беради. Биз инсонлар фақат эндигина бир неча мингтасини кашф қилдик, холос. Ҳали буларнинг ҳаммаси бор бўйича турибди. Бунинг тагида гап кўп. Агар «капалак» одам бўладиган бўлса, парвоз қиладиган одам бўлса, комил инсон бўладиган бўлса, бу жуда катта кашфиётларга йўлланма дегани. Мана шу бир оғиз сўз! Мисол учун микроскоп кашф қилинди ва биз микробларни, вирусларни катталаштириш ёрдамида кўзимиз билан кўра бошладик. Бўлмаса буни оддий кўз билан кўришнинг иложи йўқ. Бу билан яна бир олам кашф қилинди. Мана шунга ўхшаган кашфиётлар ҳали яна кашф қилинаверади.
Билсангиз, ўн саккиз минг оламнинг ҳали инсонларга номаълум жиҳатлари кўп. Баъзида батискафда океаннинг тагига тушиб, «ия, янги бир номаълум сувости ҳайвонни кўриб қолдик, бу ҳали фанда аниқланмаган жонзот, биринчи марта учратишимиз», деб қолишади. Ҳали ҳам ўша битта олам – сув ости оламининг янги қирраси очиляпти. Аммо бу ҳали бошқа бир олам очилди дегани эмас. Масалан, сув ости ўсимликлари ҳам яхлит бир олам. Унинг ҳам янги бир турини кашф қилсак, хурсанд бўлиб кетамиз.
Менимча, ҳали ўн саккиз минг оламдан ярминиям очганимиз йўқ. Бир неча ўнлаб, юзлаб кўринишларини очган бўлишимиз мумкин. Аммо ҳали бир неча мингтасига етганимиз йўқ. Ҳозирча ўзимиз яшаб турган сайёрадаги янги оламларни очиб бўлайлик, кейинчалик бизнинг галактикамиздан ташқаридаги галактикалардан ҳаётни қидирсак ва топсак не ажаб.
ОДАМ НАСЛИНИ ДАВОМ ЭТТИРУВЧИ ГЕНОФОНДЛАР ҚАЕРДАН ПАЙДО БЎЛГАН?
Ҳар қандай ёзув бизнинг тушунчамиздаги генофонд, аммо ҳақиқий эмас. Ҳақиқий генофонд бу – руҳ. Руҳни вужуд пайдо бўлмасидан олдин Оллоҳ яратиб қўйган.
Кўпчилик олимларнинг тушунчасидаги генофонд бу – шаклу шамойил, сирт, қобиқ тўплами. Улар буюм коллекционерларига ўхшашади. Ҳамма руҳ ҳақиқий генофонд бир ёшда бўлади. Неварангиз ҳам ёши кичкина бўлгани билан маълум бир вақтга етгач, ўзини катталардай тута бошлайди. Сиз «ия, ақли кириб қолибди-ку!» деб ҳайрон қоласиз. Руҳнинг ёши бир. Қалб шаклланади, ривожланади. Руҳнинг ёши бирдай туради ва у ҳам мустаҳкамланади. Туғилиш ёши ҳаммада бир хил, руҳ эса ўз навбатини кутиб туради. Сабабчи қилиб ота-онанинг оила қуришини келтириш мумкин. Ҳадисларда ёзилишича, ҳомила вужудига тўрт ойдан кейин руҳ киритилади. Вужудга кирган руҳ уруғга имконият беради. Қаранг, руҳ бўлгандаям макони «уруғ», «дон», «личинка»! У ҳали кейинги йўлларни, босқичларни босиб ўтиши керак. Моҳият инсоннинг чиройли кийиниб, атир-упа сепиб юргани билан ўлчанмайди. Чунки у ўзини англамаяпти. Фақат ейиш бор, ҳаракат йўқ. Олиш бору, бермоқ йўқ. Шундай бўлиши ҳам керак, «дон»нинг ўсиб-униши учун у фақат ейиши, олиши керак. У ўзи хоҳласаям бошқаларга ҳеч нима беролмайди. Донни экиб, «Қани энди, дон, мен сени экдим. Энди менга яна битта дон бер», десангиз берадими? Йўқ! У ўсиб-униб чиқиб, бир арпапоягами ё пистагами айланади. Ўзингиз ўйланг, битта кунгабоқарда қанча кўп писта доначалари бўлади? Энди у натижа берди. Бу унинг кейинги босқичларга ўтганини билдиради.
Генофонд ташкил қилишга кўп давлатлар уриниб