Nauka potwierdza – 6. Zbiór artykułów naukowych. Андрей Тихомиров

i stawaszcze. W 1 połowie XVI wieku. droga morska na Syberię jest również opanowana. Na początku XVI wieku. w Rosji ukazało się pierwsze dzieło literackie o ludach Uralu i Uralu – «Legenda o ludziach nieznanych we wschodnim kraju».

      Wzmocnienie rosyjskiego scentralizowanego państwa i aktywna polityka zagraniczna Iwana IV Groźnego na Wschodzie otworzyły możliwość przejścia na Syberię z basenu Kama. Dużą rolę w kolonizacji Syberii odegrali Kupcy Stroganowa, którzy otrzymali pozwolenie na budowę ufortyfikowanych miast i zatrudnianie «ludzi łowieckich"do ich ochrony. Z posiadłości Stroganowa w 1581 r. zorganizowano kampanię Jermaka, która doprowadziła do klęski i rozpadu chanatu syberyjskiego. Sukcesy kampanii Jermaka zostały utrwalone przez działania wojskowe wojewodów moskiewskich, a na początku XVII wieku. przystąpienie Zachodniej Syberii do państwa rosyjskiego zostało zakończone. Zaczęto budować pierwsze rosyjskie miasta i ostrogi: Tiumeń (1586), Tobolsk (1587), Pelym (1593), Berezov (1593), Surgut (1594), Verkhoturye (1598), Narim (1598), Mangazeya (1601), Tomsk (1604).

      Na początku XVII wieku. rozpoczęła się aneksja wschodniej Syberii. Wraz z obiema szlakami rzecznymi i zaciągami nastąpił postęp w kierunku Jeniseju. W 1605 r. na Ket zbudowano Więzienie Ket, w 1618 r.na wołoku między Ket A Jenisejem – Więzienie Makowskie, w 1618 r. na Jeniseju – Jenisejsk, w 1628 r. – Krasnojarsk. Z Jeniseju przechodził przez górną Tunguskę (Hangar), Podkamenną Tunguskę i dolną Tunguskę i wzdłuż nich do dorzecza Leny. W 1630 r.na wołokie lenskim zbudowano Ostrog Ilimski, w 1631 r. w Pribaikal – Bracki Ostrog, w 1632 r. na środkowej lenie – Jakucku. W 1636 r. wyprawa D. Kopyłowa została wysłana z Tomska do Leny. Na początku lat 40. rosyjscy przemysłowcy i odkrywcy na północy dotarli do Kołymy, a na południu do basenu Amurskiego i Morza Ochockiego. Wybitną rolę w odkrywaniu i rozwoju nowych terytoriów na Syberii odegrali rosyjscy odkrywcy-zwykli pracownicy i ludzie przemysłowi, często na własne ryzyko, niezależnie od rządu, organizujący wyprawy do odległych wschodnich i północno-wschodnich regionów Syberii. Wszystkie te wyprawy, które miały duże znaczenie w historii odkryć geograficznych, przyczyniły się do tego, że na początku XVIII wieku. Rosyjskie posiadłości na północy i Wschodzie Azji prawie osiągnęły granice utworzone przez Ocean Arktyczny i Pacyfik (jedna Czukotka pozostała niezagospodarowana); na południowym wschodzie Rosjanie weszli do basenu Amurskiego; na południowym zachodzie w 1 połowie XVII wieku. Awans odkrywców i służących ludzi do basenu Amur napotkał opór Mandżurów, którzy przejęli władzę w Chinach. Rosyjski rząd dążył do nawiązania stosunków handlowych i dyplomatycznych z Chinami. Na mocy traktatu Nerczyńskiego z 1689 r. zawarto porozumienie o granicach i zezwolono na wzajemny handel oparty na obopólnych korzyściach.

      Wiele plemion Chan, mansyjskich i innych przeszło na poddaństwo państwa rosyjskiego, podobnie jak Buriaci, którym groziła całkowita ruina i fizyczne zniszczenie ze strony chanów mongolskich i Oirat. Organizacja jednolitego zarządzania ludami Syberii przyczyniła się do zakończenia długich i częstych wojen plemiennych i międzyplemiennych. W wyniku przyłączenia Syberii do Rosji nawiązano gospodarcze i kulturowe więzi ludów syberyjskich z narodem rosyjskim, co miało kluczowe znaczenie dla dalszych historycznych losów ludów Syberii.

      Pod koniec XVI i XVII wieku.rozpoczęła się Chłopska kolonizacja rolnicza Syberii. W wyniku wzmożonego zniewolenia chłopów w centrum Rosji wzrósł ruch przesiedleńczy chłopów na Syberię. Rosyjskie chłopstwo stworzyło tutaj Rolnictwo (wcześniej Tatarzy z zachodniej Syberii, południowi Mansi, Kaczyńscy, Buriaci itp.). Rząd wykorzystywał wolną kolonizację chłopską, organizując» suwerenne słobody «i sadząc chłopstwo na» gruntach ornych " (przetwarzanie na rzecz Skarbu znanej ilości dziesięcin lub poddanie się w formie zwrotu określonej części plonów). Rząd przymusowo przesiedlał także chłopów z Rosji, z «czarnych ziem», z każdej Sochy do określonej liczby osób, praktykował wygnanie» na ziemię uprawną «i wreszcie wezwał do osiedlenia się na Syberii"łowców, spacerowiczów». Środki te miały doprowadzić do rozwoju rolnictwa na Syberii, ograniczając kosztowny import chleba z Rosji. Całe chłopstwo Orne i obronione znajdowało się na pozycji chłopów państwowych. Pańszczyzna powstała tylko w posiadłościach ziemskich kościołów i klasztorów, które powstały na Syberii; w XVIII wieku chłopi zostali przypisani do fabryk w Ałtaju i fabryk Nerchinsky.