Информация о книге:
Аннотация:
"Yirminci yüzyıl edebiyatının köşe taşlarından Portekizli şair ve yazar Fernando Pessoa'nın sevgilisine yazdığı mektuplar, onun aşkına tanıklık etmenin yanı sıra kişiliğine dair giz perdesini de aralıyor. Sayısız yazar personası ve şiirden öyküye, tiyatro oyunundan denemelere, binlerce sayfalık eserle ölümsüzleşmiş Pessoa, Ophélia'ya Mektuplar'da yalnızlığını, kırgınlıklarını, acılarını, kıskançlıklarını ve geleceğe dönük düşüncelerini kâğıtlara döküyor. Sanatın, edebiyatın ve düşüncenin her alanına müdahaleleriyle şekillenmiş, başlı başına bir yaratıya dönüşmüş yaşamının mahrem kapısını bu kez ardına kadar açıyor. ""Saat sabahın yaklaşık dördü, ağrılar içinde kıvranan bedenimin dinlenmeye ihtiyacı varken uyumaktan kesinlikle vazgeçtim. Üç gecedir bu böyle, ama bu gece hayatımda yaşadığım en berbat gecelerden biri. Bunu anlamana imkan yok küçük sevgilim, şanslısın sen. Uykumu kaçıran şey yalnız anjin ve iki dakikada bir şu berbat tükürme ihtiyacı değil. Ateşim yoktu ama sayıklıyordum, deliriyorum sanıyordum, bağırmak, haykırmak, birbirini tutmayan bin bir şey yapmak istiyordum. Bütün bunlar, hastalığın yarattığı kırıklığın doğrudan etkisiyle değil de dün bütün gün, ailemin gelişiyle ilgili olan ve çözümlenemeyen şeylerden sıkıldığım için oldu."""