก
ชื่อในเกียรติมากกว่ากลัวเรื่องตัวตาย”
--วิลเลียม เชคสเปียร์
จูเลียส ซีซาร์
บทที่ หนึ่ง
ธอร์ขี่หลังของไมโคเพิล ขณะที่เธอโบยบินข้ามเขตชนบทในอาณาจักรวงแหวนที่ขยายยาวออกไป เขากำลังมุ่งหน้าลงใต้ เพื่อตามหาราชินีเกว็นโดลีน ธอร์กำดาบแห่งโชคชะตาในมือแน่น เมื่อเขามองลงไป ณ เบื้องล่าง เขาได้เห็นกองทัพแอนโดรนิคัสที่มีกำลังพลนับล้าน มันเป็นภาพของกองกำลังที่แพร่ออกไปอย่างไม่มีประมาณ มันปกคลุมอาณาจักรวงแหวนราวกับการชุมนุมของกลุ่มตั๊กแตนจำนวนมาก เขารับรู้ถึงการเต้นตุ่บๆ ของดาบที่อยู่ในอุ้งมือและรู้สึกว่ามันกำลังกระตุ้นให้เขาทำอะไรบางอย่าง เพื่อปกป้องอาณาจักร เพื่อกวาดล้างผู้รุกราน มันเหมือนกับว่าดาบเป็นผู้สั่งการเขาและธอร์ก็มีความสุขเหลือเกินที่จะกระทำตาม
ภายในไม่ช้า ธอร์ก็จะคืนกลับไปและทำให้พวกรุกรานทุกคนต้องชดใช้ ในขณะนี้ โล่พลังฟื้นคืนขึ้นแล้ว พวกแอนโดรนิคัสและกำลังพลของเขาจะเข้ามาติดกับ และจะไม่มีกองสนับสนุนของจักรวรรดิผ่านเข้ามาได้อีกต่อไป และธอร์ก็จะไม่หยุดพัก จนกว่าเขาจะได้ฆ่าพวกนั้นทุกคน
แต่ในขณะนี้ มันยังไม่ถึงเวลาสำหรับการฆ่าฟัน งานที่สำคัญอันดับแรกของเขาคือ รักแท้หนึ่งเดียวของเขา ราชินีเกว็นโดลีนผู้หญิงที่เขาปรารถนามาโดยตลอด ตั้งแต่จากเขตพรมแดนมา ธอร์ปรารถนาจะได้สบพระเนตรกับพระองค์อีกสักครั้ง ที่จะได้สวมกอดพระนาง และเขาอยากรู้ว่าพระนางยังมีชีวิตอยู่ แหวนของแม่ที่อยู่ข้างในเสื้อเชิ้ตของเขาร้อนดั่งไฟแผดเผา เขาอดใจรอแทบไม่ไหว รอวันที่จะมอบมันกับพระนางเกว็นโดลีนเพื่อเป็นการปฏิญาณความรักของเขา เพื่อขอพระองค์แต่งงาน เขาต้องการให้พระองค์รู้ว่า ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนไประหว่างเขาทั้งคู่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพระนาง เขาก็ยังจะรักพระองค์มากและมากยิ่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ