xilqətə hayıfım gəlir.
Həyat mənalıdır bilmirəm nədən?
Kiminə qürbət el, kiminə vətən.
Milyon ürəklərdə kül olub gedən,
Bu şerə, sənətə hayıfım gəlir.
Əsiri deyiləm şöhrətin, varın,
Saxta gülüşlərin, bəd rəftarların.
Yalançı möminin, çox mollaların,
Getdiyi cənnətə hayıfım gəlir.
Həmişə gül açmır sən gözlədiyin,
Sevdiyin, seçdiyin, əzizlədiyin.
Duyğusuz gözələ hey bəslədiyin,
Ülvi məhəbbətə hayıfım gəlir.
Pərvanə özünü yandırar oda,
Hay vurub qıy çəkməz qartal yuvada.
Yaxşı ataların nankor övlada,
Çəkdiyi zəhmətə hayıfım gəlir.
Alqayıt, necoldu sevib, seçdiyin,
Dost deyib yolunda candan keçdiyin?
Nadan sərsərilə yeyib içdiyin,
Şəkərə, şərbətə hayıfım gəlir.
Dindimi
Nazlı bahar, qədəmlərin mübarək,
Çiçək ətri bürüyübdür kəndimi.
Dərələrdən, təpələrdən sürünən,
Çiskindimi, dumandımı, çəndimi?
Lilpar əsam, bulaqlardır çeşməyim,
Başa yetdi qovrulmağım, bişməyim.
Əlindədir təbdən-təbə düşməyim,
Sən bilirsən bircə mənim fəndimi.
Min büsat var, yenə eldə, obada,
Sığırçınlar cəh-cəh vurur yuvada.
Durna qalxdı, qatarlandı, havada,
Şahin, şonqar bərəsinə endimi?
Mirvaridir dənizlərim, göllərim,
Əyilməzdir obalarım, ellərim.
Çəmənlərim, zəmilərim, çöllərim,
Deyin görüm, sünbülünüz dəndimi?
Alqayıtam, qanadlanıb duyğular,
Hər süslü çiçəkdə həyat eşqi var.
Ötən ilki küsülülər, ay bahar,
Gəlişinlə danışdımı, dindimi?
Getdi
Y.Rzayevin ölümünə
Yunis dayı bu sehirli dünyadan,
Gedəndə Koroğlu sayağı getdi.
Böyük bir mahalın ağır, bir elin,
Arxası, köməyi, dayağı getdi.
Bu odlar yurdunun əzmi qüruru,
İstəyi, arzusu, əqli, şüuru,
Qəlbimin riqqəti, gözümün nuru,
Əlimin xınası, boyağı getdi.
Alqayıt, oxlandı min qartal səsi,
Kəsildi dağlardan igid nərəsi.
Böyük bir Vətənin idrak çeşməsi,
Göylərə nur saçan mayakı getdi.
Dəyməsin
Qızıl da, gümüş də gəldi gedərdi,
Ulu xilqət qoy canıma dəyməsin.
Özü hifz eyləsin şərdən, qəzadan,
Şöhrətimə, ad-sanıma dəyməsin.
Nə ölüm dəhşətdir, nə də varsızlıq,
Ötəridir bəhrəsizlik, barsızlıq.
Xudpəsəndlik, qeyrətsizlik, arsızlıq,
Təkcə mənim ünvanıma dəyməsin.
Alqayıtam, nə altunam, nə zərəm,
Ləl yerinə həqiqəti gəzərəm.
Ürəyimi parçalasa dözərəm,
Böhtan əli vicdanıma dəyməsin.
Diləyim
Dağlar, səndə tapdığımı itirdim,
Qığılcıma, oda döndü diləyim.
Öz elinin, obasının, vurğunu,
Bir quş idim, vaxtsız düşdü lələyim.
Dərələrdə, təpələrdə gəzmişəm,
Çəmənlərdə çiçəyini əzmişəm.
Bilirsənmi, niyə dərdə dözmüşəm,
Zirvələrdən güc alıbdı biləyim.
Tellərinə çiçək lenti bağlayan,
Qızılgülün dövrəsində çağlayan.
Gizlənəndə hiddətindən ağlayan,
Hanı mənim gözü yaşlı mələyim?
Qanadlandım, pərvazlandım, uçmadım,
Həsrətindən, möhnətindən qaçmadım.
O yazığa ürəyimi açmadım,
Bax, beləcə baş tutmadı “kələyim”.
Tapdığımı, dağlar, səndə itirdim,
Alqayıtam, qəm dastanı bitirdim.
O zamandan ömrü başa yetirdim,
O zamandan ələnibdir ələyim.
Azərbaycanim
Sənə qərənfillər dərməkdən öldük,
Səni yas içində görməkdən öldük.
Sənə başsağlığı verməkdən öldük,
Bakım, Qarabağım, Xoyum, Zəncanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.
Şəhidlər qanıdır sinəndə ulduz,
Sağalmaz yarana duz bağlanıb, duz!
Gündüz narahatsan, gecə yuxusuz,
Nə Səttar xanım var, nə Xiyabanım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.
Özümü qarsıyan alovam, odam,
Naləyəm, fəryadam, amanam, dadam.
Dərdinə, qəminə demə ki, yadam.
Adi bir daşına qurbandı canım,
Sinəsi yaralı Azərbaycanım.
Torpağın qandallı, millətin kölə,
Fəxri xiyabanda bax şəbnəm