Умрим есталиклари. Ўктам Мирзо

шунча ёшгача.

      Мунофиқлик қилма, эзилар виждон,

      Виждон эзилгани сенинг сўлганинг.

      Беш кунлик дунёда кетмасин имон,

      Имоннинг кетгани хазон бўлганинг.

      Ҳақиқат бир нурки, нури имондир,

      Одамлар билмайди дейсан, билади.

      Бугун билдирмадинг, имон туғёндир –

      Барибир эртага маълум қилади.

      Имон бу – ишончу инсоф, диёнат,

      Қалбингда муҳаббат, ишда қаноат.

      Имони саломат одамни дерлар:

      Бу одам покиза, жуда аломат.

      Ўзинг пок, дилинг пок, сўзинг пок бўлсин,

      Онанг оқ сут берган, ўшани оқла.

      Босиб ўтган йўлинг гулларга тўлсин,

      Азизим, имонни саломат сақла!..

      ДИЛБАР

      Термилиб қолдинг деб қилма хижолат,

      Кўркам жамолингда кўрдим камолот,

      Бахтимга бор бўлгин соғу саломат,

      Шошма, суратингни чизяпман, дилбар.

      Воажаб, ёноқлар ёниб турарму,

      Қўл деган шунчалар қайноқ бўларму,

      Одамни шунчалар муштоқ қиларму,

      Шошма, суратингни чизяпман, дилбар.

      Бунча ҳам ярашгай сенга сунбул соч,

      Ўсмали қошларинг худди қалдирғоч,

      Юрак сирларингни бир дамгина оч,

      Шошма, суратингни чияпман, дилбар.

      Шошма, қимирлама, юзлари гулгун,

      Бодом қабоғингнинг буржида тугун,

      Хол борми, билолмам, кулиб тур бугун,

      Шошма, суратингни чизяпман, дилбар…

      ЗАВҚИ ЎЗГАЧА

      Бу йилги баҳорнинг файзи бўлакча,

      Завқи ўзгачадир, латофати ҳам.

      Боғу бўстонларда, дала-қирларда

      Баҳор гулларининг таровати ҳам.

      Сахий даламизга меҳр ила боқдим,

      Кўркамлик шундаю дилбарлик шунда.

      Дон шунда, нон шунда, шунда “оқ олтин”,

      Ҳатто бир-бирига дилдорлик шунда.

      Бу баҳорда тўкин тўйлар бўлажак,

      Бу баҳор ҳар қанча мадҳ этилса оз.

      Шунданми табиат бор бисотини

      Одамлар йўлига қилди пойандоз.

      МЕҲМОН БЎЛИНГ

Ғафур Ғуломга ўхшатма

      Ўйлаб кўрсам беҳуда йўл босмабмиз,

      Қатор-қатор ишлар қилдик изма-из.

      Мактаб қурдик, фахрлансак ҳақлимиз,