яндыра аламмы
Йөрәкләрне?
Янам мин…
Яндыра мине нинди көч?
Бер уттан икенчегә
Күчеп барам, һаман янам —
Сүрелә алмыйм – нигә?
Аһ, исән калсам бусыннан
Дим, кермәс идем кабат! —
Гел ерак йөрер идем мин,
Утларга читтән карап…
Юк шул, утлар Алиһәсе
Әсире итеп тота…
Котылу бармы соң алда? —
Анда да язмыш – утта…
Егерменче йөз язмышы
Дип әллә юанаммы?!
Ничә мең ут алда тагы?
Мин – гашыйк Адәм җаны!
«Мәхәббәт шагыйрен таный белегез!..»
Мәхәббәт шагыйрен таный белегез!
Әй, кешеләр, аңа тик сүз бирегез!
…Янды фирка, байраклар бу гасырда,
Гашыйклар әләме исән – күрегез!
Ут янучы җаннар бар – сез күрегез;
Үзе булып калган алар – белегез!
Дуслары ашты «асманга» – постларга! —
Гашыйкларга тик хискә юл бирегез!
Мәхәббәттә янганнарны күрегез,
Сусаса җаннары, шәраб бирегез:
Җан сусавын басар җыр, хис шәрабы…
Айнымасак без хистән – кичерегез!
Бар гаебең ихласлык булган, шагыйрь!
Аңлаган җирдә сине кайсы әмир?!
…Кыз урлаган ирне дә аклаган мир, —
Без дә шул заттан, хакимнәр – белегез!
Мәхәббәт шагыйрен аңлый белегез! —
Сәер җаннарны танып, баш иегез.
Президентлар! Илләр көтә – күрегез:
Мәхәббәт әләмен безнең элегез!
Гашыйклар һаман хак юлда – күрегез,
Ахыргача «Хәерле юл» диегез!
Сезнең гөнаһны күтәрер җаннары —
Мәңгелек өчен тик ярлык бирегез!
Гашыйк Гаташ гасыр ахрыннан дәшә:
Мәхәббәт шагыйрен яклый белегез!
Сәер бер уй
Кавышмаса җаның сөйгән җанына,
Әверелмәсә тәнгә (!) яр кочагында,
Бу була, ахры, оялчан хискә «көч»! —
Йә, ачуданмы, үзеннән «ала үч»:
Хәтта нәфсе дә тартмаган берәүгә
Дәрте җиңә – иреген җуя бәндә,
«Яр» итә ул каргалган бәгъзеләрне…
Андыйлар соң ник үзгә – «назлы» әле?
Мәхәббәтнең яшерен исеме – «җимагъ» мы?
Җанга – җан, тәнгә тән кушылу тик «оҗмах» мы?
…Йолдызым, син күктән баккан чагыңда,
Яндырсаң да мыскыл-әр учагыңда, —
Гөнаһлы Җиргә, бел, ярың табына:
Йөзен сөртә ул гөлләр тузанына…
«Бу – сиңа кылган дога, бу…»
Бу – сиңа кылган дога, бу —
Чын күңелдән догам:
Язмышыңа якты иңсен —
Сакласын ут-судан
Мәрхәмәтле Ходам!
– Раббым, иркә яз гөлеңә
Үзгәрмәс пакьлек бир,
Дөнья керен тидермәслек
Илаһи сафлык бир!
Ялварам: тел ачкычы бир
Сөю – имтиханда…
Үзең терәк бул – ул ялгыш
Атлау ихтималда.
Җирдә сине яклау өчен,
Күккә ашсын