гасыр, Казан шулай яши,
Кемгә ничек, кемгә башкала…
Горурлану кирәк, халкың белән,
Дәүләтчелек шуннан башлана.
Безнең тарих әнә нинди булган…
Онытырга аны ярамый…
Дога кылыйк алар рухына,
Заман шаукымына карамый…
Бәхет юлы
Булган бәхетеңне күрми калма,
Күрә алсаң эчтә бикләмә…
Карашларың бәхет көтә икән,
Туган хисләреңне чикләмә.
Ашыгудан файда була алмый,
Бәхет эзләп, бәхет табылмый.
Бәхет сине үзе табар әле,
Тормышыңда барсаң абынмый.
Бәхет бит ул бер күчтәнәч түгел…
Бөтен гомерләрнең бүләге..
Аллаhыдан шулай киләдер ул,
Кешеләрнең иң зур теләге…
Кем бәхетле затлы кием кисә,
Кем саулыкны өстен күрәдер.
Дөньялыкта нидә омтылышы,
Аладыр ул, шундый бүләген.
Тамак туклык кемгә олы бәхет..
Имән – саулар булса туганнар..
Аралашып бергә яшәгәннәр,
Барысыда якын булганнар.
Ярыйда әле җирдә тоя алсаң..
Күңелләрең аны аңласа…
Оныткандай сине җирдә калып..
Мәңгелеккә күчә алмаса…
Якын
Яши торгач бераз өйрәнәсең,
Күрә алып якын булганны.
Күңел өйрәнгәчтән яхшылыкка,
Ихтибарсыз кала торганны.
Арабызда шундый кешеләр бар,
Күргән саен килә күрәсе.
Күңелләрнең шундый вакытларда,
Күккә тигән кебек түбәсе.
Әйткән сүзе сиңа якын була,
Охшаш була хәттә уйлаган.
Әйтерсеңлә син гомерлек таныш,
Андыйлардан күңел туймаган.
Моңсу чакта бер күрешү җитә,
Сүз табыла – була даруда.
Шуңа күрә җиңелерәк кебек,
Тормыш юлларыннан баруда.
Андый кешеләдә сафлык исе,
Ихлас хисләр бары сизелә.
Күңел дәваларга килгән кебек,
Андыйлар бу җирнең йөзенә.
Язмышларның иптәшләре кебек,
Туганнарың, булган якыннар.
Хәлләреңне белер өчен килеп,
Авыр чакта, ишек шакырлар…
Еракта…
Шуный уйлар килә еллар үткәч,
Балачакта нигә калмадым…
Ашыгулар, тизрәк үсмәк булып,
Хата булуларын анладым…
Ул вакытлар, юкка үткән кебек,
Бүгенгенең карап күзеннән.
Хыялларга шулай биреләмдә,
Көлеп куям кайчак үземнән.
Зур иде шул, үсү теләкләре,
Тизрәк үсеп, тизерәк өлгерү.
Олы кеше булгач, имеш үсеп,
Кем икәнлегеңне белдерү…
Шулай язган булган, ул вакытка,
Шундый булган ул чак хыяллар.
Хыялларны ничек тыясыңда,
Хыялларны кем соң тыя алган…
Хыялларда, ашып тормышка,
Балачаклар калды еракта.
Кире кайту хыяллары тумый,
Балаларча «үксеп елапта»…
Алданма
Белә