Sakitlik, genişlik, hər yan tərtəmiz! Ev deyil, cənnətdir!
MEDİTASİYA
Bir gün şagird yuxuda cənnətə düşdüyünü və burada Ustadın başqa şagirdlərlə birgə meditasiya etdiyini görür.
– Cənnətin bütün gözəlliyi elə bundan ibarətdir?
– deyə şagird heyrət içərisində qışqırır. – Biz bunu elə yerdə də edirdik.
Elə bu zaman o, Səs eşitdi:
– Axmaq! Sən düşünürsən ki, onlar cənnətdədirlər? Tamamilə əksinədir: cənnət onlardadır.
UZAQGÖRƏNLİK
Bir qumarbaz Ustada gileyləndi:
– Dünən məni fırıldaqçılıq edərkən yaxaladılar və döyüb pəncərədən atdılar.
Ustad qumarbazı başdan-ayağa süzüb dedi:
– Sənin yerində olsaydım, mən yalnız birinci mərtəbədə oynayardım.
Şagirdlər təəccüblə Ustada baxdılar.
– Sən ona qumar oynamaqdan əl çəkməyi niyə tövsiyə etmədin?
– Çünki mən bilirəm, əl çəkən deyil, – Ustad cavab verdi.
SÖHBƏT
Şagird bazarda eşitdiyi dedi-qodunu Ustada çatdırmaq üçün səbirsizlənirdi.
– Dayan, – Ustad onu saxladı. – Söyləyəcəyin əhvalat həqiqətdir?
– Düşünürəm ki, yox.
– Kiməsə bir fayda gətirəcək?
– Yox, əlbəttə.
– Bəs gülməlidir?
– Xeyr.
– Onda ona niyə qulaq asım ki?
RAHATLAŞMA
Ustad hesab edirdi ki, pis söz olmur: hər şey şəraitdən asılıdır.
Şagirdlərdən birinin ədəbsizcəsinə söyüş söydüyünü eşidəndə o bildirdi:
– Bəzən nalayiq sözlər duaların verə bilmədiyi rahatlığı gətirir insana.
DEDİ-QODU
Bir şagird Ustada etiraf etdi ki, onun dedi-qodunu başqalarının yanında təkrarlamaq kimi pis bir vərdişi var. Müəllim istehza ilə cavab verdi:
– Təkrar etmək elə də böyük bir günah deyil; əsas odur ki, özündən heç nə əlavə etməyəsən.
HƏRƏKƏT
Şagirdlər inadla Ustaddan onlara müdrikliyi öyrətməyi xahiş edirdilər. Bir dəfə Ustad onlara dedi:
– Müdrikliyi sözlərlə ifadə etmək olmaz. O, əməllərdə özünü göstərir.
Şagirdlər fikirləşmədən hərə bir işlə məşğul olmağa başladılar. Bunu görən Ustad ucadan gülüb dedi:
– Bu, əməl deyil. Bu, hərəkətdir.
ZİNDAN
– Sən öz intellektinlə çox fəxr edirsən, – Ustad şagirdə dedi. – Bununla sən mənə öz kamerasının genişliyi ilə fəxr edən məhbusu xatırladırsan.
BİRLƏŞMƏ
– Allahla hansı yolla birləşmək olar?
– Nə qədər çox səylə buna çalışırsan, o qədər də çox Ondan uzaqlaşırsan.
– Bəs bu məsafəni necə adlamaq olar?
– Heç bir məsafənin olmadığını dərk etməklə.
– Bu, Allahla mənim bir vahid olduğumuz anlamına gəlir?
– Yox, vahid deyilsiniz, amma iki də deyilsiniz.
– Bu necə ola bilər?
– Günəş və onun işığı, okean və dalğalar, müğənni və mahnı – bir deyillər. Amma iki də deyillər.
FƏRQLƏNDİRMƏ
Bir nəfər Ustada sevgilisinin xəyanətindən şikayət edir:
– Mən elə yandım ki, daha bir də heç kəsi sevməyəcəyəm.
– Sən bir dəfə təsadüfən qaynar plitə üzərində oturduqdan sonra bir daha heç nəyin üstündə oturmayacağına and içən adama oxşayırsan, – Ustad gülümsəyərək cavab verir.
QEYRİ-İRADİLİK
Bir dəfə Ustad şagirdlərindən müdrikliyin, yoxsa əməlin daha vacib olduğunu soruşdu.
Şagirdlər həmrəy idilər:
– Əlbəttə, əməl. Əməldə özünü göstərməyən müdrikliyin nə faydası?
– Bəs aydınlanmamış ürəkdən gələn əməlin nə faydası var? – öz növbəsində, Ustad soruşdu.
PƏRƏSTİŞ
Ustad ona pərəstiş edən şagirdə dedi:
– İşıq divarda əks olunub qayıdır. Divarın önündə diz çökmək nəyə gərək? Bütün diqqətini işığın mənbəyinə yönəlt.
MƏXFİLİK
Bir turist məbəddə keçmişdəki Ustadların şəkillərinə baxırdı.
– Yer üzərində, heç olmasa, bir böyük Ustad qalıb?
– Biri var, – bələdçi cavab verdi.
Ziyarətçi yalvardı ki, onları görüşdürsün. Ustadla görüşən ziyarətçi soruşdu:
– Böyük Ustadlar bu gün haradadırlar?
– Qərib! – Ustad səslədi.
– Ustad! – turist ehtiramla cavab verdi.
– SƏN haradasan?
TALE
Bir qadın Ustada öz taleyindən şikayət edirdi.
– Sən özün ona görə cavabdehsən, – Ustad dedi.
– Məgər mən qadın kimi dünyaya gəlməyimə cavabdehəm?
– Qadın olmaq – bu, tale deyil. Bu sənin qismətindir. Sənin taleyin isə ondan necə istifadə edəcəyindən asılıdır.
DİRÇƏLMƏ
– Keçmişini tamamilə unut və sən aydınlanmış olacaqsan, – Ustad dedi.
– Mən belə də edirəm, sadəcə, tədricən.
– Tədricən yalnız böyümək olar. Aydınlanma isə anidir.
Bir qədər sonra Ustad izah etdi:
– Sənə tullanmaq lazımdır! Kiçicik addımlarla uçurumu aşa bilməzsən.
YUXU
– Mən nə vaxt aydınlanmaya çatacağam?
– Görəndə, – Ustad cavab verdi.
– Nəyi görəndə?
– Gülləri, ağacları, ulduzları, ayı.
– Mən onsuz da onları elə hər gün görürəm.
– Xeyr.