Информация о книге:
Аннотация:
Ушбу шеърий гулдастада оташин меҳр билан суғорилган Ватан мавзусидаги шеърларини ўқиб, Ўзбектошни «Истиклол куйчиси» дегингиз келади. Шу билан бирга китобни ҳозирги жамиятимиз ҳаётини ўзида акс эттирган ижтимоий, маиший ҳам, севги сатрлари ҳам ўзига яраша безаган. Шоирнинг севги ҳақидаги битикларида лирик қаҳрамоннинг ёрга мурожаати гоҳ ҳасратли, гоҳида эҳтиросли гўзал ўхшатишлари китобхон кўнглини покиза туйғуларга ошно қилади.Бир қараганда, Ўзбектошнинг шеърлари ҳозирги ёш шоирларнинг урф бўлган шеърлари ўхшашдай ва бир оз баландпарвоз гаплардай туюлади. Аслида, диққат билан назар ташланса, унинг айтадиган «янги гапи» бўлмаса, қўлига қалам олмаслигини, кўнгил розлари самимий эканлигини сезасиз.Ўзбектошнинг «Яхшиликнома», «Сен» лашни «сиз» лаш", «Ўзбек ғурури», «Оқибат қилинг», «Мени яхши кўрган ёмон одамлар», «Сев мени айбим билан…», «Муҳаммад Юсуф дарёси», «Улуг ваъда» каби шеърлари бугунги ўзбек адабий жараёнида янги мавзу, яъни «воқелик» дир.Ушбу китоб чинакам шеър ихлосмандларининг «қалб жавонидан» муносиб ўрин олишига ишончимиз комил.