Amy Blankenship

Nacht Licht


Скачать книгу

      

      Table of Contents

        Hoofdstuk 1

        Hoofdstuk 2

        Hoofdstuk 3

        Hoofdstuk 4

        Hoofdstuk 5

        Hoofdstuk 6

        Hoofdstuk 7

        Hoofdstuk 8

        Hoofdstuk 9

        Hoofdstuk 10

        Hoofdstuk 11

        Hoofdstuk 12

        Hoofdstuk 13

        Hoofdstuk 14

        Hoofdstuk 15

      Nacht Licht

      Door Bloed Gebonden Serie Boek 2

      Auteur: Amy Blankenship

      Translator: Angelique Hofland

      Copyright © 2012 Amy Blankenship

      Tweede editie Gepubliceerd door TekTime

      Alle rechten voorbehouden

      Quinn Wilder keek rond in het kantoor van Warren, hij wist niet of het nou goed of slecht was om te weten wie achter de moorden zat. Het grootste gedeelte van de schreeuwpartij was voorbij… of hij hoopte dat het tenminste zo was. Hij keek naar Kane nu de vampier met zijn rug naar de kamer gekeerd stond. Kane had niet de moeite genomen om zichzelf te verdedigen… Michael had goed werk verricht voor hem.

      Hij zou kwaad moeten zijn op de blonde vampier en hij zou zijn excuus moeten aanbieden in één adem, maar alles wat hij nu voelde voor Kane was een vreemde angst, als een roofdier, hij vond dit geen fijn gevoel.

      Kane grijnsde terwijl hij uit het raam staarde. Hij moest zijn volume echt gaan aanpassen om de gedachten van anderen te horen. Dus… de jaguars en de poema’s waren weer bij elkaar… grote fucking deal. Wat wilden ze met hem gaan doen, een vrolijke dans? Nou daar was hij niet voor in de stemming.

      â€œDe zielloze vampiers overtreffen ons met tien tegen één. Als ik het me goed herinner was Devon altijd een agressieve jager. Misschien moeten we hem bellen en vragen terug te komen om ons te helpen.” Steven bood zijn twee centen aan, “als het vampierleger groeit, is het een verloren strijd. Als we geen eigen leger gaan vormen, dan kunnen we net zo goed inpakken en zo snel mogelijk vertrekken uit Dodge.”

      Als de families niet zo lang uit elkaar waren geweest, had je geweten dat Devon op jacht is naar zijn onwillige vriend, de halve wereld over, antwoorde Kat Steven, maar ze keek Quinn in de ogen toen ze het zei.

      â€œSarcasme opgemerkt,” grijnsde Steven. Zijn grote broer had Kat behoorlijk kwaad gemaakt door haar te ontvoeren. Hij keek naar Quinn en vroeg zich af waarom zijn broer niks had gezegd over Dean die hen hielp met de vampiers bij de club. Eén van de gevallenen aan hun kant hebben was om over op te scheppen… niet iets om geheim te houden.

      Hij had gehoord dat andere gevallenen hadden geholpen met het terugvinden van Devon’s maat en haar vriend, maar nu hij was vertrokken met Devon en twee meisjes, was Dean hun enige troefkaart. “Ik sluit de motie af om Devon naar huis te roepen in de hoop dat de gevallen… wat was zijn naam?”

      'Kriss,' zei Kat.

      â€œAls Kriss terugkomt met Devon dan hebben we kansen omdat we al één van de gevallenen hier hebben die ons wil helpen,” vertelde Steven.

      â€˜En hoe denk je ze terug te halen?’ Vroeg Quinn kijkend naar Warren. “Je weet hoe de mannetjes van onze soort reageren als ze een partner hebben gevonden. De enige manier waarop Devon terugkomt, is als zijn partner bij hem is.’

      â€˜Misschien een idee voor je… Vertel hem de waarheid,’ snauwde Kat en keek Quinn aan die zich omdraaide om haar aan te kijken. Ze trok een wenkbrauw op naar hem en glimlachte tevreden toen hij wegkeek.

      Quinn grinnikte in zichzelf om haar weerwoord, maar zei niks als vergelding.

      Kane haalde een sigaret uit z’n pakje en stak hem aan. “Ik durf te zeggen dat de jonge dame in ons midden een punt heeft. Als je wilt dat de jonkies terugkomen dan moet je ze verleiden.”

      â€˜Natuurlijk,’ zei Michael terwijl hij de stemming in de kamer probeerde te verlichten. ‘Ik zet gewoon een schoteltje slagroom bij de achterdeur en wacht daar met een vangnet.’

      Kane en Kat grijnsden allebei bij de gedachte van Michael die in het donker zat te wachten om een nietsvermoedend jonkie, die van de slagroom zit te likken te vangen met z’n vangnetje.

      â€œKriss moet terugkomen,” gaf Kat toe. “Ik heb hem zien vechten en hij is gelijkwaardig aan een serieuze f-bom. Maar zoals ik hem ken dan komt hij niet terug zonder Tabby.”

      â€œHoe krijg je een gevallen persoon zover om zijn opdracht te verlaten en een kant te kiezen in een oorlog?” Vroeg Steven.

      â€œDat doe je niet,” zei Michael. “De gevallenen zijn zeldzaam en ver weg. De enige twee die ik ooit heb ontmoet zijn Dean en Kriss, en die wil je allebei niet kwaad zien.” ‘Hij keek naar Quinn, ‘is er een kans dat Dean Kriss vraagt om zijn vakantie in te korten?’

      Er werden nog een paar vragen gesteld vanaf de jaguar kant van de kamer, maar Kane voelde een koude rilling over zijn huid lopen toen hij ze blokkeerde. Hij wist precies over wie ze het hadden. Als Kriss terugkwam… dan zou Tabatha volgen.

      Iedereen behalve Michael trilden toen Kane zich ineens omdraaide en tegenover hen stond.

      â€˜De oorlog is al begonnen, dus als jullie klaar zijn met kussen en het goedmaken, kun je misschien meedoen aan de jacht.’ Hij duwde het raam open en sprong naar buiten, niet bezorgd dat het de tweede verdieping was. Zijn lange zwarte cape flapte achter hem aan en leek erg op donkere vleugels voordat hij uit het zicht verdween.

      Toen Kane verdween, rolde Michael met z’n ogen om het dramatische vertrek van zijn vriend en boog naar voren om het raam dicht te doen. Iedereen dacht dat Kane geland was op de grond, maar hij kon voelen dat hij boven hen op het dak zat. De ontmoeting was beter gegaan dan dat Michael had verwacht.

      Michael vroeg zich af of Kane zich wel realiseerde wat hij gedaan had toen hij die bloedsteen diep in Kane’s vlees had gestoken. Toen hij in zijn eigen pols beet en het bloed in de wond van Kane had laten lopen, had hij om twee hele goede redenen gedaan. Eén ervan was om de steekwond sneller te laten genezen maar de tweede reden was egoïstisch. Nu zijn bloed diep in de aderen van Kane zat kon hij