.

üstündəki çörək bıçağını qapdım, ondan sonrasını daha yadıma sala bilmirəm”, – deyə fikirlərini bölüşmüşdür”.

      Qəzetimizin bu qarma-qarışıq düşmüş yazıya görə bağlandığını heç kəs bilmir. Çünki qəzeti əlaqədar təşkilatlardan başqa heç kəs, hətta onun sahibi də oxumazdı. Onlar elə güman edirdilər ki, qəzetin nəşri birinci səhifədəki baş məqalədə hökumət çox ciddi tənqid edildiyi üçün dayandırılıb.

Tərcümə edəni: Yusif Şirvan

      ADAMI ZORLA DƏLİ EDƏRLƏR

      Eynəkli adam:

      – Yoldaşlar, – dedi, – bu elə işdir ki, dərhal qərara gəlmək olmaz. Yaxşıca düşünüb-daşınmaq lazımdır.

      Orada olanların ən cavanı:

      – Bəli, – deyə eynəkli adamın sözünə qüvvət verdi. – Biz çox yaxşı fikirləşməliyik. Elə olmasın ki, öz əlimizlə öz başımıza əngəl açaq.

      Çillisifət birisi:

      – Əvvəla, – dedi, – gəlin bunu birdəfəlik həll edək, görək biz indikindən razıyıqmı?

      Hamı birdən bağırdı:

      – Razı deyilik!!!

      Çillisifət soruşdu:

      – Nə üçün razı deyilik?

      Eynəkli:

      – Qardaşım, axı o dəlidir, – dedi.

      O biriləri də:

      – Bəli, bəli, dəlidir. Lap zırramasındandır, – deyə təkrar etdilər.

      Çillisifət:

      – Məsələ də elə burasındadır. Biz yeni seçkilərdə daha ağıllısını seçməliyik.

      Kök bir kişi:

      – Bundan əvvəlki də dəli idi, – dedi.

      – Ondan əvvəlki də…

      – Ondan qabaqkı da dəli idi.

      – Mən biləni, bu vəzifədə işləyən adamların hamısı dəlilər olub.

      Gənc adam:

      – Elə isə bu dəfə ağlımızı başımıza yığaq, – dedi, – bir ağıllısını tapıb seçək.

      Eynəkli adam:

      – Biz bunları dəli bilib seçmirdik ki, – deyə cavab verdi. – Ən ağıllısını, təvazökarını seçirik. Ağıllı kimi tanıdığımız adam sonra dəli çıxır.

      Tez-tez öskürən, zəif, arıq bir qoca dedi:

      – Allah… bu necə sirdir, bilmirəm, bu vəzifəyə hər kim gəlirsə, əlüstü ağlını itirir…

      Kök kişi etiraz etdi:

      – Bu vəzifəyə gələnlər yox, bu vəzifəyə gətirdiklərimiz…

      Gənc cavab verdi:

      – Vəzifənin nə günahı var? Mən əminəm ki, bunlar hamısı bu vəzifəyə gəlməmişdən əvvəl də ağıllı deyillərmiş. Sadəcə, əvvəllər dəlilik etməyə fürsət tapmırlarmış. Biz onları rəhbər edəndən sonra fürsətdən istifadə edib dəliliyə başlayırlar.

      Çillisifət dedi:

      – Canım, nə deyirsinizsə deyin, bu adamla təxminən otuz ildir dost olmuşam. Vallah, biz bunu bələdiyyə rəhbəri etməmişdən əvvəl o, ağıllı-başlı adam idi.

      – Ola bilər. Dəlilərin hamısı anadangəlmə dəli olmur ki… Deməli, onlar dəlilik etmək üçün rəhbər seçilmələrini gözləyirlərmiş.

      Eynəkli dedi:

      – Boşlayın bu söhbəti. Olan olub, keçən keçib. Deyin görək, bu dəfə kimi bələdiyyə rəhbəri edəcəyik?

      Hərə bir ad çəkdi. Lakin bütün adları çəkilən namizədlər etirazla qarşılandı. Yüzdən çox ad sadaladılar, ancaq heç birini bəyənmədilər. Birdən eynəkli adam qışqırdı:

      – Tapmışam! Gör necə ağlıma gəldi. Rasim bəy haqqında nə deyə bilərsiniz?

      – Allaha and olsun ki, namuslu adamdır…

      – Həm namusludur, həm tərbiyəlidir, həm də təvazökar…

      – Özgə malında gözü yoxdur. Özü də çox xeyirxah adamdır.

      – Alim adamdır. Gözütox, sözündə durandır…

      – Çalışqandır, təcrübəlidir…

      Onlar Rasim bəyi tərifləməkdən doymurdular. Ancaq kök adam bildirdi: