жарга[44] тәнең пешеп,
Дәхи дә кыш көне өшеп,
Битең, ботың, башың шешеп,
Катып-туңып, Җәмиләкәй.
Кадерсез шулкадәр йортта,
Кичә, көндез дә һәм иртә
Агар эш эшләп биретә[45] –
Кара къолтик, Җәмиләкәй.
…Кием ясап киендереп,
Сөеп, үзең, сөендереп,
Утыртып түргә мендереп,
Итәрләр бер газизәкәй.
Абыстай, ди-ди, сүз башда,
Тотып үзеңне күз-кашда,
Йөретеп җәйдә дә кышда.
Йөрерләр, и Җәмиләкәй…
Әбйате чәй бәйанында
Җиһан эчрә ул Алланың
Ләзиз нигъмәтләре[46] чукдыр[47],
Вәләкин бу безем йирдә
Бу чәйдик һичбере юкдыр.
Бу чәй кеби дәуа юкдыр,
Гаҗәб хасыйәте чукдыр,
Әгәр ачлар эчәр булса,
Белерсән: барчасы тукдыр.
Ки җәй фаслында бер ирне
Һауа сукса хәрарәтдән[48],
Эчәр булса бу чәйдин ул,
Котылыр ул мәзъәррәтдән[49].
Шита әййамидә[50] дәхи
Бөрүдәтләнсә[51] бер инсан,
Самавырлә чәй эчәрсә,
Бөрүдәте китәр шул ан[52]!
Хәуасындин[53] дәхи аның
Йокыны мөндәфигъ әйләр[54],
Белер моны мөҗәррибләр[55] –
Хәкыйкать чәй эчән байлар.
Самавырдыр дәхи мәтълуб[56];
Къәлебләрдә ирер мәхбүб[57], –
Самавырлә чәй эчсәләр,
Эчәнләрә ирер мәргуб[58].
Самавыр съәуте дилкәшдер[59],
Мисале сайрайан кошдыр;
Килеп ултырса сөфрәгә[60],
Кунакнын күңле бик хушдыр.
Нә дәклү нигъмәтең чукдыр,
Самавырлә чәең юкдыр,
Кунак чәһрәсе[61] ачылмас,
Һәмишә күңле сыныкдыр.
Әгәр чәеңне килтерсәң,
Ачылыр багъдагы гөлдик,
Ләтыйф сүзләрене сүзләп,
Утырыр мисле былбылдик.
Иляһи, сән аермагыл
Бу чәйдин без зәгыйфь колный;
Эчәрсә чәй бетәр булса,
Алырга вирәсән полный[62]!
Бу чәйнең шартлары вардыр,
Бәҗа килтерәсән аный[63],
Бәйан идәм сәңа бер-бер,
Колак салгыл моңа, җаный.
Аның шартларының бере
Самавырдыр ирер мәзкүр[64],
Йәнә янында бер мәхбүб
Утыра – ул ула мәнзур[65].
Шәрайәтдин[66] дәхи аның
Мөсаффа[67] һәм була балың,
Ки чын кясәгә салубән
Көмеш кашык илән алың!
Ушал балыңны измәгел
Чынаяк эчрә сән суда,
Әгәр изсәң аны суда,
Чәеңне