яшнатиб ёшларинг аро,
Тола-тола бўлиб сочларинг аро
Тонг чоғи кетгувчи бир шамол қўнган.
Шамолни бир четга қўйиб ўйлайман:
Зулфларинг остида битта хол қўнган.
Кечалар майсаси – узун мижгонлар,
Юлдузлар чашмасин кўкдан ичганлар,
Дилдан тошқин чиқса алар кечганлар.
Аларда бул замон ажиб ҳол қўнган:
Ё савол қўнгандир ё малол қўнган.
Аларни бир четга қўйиб ўйлайман:
Зулфларинг остида битта хол қўнган.
Сен билан дунёни келишолмадик,
Юлдузни осмонга алишолмадик,
Сенинг бир холингни бўлишолмадик.
Шундай бўлса ҳамки кўнгил тубида
Холингга хайрихоҳ бир хаёл қўнган.
Дунёни бир четга қўйиб ўйлайман:
Зулфларинг остида битта хол қўнган.
ОСТОНА
Тола сочинг тол шохига боғлаб келдингми?
Ой кўксингни ой кўксидай доғлаб келдингми?
Хаёлингда олтин бешик чайқалган тунлар
Яна чиқиб остонада йиғлаб келдингми?
Бу толенинг тўпламлари кўкда тўқилган,
Фармонлари, фатволари кўкда ўқилган.
Шунданмидир кўзларингнинг осмонларидан
Кечалари фақат юлдуз, юлдуз тўкилган.
Менинг эса умрим надир – боғмидир, чўлдир?
Ярми йўлдир, ярми елдир, ярмиси селдир.
Дийдорига зор айлаган дунёйи дунда
Топганим ҳам йўқотганим биргина дилдир.
Эҳ остона, жовдираган синглим, остона,
Сенинг ярим, менинг ярим кўнглим остона.
Сенинг музтар муддатларинг остона, менинг
Аввалим ҳам, аройим ҳам, сўнгим – остона.
Сен йиғлайсан, мен кўкларга ҳасрат айлайман,
Бас энди, бу чарх китобин варақламайман.
Бир кун саҳар остонада оқ-сариқ гуллар
Униб чиқса энди сира ҳайратланмайман.
ЁСТИҚЛАР
Еру кўк гирёндир, гирёндир ҳар ён,
Ҳар ёнда дарахтлар урёну урён.
Бир ёнда сен гирён, бир ён мен гирён,
Фақат икки ёстиқ қолгайдир ҳайрон,
Улар кўзларини ёшлаб кетмаслар.
Менинг икки ғамим, икки хомушим,
Сенинг нолишларинг, менинг товушим,
Энди гумон бўлди бунда қолишим,
Улар қолгайдирлар ёндош, қовушиб,
Мендай бир балони бошлаб кетмаслар.
Улар бир-бирларин қораламайди,
Биздай кўнгил бузиб, яраламайди,
Қадру қисмат танлаб, сараламайди,
Ёстиқлар ҳеч қачон аразламайди,
Ағёрлар қўлидан ушлаб кетмаслар.
Сен билан дунёда кула олмадик,
Бир гулгун жом бўлиб тўла олмадик.
Биз бир ишқ йўлида сўла олмадик,
Шу ёстиқларчалик бўла олмадик:
Улар бир-бирларин ташлаб кетмаслар.
«Эсиз, эпкинларинг эсиб кетдими…»
Эсиз, эпкинларинг эсиб кетдими?
Сендин шиква айлаб, безиб кетдими?
Тошлар дил қасрингни бузиб кетдими?
Вайронам, ўзингни ўнглай олмайсан.
Дунё мунғираган