on>
bien
tang
’n !naugedig
jolyn phillips
Human & Rousseau
Oor die uitleg
Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Bientang mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.
ek staan op die plaat klipgatgrot en die sandberge agter my my voete is
plat my tone uitgesprei oor die skulpgruis wanneer die see terugtrek hoor
ek die ghoera die water is skoon en koud soos my
bloed ek staan voor my en kyk hoe die gety kwaad word
die !nau kom vinnig aan ek moet in my hut sit
die mans suiker die elandgebed vir my eer
my troubare sal vir my met ’n klipdaskaros seën
my kinders sal altyd behoort aan sy pa’le
wat van rivier kamma-kan kamma vandaan kom
ons is die qua van duiwelsgat en ons gaan nêrens
vandag dra ek my seehondvoorskoot kapallangs mantel
ek is die heerser van my hut melk self die bokke
my broer het sy eed afgelê ek word vandag
vandag is ek nie meer ’n !naumens nie my mense sing
vandag is ek ’n vrou ek word uitgesmeer met boegoe
dit maak my vrugbaar atta’le vat my vanoggend
na die hut en sê vir my ek is nie meer ekke nie
sy buk ek kruip as sy kruip ek skil as sy skil ek
ek gaan nooit weer iets met my eie hande kan bewerk nie
my hande word toegesluit sy leer my voete saam-saam strop
atta sê van nou af moet ek wegbly van die see af
die slangdokter praat my lewe warm met die boegoe
my rooidag maak die see onstuimig in die hut
ons wag ons wag ons wag mane om sonne verby
ek is bang vir die !nau tog wil ek bly in die !nau
ag see! stuur swartmosselboodskappe vir my seblief
ek ruik na bietoublos ek kniel voor die ghoenavyg
hou my gonnabos steek my weg in jou keel malmok
los my af !nau toe tog! bewaar my strandlopergeite
sê pa’le ek kan nie by die water uitkom nie sê ma’le
sy bewerk my met bruinsalie haar vaalbosstampsel
sy wat my suster is kyk toe dat ek voor haar vrou word
sy’s klaar deur haar fynbostyd sy’s klaar ingeheuning
vir my los’le om te ontaard vir my los’le gedou
ek voel hoe die ghoenavygblom uit my trek
ek ruik na seemeeumis ruik vis tussen my bene
groei daar uintjies onder my arms word ek bokkoms
vrougoed maak my aasgoed ek berg liefs my strandloopgeit
my rooidag is op pad ek wag vir my teken
see bring woorde waarmee ek kan bid ek spoel ek vlieg
ek staan op die plaat my sing fring
jou waternaam vang my oog my oestervanger hy weenfluit
sluit die swartmossel oop hardloop sê hy hardloop strandlangs
my bene kom los maar dan draai ek terug huis toe
die !nau is terug my boetabessie bemin my
hy’t al sy storms op my uitgehaal
hy steel my karos hy dra my steel om sy polse
ek het hom by pa gaan vermaan hy los sy storms
in my my verloofde vat sy belofte terug
ek dra ’n pot storms in my pens ma’le pa’le
los my waarheid soos weggooigoed vir die seemeeue
ek is terug in die !nau sê die medisyneman
my broer maak vir hom ’n nuwe karos een
van die dae sal hy trou net ek en sy stormkind bly nou !nau
ons is hemeltergend nêrens en sonder mense
//oëdienaar
jy trek oor die wêreld jy see jy stormsee jy skipbreuk
mensdood jy geweldig jy bemagtig begeer jy lok my
jy sipier my deur water bely ek see ek raak pekelwater
hier kan galjoen koraalrif in my bly see jy
is al wat oor is van my duinghwarrielyf
vanoggend op die walvismat vorm ’n drupklipgrot
die see die see die see my skuldbeen is ’n afgekapte wiek
ek mis jou ruggelingse wieg dis tyd vir vygiedra
atta vra ek hoe raak mens minder hoekom brand ek
raak ek donker ouer wind as ek my hakskeen lig hol ek
die rooibekvoël ken al die see
se raaisels ek ken al my pa se raaisels maar
hy ok hy word ’n dofwoord hy word
skim hy wys my hoe ek weg kan beweë
my hele lyf dans soet soe-soe die krale
om my enkels nek en toe
Atta se voorgevoel
ek het dit geweet die medisyneman het dit aan ons verklaar ek
is aangemaak met die see my !nau die groot storm roep!
dit is galjoentyd die water is my beletsel
die dood hardloop weg vir ons die bientangkind vang dit
Atta sien die kind se koliek goggo die stormse
atta soms soek ek nog vir jou tussen die waters
atta ek mis atta tot in die murg van my harte
ek nodig my bloekomgeneester perlemoer
haasvel trek atta van sy vlies af en sit dit op my pa’le se bors
my atta is ’n slanggeneester suie ’n gif uit soos ’n wig
wie sy ma’te wegspoeg atta se roeping reën hael
//oëdienaar
ek is jou oëdienaar ek ryg skulpe ek ontskulp
alkruk ek krok ek kraak blaker ek uit ek staan op
ek steel met my oë roof met my tong ek blaai om
die spelonk die noorkapper storm die bientang tang
ek het my nageboorte in ’n pot gegooi
langs my bene loop my maanstonde weer
die oestervanger in my oë