юхаларга,
Астыртын дус-ишләргә…
Ә аннары аптырыйбыз,
Белмибез ни эшләргә.
Күпме авыз пеште инде,
Ничә тапкыр алдандык…
Беркатлы икәнебезне
Без инде мең аңладык.
Беркатлы булмаска кирәк!
Моны һәркем белә бит…
Тик барыбер ышанасы,
Алданасы килә бит.
Әллә ничек кенә…
Әллә ничек кенә узды гомер…
Әллә ничек кенә гомер кичтек,
Әллә ничек кенә яшәлде.
Елмаймакчы булып яшәсәк тә,
Күзләребез бик еш яшьләнде…
Әллә ничек кенә яратыштык,
Әллә белеп, әллә белмичә…
Безнең сөю үзе бер әкият.
Әйтерсең лә «Мең дә бер кичә»…
Әллә ничек кенә шагыйрь булдым…
Кемдер мохтаҗ шагыйрь назына.
Үз-үземә кайчак аптырыймын,
Әле һаман нидер языла.
Әллә ничек кенә картаелды,
Сизмичә дә хәтта калынды.
Егетләнеп кенә йөргән чакта
Картлык җиле килеп кагылды.
Үткән чорлар әллә ничек кенә
Алышына яңа чор белән.
Күңелләрне әллә ничек кенә
Юатабыз яңа җыр белән.
Әллә ничек кенә тузды бугай
Тормыш тузаннары тузса да…
Минем гомер үкенерлек түгел,
Әллә ничек кенә узса да…
Мин сагынмый, кем сагынсын…
Мин сагынмый, кем сагынсын
Газиз Сөн буйларымны.
Сөн аңламый, кем аңласын
Уйлаган уйларымны…
Мин яратмый, кем яратсын
Андагы талларымны.
Яктыртса, алар яктырта
Болытлы таңнарымны…
Мин сокланмый, кем соклансын
Сөннең көмеш суына.
Сөннең көмеш суларында
Сандугачлар коена…
Мин кушылмый, кем кушылсын
Сандугач җырларына.
Үзем дә әйләнәм инде
Сандугач моңнарына…
Мин көйләми, кем көйләсен
Сөн буеның көйләрен…
Сөнсылу – гомер агышым,
Сөн сылуы – сөйгәнем…
Багышлаулар
Мостайга охшап киләсең…
Башкортстанның халык шагыйре
Мостайга охшап киләсең:
Ул атлап килешләрең,
Акрын гына, салмак кына
Мостайча йөрешләрең…
Мостайча сүз сөрешләрең,
Сөйләгән телмәрләрең,
Һәрвакыт биектә булды
Сайлаган мөнбәрләрең.
Һәрвакыт үлчәп сөйләдең
Сүзләрнең кыйммәтләрен…
Гел Мостайны хәтерләтә
Килешең-килбәтләрең.
Сине күрсәм, Мостай диеп,
Мин сискәнеп китәмен…
Син инде, агай, беләсең,
Кемнәрнең кем икәнен!
Беләсең кемгә охшарга,
Кемнәргә охшамаска,
Кемнәргә ышанырга һәм
Кемнәргә ышанмаска…
Булмаса