ඩොලර් දහයක් විතර යයි.”
බොබ් ඔහුගේ බාර් බිල ගෙවා කුලී රථයක් ලබා ගැනීම සඳහා පිටතට ගිය අතර ඔහු එමගින් මධ්‍යම පාන්තික උප නගරයකට පිවිසුණේය. ඔහුට අවශ්‍ය නිවෙස පසුකර යාර පනහක් පමණ කුලී රථය ගියපසු, එය නැවැත්වූ ඔහු නැවත ඒ නිවස දෙසට පයින් ගමන් කළේය.
නිවෙස වෙත ඇවිද යාමේදී ඔහු, ඔහුගේ කොණ්ඩය තදින් තලා, දොර අසලට ගොස් සීනුව නාද කළේය.
හොඳින් ඇඳ පැළඳගත්, හැඩකාර පෙනුමක් ඇති, ලස්සන කාන්තාවක් දොරට පිළිතුරු දුන්නාය.
"හලෝ, මැඩම්, මෙය කාටර් මහත්මයාගේ සහ මහත්මියගේ ගෙදරද?"
“කාටද දැනගන්න ඕන?"
"අනේ කරුණාකරලා, මැඩම්?"
"ඔව්, කාටද ඒක දැනගන්න ඕනේ?"
"ඔයාගේ සැමියා ගෙදර ඉන්නවද? මගේ නම ජිම් බාබර්. මම ඔයාගේ ස්වාමියා වැඩ කරන තැනට සම්බන්ධ රක්‍ෂණ කාර්යාලය වන ‘වෝකර් ඇන්ඩ් වෝකර්’ වල වැඩ කරන්නේ. කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැහැ. නමුත් ඇත්ත වශයෙන්ම, ඊට හාත්පසින් වෙනස් දෙයක්. අපි හිතන්නේ එයාගේ රක්‍ෂණ වාරික වලට සැලකිය යුතු වට්ටමක් ලබා දෙන්න තියනවා. අපිට පේන විදිහට එයා ඕනෑවට වඩා ගෙවලා තියනවා.”
"නැහැ, එයා තාම ආවේ නැහැ, ඒ උනාට මම ඉක්මනින් එයා එයි කියලා බලාපොරොත්තු වෙනවා. එයා සාමාන්‍යයෙන් එන්නේ හයට විතර.”
“ආ එහෙමද ... මට පහයි හතලිස් පහට තව හමුවීමක් තියනවා ... ඔයාට පුලුවන්ද එයාගේ ජංගම දුරකථන අංකය මට දෙන්න, එතකොට මට පුළුවන් එයාට කතා කරන්න, එහෙම නැත්තම් ඔයා එයාට දුරකථනයෙන් කතා කරලා මම ඇවිත් කියලා කියනවද? දෙකෙන් ඔයා කැමති ඕනේ දෙයක්.”
ඇය සිය ජංගම දුරකථනය සාක්කුවෙන් ඉවතට ගෙන ඇමතුම ගත්තාය.
“රොන්, මේ ඉස්සරහා දොර ගාව කෙනෙක් ඉන්නවා ඔයාට කතා කරන්න ඕනේ කියන. කමක් නැද්ද මැණික?"
ඇය දුරකථනය බොබ් වෙත දුන්නාය.
“හලෝ, කාටර් මහත්මයා. මම ඔයාගේ සමාගමේ සෞඛ්‍ය රක්‍ෂණ ක්‍රමයෙන් ... ඔයාගේ වෛද්‍යවරයා දොස්තර ඒ. ඩබ්ලිව් ක්‍රෝ කනිෂ්ඨයා තමයි මට ඔයාගේ විස්තර දුන්නේය ... අපි ඉතා ඉක්මනට හම්බවෙමුද? ඒක ඔයාගේ