Информация о книге:
Аннотация:
Шеъриятни қалб туғёни, кўнгил битиклари деб билган, кўп йиллик педагоглик фаолиятида адабиёт билан ҳамнафас яшаган Баҳодир Ҳамиджон (Баҳодир Ўринов) назмнинг асил шайдоси. Унинг «Самарқандимсан», «Мен бир йўл изларман» каби шеърий тўпламлари нашрдан чиққан. «Зарафшон мавжлари» номли «Самарқанд альманахи»да шеърлари чоп этилган.Мазкур китобда Баҳодир Ҳамиджоннинг сўнгги йилларда ёзилган энг сара шеърлари тўпланди. Ижодкорнинг тийран нигоҳи сатрларида акс этган. Мутолаа жараёнида ўқувчи ҳаёт, турмуш, тириклик, инсонийлик ва болалик борасида шоир билан фикрлашади, мулоҳаза юритади.