Информация о книге:
Аннотация:
Ҳозир ижод булоғи қайнаб-тошиб турган Ўзбекистон халқ шоири Ойдин Ҳожиева ҳали учинчи синфда ўқиб юрган қизалоқ чоғидаёқ атоқли шоир лар ҳузурида шеър ўқиб, уларнинг таҳсин ва олқишларига сазовор бўлган. Нафис сўз оламидаги йўли ана шу тарзда, ажабтовур бир ҳолда бошланган. Агар унинг “Шабнам” деб номланган илк шеърлар тўпламининг 1970 йилда чоп этилганидан келиб чиқсак, унинг эллик йилдан бери ўзбек шеърияти ча манзорини ўз шеърлари билан янада яшнатиб, янада рангин, янада ифорли этиб келаётганига гувоҳ бўламиз. Орадан эллик йил ўтганига қарамай, унинг шеърларида кўклам тонгининг шабнами титраб тургандек. Ушбу китобга шо иранинг “Меҳр толасидан эшилган байтлари”(Озод Шарафиддинов) шеър, достон, қасида, устозлар ёди, бадиалар ҳолида жамланди.