τον ώμο της τα μακριά κόκκινα μαλλιά της και τον κοίταξε με έντονο προειδοποιητικό βλέμμα.
'Σοβαρά τώρα; Θα μετακομίσεις; Τον γνωρίζεις μόνο πόσο.... μια εβδομάδα; Είσαι σίγουρη ότι θέλεις πραγματικά να το κάνεις αυτό;' Ο Τσαντ τη ρωτούσε συνέχεια το ίδιο πράγμα.
'Η απάντηση είναι η ίδια Τσαντ,' τον ενημέρωσε η Ένβι με σταθερή φωνή και αναρωτήθηκε πόσες φορές έπρεπε να του το πει για να το καταλάβει. Τον κάρφωσε με το βλέμμα της, σα να ήταν ένα κακομαθημένο μικρό παιδί, και οι λέξεις της ακούστηκαν μια μια, αργά και σταθερά, 'Θέλω να μετακομίσω και να μείνω με τον Ντέβον, και αυτό πρόκειται να κάνω.'
'Πως μπορείς να είσαι σίγουρη ότι σε μια εβδομάδα ή σε ένα μήνα από τώρα δε θα βρει κάποια άλλη και δε θα σε παρατήσει;' Ο Τσαντ ακούστηκε απεγνωσμένος.
'Δε θα το κάνει.' Η Ένβι συνέχισε να πακετάρει, προσπαθώντας να μη σκέφτεται και να μην αισθάνεται πως εγκαταλείπει τον αδερφό της. 'Ήταν μεγάλος άντρας πια, και δόκιμος υπαστυνόμος, έλεος!
'Δε το ξέρεις σίγουρα αυτό. Θέλω να πω, ότι χορεύει σε εκείνο το κλαμπ ημίγυμνος κάθε βράδυ και εσύ θα είσαι πίσω από το μπαρ σερβίροντας ποτά σε ανώμαλους,' αναφώνησε ο Τσαντ έτοιμος να αρχίσει να τραβάει τα μαλλιά του. Αυτό που πραγματικά ήθελε να κάνει ήταν να βάλει της φωνές επειδή η αδελφή του ανακατευόταν σε κάτι τόσο επικίνδυνο...με κάποιον τόσο επικίνδυνο.
Η Ένβι σταμάτησε το πακετάρισμα και κοίταξε τον μοναδικό αδελφό της, τον οποίο αγαπούσε πάρα πολύ αλλά τώρα ήταν έτοιμη να τον πνίξει. 'Πρώτον, ναι το ξέρω σίγουρα. Δεύτερον, μπορεί να είναι ημίγυμνος, αλλά είναι πολύ ωραίος έτσι. Τρίτον, θα έχω την ευκαιρία να χορέψω και εγώ μαζί του μέσα στο κλουβί. Και τέταρτον', έσκυψε πιο μπροστά σαν να μοιραζόταν κάποιο ένοχο μυστικό, 'πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις σεξ.΄
Ο Τσάντ κοίταξε την αδελφή του με γουρλωμένα μάτια, 'Δε χρειάζεται να κάνω σεξ.' Άρχισε να γρυλίζει όταν η αδελφή του ανασήκωσε το φρύδι της και τον κοίταξε.
'Ναι, χρειάζεται.' Άνοιξε ένα συρτάρι με δύναμη και άρπαξε ένα μάτσο προκλητικά εσώρουχα.
΄Όχι δε χρειάζεται.' Ο Τσαντ έκλεισε με δύναμη τη βαλίτσα της πριν εκείνη κατορθώσει να βάλει τα εσώρουχα μέσα, και ευχόταν να ήταν όλα αυτά προετοιμασία για να περάσει μόνο ένα βράδυ και όχι παραπάνω.
'Ναι, χρειάζεται.' Η Ένβι κούνησε τα εσώρουχα μπροστά στα μούτρα του, για να δώσει έμφαση και να τον κάνει να καταλάβει τι εννοούσε.
΄Όχι δε χρειάζεται.' Της έσπρωξε το χέρι μακριά.
'Όχι δε χρειάζεται', είπε η εκείνη. Έσμιξε τα μάτια της εκνευρισμένη.
'Ναι χρειάζεται.' Ο Τσαντ έκανε μια παύση και πέταξε τα εσώρουχα της στον αέρα. 'ΓΑΜΩΤΟ!'
Ο Ντέβον βρισκόταν στο καθιστικό ακουμπώντας στον τοίχο με τα πόδια του σταυρωμένα και τα χέρια του μέσα στις τσέπες του τζιν του...προσπαθώντας να μη ξεσπάσει σε γέλια. Ο καυγάς τους, του θύμιζε τόσο πολύ τη δίκη του σχέση με τα αδέλφια του.
Μπορούσε να καταλάβει πως ο Τσαντ ενδιαφερόταν πολύ για την Ένβι, και ακριβώς γι’ αυτό, δεν ανακατεύτηκε στον καυγά τους. Ο Τσαντ έκανε το καλύτερο δυνατόν... τον μεγάλο αδελφό σε μια ατίθαση κοκκινομάλλα. Όχι, δε θα τους σταματούσε, αλλά περνούσε καλά και μόνο που τους παρακολουθούσε.
Ο Ντέβον ξέσπασε σε δυνατά γέλια και μετά προσπάθησε να το καλύψει με έναν ψεύτικο βήχα. Κάποιος χτύπησε την πόρτα και τα παγωμένα γαλανά του μάτια έσμιξαν με απορία για το ποιος στο διάολο επισκεπτόταν τα αδέλφια πριν το χάραμα.
'Ντέβον, μπορείς να ανοίξεις σε παρακαλώ;΄ Φώναξε ο Τσαντ από το δωμάτιο.
΄Φυσικά,΄ απάντησε ο Ντέβον, αποτραβήχτηκε από τον τοίχο και προχώρησε προς την εξώπορτα. Ανοίγοντας την πόρτα, αντίκρυσε το έκπληκτο πρόσωπο του Τρέβορ και χαμογέλασε σαρκαστικά. ΄Γεια σου Τρέβορ, καιρό έχω να σε δω.'
Όπως είχε υποσχεθεί, ο Τρέβορ είχε έρθει για να μιλήσει με τον Τσαντ για όσα είχε δει στην εκκλησία. Το τελευταίο πράγμα που περίμενε ήταν να του ανοίξει την πόρτα ο Ντέβον Σάντος. Μη μπορώντας να ελέγξει την αντίδραση του, ο Τρέβορ σήκωσε ασυναίσθητα το χέρι του και έριξε μπουνιά στη μύτη του τζάγκουαρ....δυνατά.
Ο Ντέβον παραπάτησε προς τα πίσω και σκούπισε το αίμα από τη μύτη του. Κοίταξε το αίμα στα χέρια του και όρμησε στον Τρέβορ, δείχνοντας τα δόντια του. Πριν ο Τρέβορ καταφέρει να κουνηθεί, ο Ντέβον τον έσπρωξε έξω από την πόρτα, στην μπροστινή αυλή.
Ρούχα άρχισαν να σκίζονται και να πέφτουν καθώς οι δυο άντρες μεταμορφώθηκαν σε ζώα. Ο Ντέβον έκανε κύκλους γύρω από την αρκούδα και ούρλιαξε δυνατά όπως τα τζάγκουαρ. Ο Τρέβορ έβγαλε έναν δυνατό βρυχηθμό και σηκώθηκε στα πίσω πόδια καθώς προσπαθούσε να αρπάξει το τζάγκουαρ που είχε κολλήσει πάνω στην πλάτη του.
Μέσα στο σπίτι, ο Τσαντ και η Ένβι άκουσαν το ουρλιαχτό του Τρέβορ και έτρεξαν στην εξώπορτα. Πάγωσαν όταν είδαν τον Ντέβον να παλεύει με μια τεράστια αρκούδα στην αυλή τους. Ο αστυνομικός ένιωσε αμέσως ευγνωμοσύνη που το σπίτι τους δεν ήταν κοντά στα υπόλοιπα και δεν είχαν γείτονες που θα μπορούσαν να τους δουν.
Ο Τσαντ, γύρισε τον νοητικό του διακόπτη, κλείνοντας όλα τα συναισθήματα του. Ήταν σαν κάτι να έκλεινε μέσα του και τον έκανε να νιώθει πάντα εντελώς ήρεμος και χωρίς συναισθήματα...ακόμη