terwijl hij zijn armen in zijn mouwen vouwde en op zijn volle lengte ging staan. “Shinbe ruikt naar schuldgevoelens, en ik weet niet waarom.” Stiekem was hij blij dat ze nog geen tijd alleen met hem had doorgebracht, aangezien hij net wakker was geworden. “Ik vertrouw hem niet alleen met jou.”
Kyoko knipperde met haar ogen: “Het is onmogelijk dat je nu in de buurt van Shinbe komt. Hij heeft nog steeds veel pijn en jij bent degene die hem dat heeft aangedaan.” Ze probeerde niet gemeen te zijn ... ze wilde ze gewoon voor nu gescheiden houden. “Ik zal een deal met je maken. Ik kom morgen terug en geef iedereen een update, als je me belooft dat je teruggaat naar de groep.”
Toen ze de koppigheid in zijn ogen zag, keek ze even naar de grond en fluisterde toen zwaar in de lucht: “We zijn nog steeds een groep ... nietwaar? We moeten nog steeds de talisman vinden voordat Hyakuhei dat doet.”
Toya's ogen glinsterden gevaarlijk. “Als hij iets doet, en ik ben er niet ... Ik kan je niet beschermen en,” zijn stem schoot een paar keer omhoog, “ik ben je beschermer, niet hij!”
Kyoko's hoofd schoot omhoog bij zijn woorden. Het was niet vaak dat Toya zijn hart liet zien, maar ze kon het zo duidelijk zien op de zeldzame momenten dat zijn verdediging wegviel.
Ze glimlachte en probeerde hem te kalmeren. “Luister, Shinbe is veel te zwak om iets te proberen, dus maak je geen zorgen. Ik kom morgen terug.” Ze deed een paar stappen in de richting van het hart van de tijd en zag hem bewegen om haar tegen te houden.
“Toya!” Schreeuwde ze, haar hand opstekend en sprak de Taming-spreuk uit.
Kyoko verzachtte haar stem. “Luister, ik weet dat je Shinbe niet vertrouwt, maar vertrouw mij tenminste. Ik kom morgenavond terug. Alles komt goed ... je zult het wel zien.” Daarmee raakte ze de hand van het meisje aan en verdween. Ze kon zijn reeks vloeken nog steeds horen toen het hart van de tijd haar naar de andere kant bracht.
Kyoko fronste peinzend haar wenkbrauwen toen ze zich in het heiligdom huis bevond. Ze kon nog steeds de schade zien die tijdens hun gevecht was aangericht. Terwijl ze zich omdraaide, plaatste ze een zegel over de handen van het meisje en besloot dat het beter was dan genezen.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.