гирифта буд.
Духтури экспедиция Светлана Моисеевна аз Исроил буд, ки кувваи вай майна, таркиби хун, биомавчи хам майна ва хам одам мебошад.
Системаи зеҳнии «Вагриус» аслан аз ИМА буд – кам кардани чипҳо дар ин кишвар дар солҳои 90-уми асри 20 ба ҷои аввал баромад. Интеллекти сунъӣ ҳам дар реҷаи барномавӣ ва ҳам дар соҳаи эрудиция худаш омӯхт – дар бозии шоҳмот дар рӯи замин ба он баробар набуд. Масалан, вай дар сурати руй додани фалокат бе дахолати одам киштиро мустакилона ба замин фуровард.
Албатта, аъзоёни дигари экспедиция, роботҳо ва бисёр чизҳои дигар буданд, ки дар зер навишта мешаванд.
Хамин тавр, чи дар сохаи ба масофаи дур гузарондани энергия ва чи дар хондани тасвирхои фикрй дар масофаи дур аз мадор барои тачриба хама чиз тайёр буд. Дар замин як гурӯҳи ихтиёриён низ буданд, ки дорои хусусияти дохилии гуногун мебошанд. Ҳама чиз тайёр буд. Аммо ин садама бо панели офтобӣ як мушкилии хурде шуд – як киштии таъмири боркаш аллакай аз Замин парвоз мекард, аммо ҳоло ҳама аз батареяи офтобии хонагӣ аз транзисторҳои германий, ки дар солҳои ҳафтодуми асри бистум бурида шудаанд, истироҳат мекарданд. аср.
БИОРОБОТ ДАР дайр
Пас аз ҷарроҳии дасташ ва пешинаи нав дар Biomax 21 дӯхта шуд, то ба ҷои дастони кӯҳнае, ки дар задухӯрд бо хирс гум шуда буд, шӯрои табибон тасмим гирифт, ки ӯро ба дайр, ки 30 километр дуртар аз шаҳраки илмӣ воқеъ аст, фиристанд. Дар он ҷо бофтаҳо шифо меёбанд ва вазн ба ҳолати муқаррарӣ бармегардад ва фикрҳо дар бораи ҳаёт ором мешаванд. Борис Борисович Алейкин, ки ин номи Biomax дар 21-уми умри инсониаш буд, розӣ шуд. Ӯ, ки собиқ низомиён буд, аллакай ҳаёти дуюми биороботро ба сар мебурд ва мехост ҳаёти калисоро аз дарун бубинад.
Монастири Воробьев, ки дар наздикии дехаи Гунҷишкҳо вокеъ аст, хурд буд. 20 cap модагов бо гусола, 2 трактор ва 30—35 бародар. Дар он ҷо ҳамагӣ 3 роҳиб буданд – худи аббот, падар Филипп, ёвари ӯ роҳиб Андрей ва роҳиб Сергий, ки ҳанӯз дар калисо писарбача буд ва ба дараҷаи роҳиб расид. Бародарон, ба истилоҳ коргарон, асосан майзадагони собиқ буданд, ки бо амри тақдир аз хонаву ҷои кор маҳрум шуданд. Дар ин чо дар дайр як гуруди нашъамандон, одамоне, ки адои хизмат карда буданд, низ буданд.
Борис Борисич бо автобуси муқаррарӣ ба он ҷо омада, то монастир 2 километрро тай карда, калисоро дид. Хама чиз, чун дар харитаи аэрофото-ратй – дар дур хонаи сеошьёнае, ки бародарон дар он чо зиндагй мекарданд, дар шафати анбор вокеъ аст… Аз дур бог ва хаммом ба назар мерасид. Ба магазини иконхо даромада, дар он чо рохиб Андрейро дид, ки пеш ходими илмии Институти тадкикоти илмии электроника буд. «Ва чаро вай ду сол пеш аз институти тадкикоти илмии мо рафт, чй уро ба ин кор водор кард – оромии монастир?
Дар маъбад ором буд, Андрей баъзе коғазҳоро иваз мекард ва Борис (ӯ ҳам биороботи Biomax 21 аст) оромона пурсид: «Ман мехоҳам, ки ин ҷо… пас аз ҷарроҳӣ дастамро табобат кунам ва асабҳоямро ислоҳ кунам, дар куҷо метавонам? чизҳоро тарк кунед ва умуман ман ҳоло дар куҷоям?» – О, бале, шумо