Sev və inan. Ceylan Mumoğlu

– Yox, Sərvinaz, mənimki ölümsüz sevgidir.

      Əvvəlcə sevgisiz qalanda nələr baþ verir, bunlarý öyrənməliyik. Üç il əvvəl sosial ºəbəkədə mənə gənc bir xaným müraciət etmiºdi. Onu üzən, baþýna gələn hekayəsini danýþmaq üçün dinləyici və çarə axtarýrdý. Onu dinlədikdən sonra, hekayəsindən yola çýxaraq ümumi bir yazý hazýrlayýb səhifəmdə yayýmladým. Həmin yazý böyük maraða səbəb oldu, bir neçə saytda da yayýmlandý. Gənc xanýmýn hekayəsini təxmini bu cür çatdýrmýþdým:

      –"O kefsiz idi. Artýq özünü əvvəlki kimi hiss edə bilmirdi. Olub-keçənləri rəfiqələrinə anlatsa da, onlarla bölüºsə də, hələ ürəyi sakitləºməmiºdi. Onu sakitləºdirəcək, ruhunu dinləyəcək bir insan lazýmdý.

      "Bəlkə, psixoloqa gedim? Yox, hazýrda ona ödəyəcək pulum yoxdur. Bəs nə edim, necə qurtulum bu acý verən düºüncələrdən? Bu halýmla mən özümü yeyib-bitirmək üzrəyəm".

      Səhər yuxudan qalxandan aðzýna bir loxma da qoymamýþdý. Baþý gicəllənirdi. Pəncərəyə yaxýnlaþdý. Bir qədər küçəni seyr etdikdən sonra masanýn üstündə qoyduðu telefonunu götürdü. Bir neçə mesajý vardý:

      – Rəfiqələrdəndir yəqin, narahatdýrlar mənə görə.

      Ýnternetə daxil oldu, sosial ºəbəkədə bir-iki paylaºmaya nəzər saldýqdan sonra baðlamaq qərarýna gəldi. Anidən durdu, rəfiqəsinin ona məsləhət bildiyi bir xanýmla danýþmaq üçün mesaj qutusuna göndərdiyi profil ünvanýný xatýrladý. Həmin mesajý dünən də açmýþdý, amma "Eh" deyib baðlamýþdý. Bu gün isə yoxlamaq qərarýna gəldi.

      "Axý biri mənə mütləq kömək etməlidir. Mən bu cür çox davam gətirə bilməyəcəyəm".

      Artýq yubanmadan rəfiqəsinin göndərdiyi ünvana yazmaða baþladý.

      – Salam. Sizinlə danýþmaq olar?

      – Salam. Buyurun.

      – Kiminləsə danýþmaða ehtiyacým var. Rəfiqələrim məni tam anlamýrlar, bəlkə də, mənə belə gəlir.

      – Bəzən olur. Anlayýram. Çəkinməyin.

      – Mənə elə gəlir ki, insanlarýn bir-birinə ehtiyacý yoxdur artýq. Hər kəs bir-birini aldadýr, hərəkətləri, danýþýqlarý ilə nəsə umurlar.