кызы булып,
Төшемә керер идең.
Җиңеләеп калырмын күк,
Җиденче күккә җитеп.
…Авыраеп басып торам,
Синең җавапны көтеп.
Әйдә, алып китим әле
Карурман якка табан –
Бәхетле якка табан…
Курку
Мавыгу да түгел, саташу да,
Мин яраттым сине чын-чынлап.
Дога ятлап барган дәрвиш сыман,
Исемеңне йөрим пышылдап.
Яшерепләр калып булыр микән?
Инде чынлап шүрли башладым.
…Кеше барда ялгыш, онытылып,
Кемлегеңне әйтеп ташлармын…
Нурың күзләремдә
Яшем чыкмый, әмма үзем
Юл буена кайтам елап.
Бергә булган мизгелләрнең
Бөртегенә кадәр уйлап.
Нинди назлар кичергәнбез? –
Ул чакларда тойдык микән?
Юктыр, юктыр: сөю – сукыр,
Күп нәрсәне күрми икән.
Күрә белсә, безне болай
Бичаралар итмәс иде.
Сине – миннән, мине синнән
Читкә алып китмәс иде.
Үзебез дә саташканбыз,
Ике күзле була торып.
Бәхет даулап маташабыз,
Ике аерым дөнья корып.
Сине күрдем… мохитеңнән
Ала гына алмыйм йолып.
Озаккарак калсын нурың,
Күзләремне барам йомып…
Бозыклык
Бозыклыкка керми лә ул
Минем сиңа тартылу.
Татлы җылы тоеп яшим
Чакырымнар аркылы.
Нигә шуны белә торып,
Сирәк килә хәбәрең?
Талы сынган сандугач күк
Була кайчак хәлләрем.
Куначасыз күңел китек,
Җыр башлауда кызык юк.
Яраттырып, һаваландың…
Менә шул чын бозыклык.
Күрәзәче булмасам да
Мин әйткәннәр сиңа килеп бара:
Ялгышасың, дидем – ялгыштың.
Нәтиҗәсен әнә күреп торам:
Күзләреңнән ага сагыш-моң.
Барма, дигәндә дә тыңламадың,
Күрәчәгең тартты – ашкындың.
Бер йомычка булдың уртасында
Үкенечләр тулы ташкынның.
Кире кайт, дип, күпме үгетләдем,
Колак салмый үттең – тискәре.
Ә үзеңне тормыш чоңгыллары
Алып кереп китте эчкәре.
Кисәттем бит юкса, ә бит үзем
Күрәзәче булып тумаган.
…Мәхәббәттән качып бәхет тапкан
Кеше әле җирдә булмаган…
Ерак өй
Ертык болыт аша карый да ай,
Бакчагызны нурга тутыра.
Кура җиләкләре арасында
Песи кебек посып утырам.
Үтеп чыга алмас киңлек миңа
Коймаң белән өең арасы.
Бурыч гади – ятак тәрәзәңнең
Бер өлгесен барып кагасы.
Чыккан булыр идең ишетүгә,
Ният булса, хәйлә туачак.
Абыең бит өйдә… ул сизенсә,
Эт өстереп, арттан куачак.
Күтәрелгән килеш калды кулым.
Язмыш куды, читкә кителде.
Бүген барсам, усал абыеңнан
Курыкмас та идем шикелле.
Бакчагызда калды зары, моңы
Без