daha az denizle kaplı olsaydı, buharlaşma da azalırdı. Daha az yağış sonucu yeryüzü büyük ölçüde çölleşirdi.
Deniz ve göllerdeki intizamın güzellik ve büyüklüğü havuzla, akvaryumla kıyaslanamaz. Kıyaslanamaz güzellik, kıyaslanamayan bir ilim ve kudretin eseridir. Allah’ın her yerdeki ve denizlerdeki ihtişamlı tedbir ve idaresi, O’nun sonsuz büyüklüğünü gösterir…
Akvaryumun, yüzme havuzunun bakımıyla ilgilenen dikkatli bir insan elbette düşünür:
İlgilenilmeyen akvaryum ve havuzların ne duruma geldiğini biliyoruz. Kendi haline bırakılan sistemlerin nasıl kokuştuğunu görüyoruz. İntizam kendi kendine olmaz. Kendi haline bırakıldığında düzen kalmaz. Havuzda da, akvaryumda da böyle.
Havuzun, akvaryumun bir ustası ve bir sahibi varsa, denizler ve göllerdeki bu yapının da bir sahibi olmalı. Bu ihtişamlı ve uyumlu sistem ve güzellikler tesadüfen olamaz. Tesadüfler karışsaydı denizler kokuşacak, hava zararlı gazlarla dolacak, yeryüzü bir mezbeleye, bir bataklığa dönecekti.
Denizler ve göller dersini verir nasibi olana.
Araştırıp anlamaya çalışana…
Her bir varlıkta görülen sırlar denizine dalar.
Umman gibi hakikatlere keşif yolculuğu yapar.
Akvaryumu seyrederken de, yüzerken de, denizlerdeki, göllerdeki sırlar peşinde akıl ve kalpte yolculuk yaparken de…
Gün gelir, gönül denizindeki sırlar da fark edilir.
Suyun derinliklerine inen dalgıçlar vardır. Okyanus içindeki derinliklerden fazlasını barındıran gönlüyle yolculuk yapanlar da. Hakikat incisine ulaşmak, değerli olan.
Çalışkan Rüzgârlar
Denizler, göller dalgalanır rüzgârlar esince. Böylece gerekli oksijen suya karışır.
Havamız değişir rüzgârlarla…
Bir bakalım, rüzgârların esmesindeki başka maksatlar neler?
Her işinde hadsiz rahmet ve maksat olan Allah, rüzgârların esmesini maksatsız bırakır mı hiç?
Rüzgârlar çiçek tozlarını ve tohumları etrafa yayar. Tohumların bir kısmı paraşüte benzer.
Bir kısmı pervane gibidir. Her birinin yapısı bir başka, değişik. Rüzgârla birlikte tohumlar ötelere taşınır, çok uzaklara varır. Ağaçların ve bitki örtüsünün çevreye yayılması sağlanır.
Bir tarafta meltem rüzgârları eser, serinletir.
Diğer tarafta saatte 100 km süratle esen rüzgârlar, fırtınalar koparır.
Aklı başında olanı düşündürür:
Ya rüzgârlar, diğer gezegenlerde olduğu gibi saatte binlerce km süratle esseydi veya hiç esmeseydi, ne olurdu halimiz?
Rüzgâr gibi gelip geçen temelsiz bir ömrümüz var.
Rüzgâra, akıntıya kapılmak da var.
Her bir şeydeki sırları görüp, yaratılış gayemizi anlamazsak, görevimizi bilip gayret etmezsek ne olur halimiz?
Pek çok önemli vazifelerle cömertçe çalıştırılır rüzgârlar.
Atomlardan yıldızlara kadar her şey, Kâinatın Hâkiminden gelen emirleri intizamla yerine getirir.
Ya biz?
Yüce Dağlar
Rüzgârların şiddetini dağlar nispeten azaltıyor.
Yolculuğumuz şimdi dağlara…
Dağlarda harikulade güzellikler, manzaralar sergilenir. Sağladığı dağ gibi faydalar sürüp gelir.
Havanın filtre edilmesi dağların görevidir. Hava akımlarının dengelenmesinde rol oynar.
Arzın su deposu vazifesini görür. Pek çok faydalarla birlikte, sanki hazineli direklerdir.
Haşmetli bir heybet var.
Ekvator ile kutuplar arasında yaklaşık 100°C’lik ısı farkı olur. Dağların sıralanışı, rüzgârların doğması için motor görevi yapar. Böyle bir ısı farkı fazla engebesi olmayan yeryüzünde bir gerçekleşseydi… Hızı saatte 1000 kilometreye varan fırtınalar karşısında hiçbir şey ayakta kalmazdı.
Dağlar, kendi kendine canlıların yardımına koşuyor değil. İnsanı tanıyor değil.
Bu faydalar, dilediği herkese layık olduğu ikramda bulunan kim ise O’nun kudreti ile gerçekleşiyor ve yardıma koşturuluyor.
Dağlar, dağ gibi bu hakikati seslendirir, milyonlarca yıldan bu yana. Gönüllerdeki coşku yankılanır dağlarda.
Dağların zirvesine hangi yoldan çıkarsak çıkalım, görünen manzara aynı.
Nihayetsiz Celal içinde, binbir Cemal yansıması…
Gür Ormanlar…
Şimdi ormanda bir gezinti var sırada… “Tek ve hür, kardeşçesine” yaşayan ağaçlar arasında.
Ormanlar geçmişi geleceğe bağlar. Istırabı da öğretmiş, sabrı da. Ses olmuş, söz olmuş, yoldaş olmuş, rehber olmuş.
Nasıl da zihnimiz açılır, yeşillikler arasında dolaşırken ruhumuz ferahlar. Harikulade sırlar, nimetler ve tehditler iç içe yer alır gür ormanların dünyasında.
Ormanlar başıboş değil. Erozyonun önlenmesine hizmet eder. Yağış miktarının artmasında rol oynar. Hammadde deposudur. Daha birçok faydalı ve önemli vazifeler, süprüntülere meydan vermeden gördürülür.
Her işinde hayır ve hikmet olan Rahman, hayrımız için nice nimetleri rahmetiyle, keremiyle gönderir.
Ormanlarda sayısız bitki ve hayvan muhteşem bir ahenk içindedir. Karışık iken karıştırmaksızın yaratılır ve hep birlikte yaşatılır. Çoğalmalarında ve ölümlerinde bir denge vardır.
Ormanlarda, her şeyi yaratan ve hiçbir şey O’na ağır gelmeyen kudret ve rahmetin sonsuz büyüklüğü hissedilir. Muhteşem bir coşku ruhu sarar.
Rububiyetin terbiye, tedbir ve idaresinde sırlarla dolu bir haşmet var.
Coşkun Akarsular…
Ormanın yanı başındaki akarsuda hayatın akışını seyredelim, biraz…
İşitmeye çalışalım. Akan sular, şırıl şırıl neler söylüyor neler.
Nehirler, ırmaklar, çaylar ve pınarların sesine kulak verelim.
Evimizdeki musluktan akan su, su borularından geliyor. Su tesisatı ihtiyacımıza göre planlanmış, yapılmış. Bu tesisat kendi kendine oluşmamış. Su boruları rastgele konulmamış.
Ekosistem evimizdeki su tesisatından daha mı basit?
Canlılar ve cansızlar arasında süregelen bu hayati önemdeki akış rastgele olabilir mi?
Yağmurlar yağdırılıyor, yerin altında su depolanıyor ve yeryüzündeki canlıların imdadına koşturuluyor. Musluktan suyun akışı kendi kendine olmadığı gibi, yer ile gök arasındaki bu ahenk de rastgele değil.
Akarsular, Rahmanın gaybi ve tükenmez hazinesinden fışkırıyorlar. Cömertlikle akıtılıyor, gönderiliyorlar.
Dağlardan kopup gelen küçük dereciklerle dağıtılıyor pek çok güzellikler ve nice faydalar.
Denizlerdeki