Naukowa analiza biblijnych listów Apostołów. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu
nie przez prawo [nadane] Abrahamowi, ani jego nasieniu, obietnica jest dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość wiary. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
14 Jeśli spadkobiercy, którzy ustanawiają prawo, są spadkobiercami, wiara jest daremna, obietnica jest uśpiona; (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o» prawości" wiary).
15 albowiem prawo wywołuje gniew, bo tam, gdzie nie ma prawa, nie ma też przestępstwa. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
16 Tak więc przez wiarę, aby [było] przez miłosierdzie, aby obietnica była niezmienna dla wszystkich, nie tylko przez prawo, ale także przez wiarę Potomków Abrahama, który jest ojcem dla nas wszystkich (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o «prawości» wiary).
17 (Jak napisano: postawiłem Cię ojcem wielu narodów) przed Bogiem, któremu uwierzył, ożywiając zmarłych i nazywając to, co nieistniejące, jako istniejące. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
18 on, ponad nadzieją, uwierzył z nadzieją, przez co stał się ojcem wielu narodów, zgodnie z tym, co powiedział: «tak będzie nasienie twoje». (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
19 i nie był wyczerpany w wierze, nie myślał, że jego ciało, prawie stuletnie, już umarło, a łono Sarrina w śmierci; (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o» prawości" wiary).
20 Nie zachwiał się w obietnicy Bożej niewiarą, lecz był stanowczy w wierze, oddając chwałę Bogu (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o «prawości» wiary).
21 a będąc całkiem pewnym, że jest silny i spełni to, co obiecano. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
22 dlatego mu przypisano sprawiedliwość. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, dyskurs o» prawości" wiary).
23 A jednak nie w odniesieniu do niego jednego jest napisane, co się mu przypisało (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o» prawości" wiary).
24 ale także w odniesieniu do nas; przypisze się również do nas, którzy wierzą w Tego, który zmartwychwstał Jezusa Chrystusa, Pana naszego, (odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o» prawości" wiary).
25 który jest oddany za nasze grzechy i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia. (Odniesienia do historii Starego Testamentu, rozumowanie o» prawości" wiary. Błąd wszystkich tych «zawirowań» polega na tym, że nie było Zmartwychwstania, Jezus zapadł w śpiączkę, Jezusa używali kapłani zaratusztrianizmu z partii, aby na tej podstawie zaszczepić naśladowcom Jezusa potrzebę wojny z Rzymem, a sami zajęli Palestynę za kulisami).
Rozdział 5
1 tak więc, usprawiedliwiając się wiarą, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa (z punktu widzenia Pawła znaleziono dowód» prawości" wiary).
2 przez który przez wiarę uzyskaliśmy dostęp do łaski, w której stoimy i chwalimy się nadzieją chwały Bożej. (Rozumowanie łaski).
3 i nie tylko tym, ale chwalimy się i smutkami, wiedząc, że cierpienie pochodzi z ucisku, (rozumowanie o cierpieniu i cierpliwości).
4 od cierpliwości doświadczenie, od doświadczenia nadzieja, (rozumowanie o doświadczeniu nadziei i cierpliwości).
5 a nadzieja nie wstydzi się, bo miłość Boża wylała się do naszych serc przez Ducha Świętego, który nam dał. («Boskie» więzadła).
6 Albowiem Chrystus, gdy jeszcze byliśmy słabi, w pewnym momencie umarł za niegodziwych. («Boskie» więzadła).
7 Albowiem mało kto umrze za sprawiedliwego; czyżby za dobroczyńcę, być może, kto zdecyduje się umrzeć. («Boskie» więzadła).
8 Ale Bóg swoją miłość do nas udowadnia tym, że Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy jeszcze grzesznikami. («Boskie» więzadła).
9 dlatego tym bardziej teraz, będąc usprawiedliwieni przez Jego krew, zbawimy się im od gniewu. («Boskie» więzadła).
10 Albowiem jeśli będąc wrogami, pojednaliśmy się z Bogiem przez śmierć jego syna, tym bardziej, pojednani, zbawimy się jego życiem. («Boskie» więzadła).
11 i nie dość tego, ale i chlubimy się Bogiem przez Pana Naszego Jezusa Chrystusa, przez którego otrzymaliśmy teraz pojednanie. («Boskie» więzadła).
12 dlatego jako jeden człowiek grzech wszedł na świat, a grzechem śmierć, tak i śmierć przeszła na wszystkich ludzi, [bo] w nim wszyscy zgrzeszyli. («Boskie» więzadła).
13 Albowiem [i] przed prawem grzech był na świecie; ale grzech nie jest przypisany, gdy nie ma prawa. («Boskie» więzadła).
14 jednak śmierć panowała od Adama do Mojżesza, a nad nieomylnymi, jak zbrodnia Adama, która jest obrazem przyszłości. (Odniesienia do historii Starego Testamentu).
15 ale dar łaski nie jest jak przestępstwo. Jeśli bowiem wielu poniosło śmierć przez zbrodnię jednego, To tym bardziej łaska Boża i Dar z łaski jednego człowieka, Jezusa Chrystusa, są dla wielu przepełnione. («Boskie» więzadła).
16 a dar nie jest jak [sąd] za jednego grzesznika; bo sąd za jedno [przestępstwo] jest do potępienia; ale dar łaski jest do uniewinnienia od wielu zbrodni. («Boskie» więzadła).
17 Albowiem jeśli zbrodnią jednego śmierć królowała przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego Jezusa Chrystusa. («Boskie» więzadła).
18 Przetoż jako zbrodnia jednego dla wszystkich ludzi potępienie, tak przez prawdę jednego dla wszystkich ludzi usprawiedliwienie do życia. («Boskie» więzadła).
19 albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznymi, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się Sprawiedliwych. («Boskie» więzadła).
20 A Prawo przyszło po, i w ten sposób zwielokrotniła się zbrodnia. A kiedy grzech się pomnożył, łaska stała się preizobilna («boskie» więzadła).
21 aby tak jak grzech królował na śmierć, tak łaska zapanowała przez sprawiedliwość do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. («Boskie» więzadła).
Rozdział 6
1 co powiemy? czy pozostaniemy w grzechu, aby pomnożyć łaskę? W żaden sposób. (Rozumowanie Pawła o grzechu).
2 umarliśmy dla grzechu: jakże mamy w nim żyć? (Rozumowanie Pawła o grzechu).
3 czyż nie wiecie, że wszyscy, którzy zostali ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, zostali ochrzczeni na śmierć jego? («Boskie» więzadła).
4 tak więc zostaliśmy pochowani z nim przez chrzest na śmierć, aby Chrystus powstał z martwych przez chwałę Ojca, tak i my chodzimy w odnowionym życiu. («Boskie» więzadła).
5 Albowiem jeśli jesteśmy z nim zjednoczeni przez podobieństwo jego śmierci, to musimy być zjednoczeni i przez podobieństwo Zmartwychwstania.
6 wiedząc, że nasz stary człowiek jest z nim ukrzyżowany, aby ciało grzeszne zostało zniesione, abyśmy nie byli już niewolnikami grzechu; («boskie» więzadła).
7 Albowiem zmarły uwolnił się od grzechu. («Boskie» więzadła).
8 a jeśli umarliśmy z Chrystusem, to wierzymy, że będziemy z nim żyć, («boskie» więzadła).
9 wiedząc, że Chrystus, powstając z martwych, już nie umiera: śmierć już nie ma nad nim władzy. («Boskie» więzadła).
10 Albowiem