do‘zaxni ul kun ummatimdan ayla dur79,
Kulli ummatlarni etgil ro‘zi mahshar g‘arqi nur,
Banda bo‘lsang, doimo dunyoda bo‘lgil be g‘urur80
Kulli ummatlarni etgil otashi-ishqingga pur81,
Bandayi-xosi-Xudo bo‘lgan Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
Chun saharlar uyg‘onib, ummatiga qildi duo,
«Ummatimni g‘arro qilgil, iloh-o, puri ziyo»,
Ruhi Abu Bakr, Umar, Usmon, Aliyi-Murtazo,
Ey, bahaqqi-nuri-poki ul Husayni-Karbalo,
Dardi-g‘amga oshino bo‘lgan Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
«Ummatim!» deb har sahar chekar erdi ohu-voh, –
Ummatimni rahmat etgaysan o‘shal ro‘zi-jazo,
Xasta ummatlarning dardiga o‘zing bergin davo,
Rahmat etgay kulli ummatga qiyomatda pano(h),
Bandalarga bebaho bo‘lgan Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
Ey, bahaqqi-ruhi-pokidan hammani rahmat et,
Xastayi-g‘ami-didayi-ummatni ahli jannat et,
YO Muhammad, kulli ummatlarga fardo shafqat et,
Yaxshilar birla davom ummatni Sen hamsuhbat et,
Ruhi chun so‘yi-samo bo‘lgan Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
Chunki Yahyodek chunon Sen yig‘laya shomu sahar,
Ma’siyatni, ey, Xudo-yo, tanimdan qil badar,
Yig‘ladi Ahmad hama ummat uchun xuni-jigar,
Ummatlarni ro‘zi-mahshar qilgil ozodi-Saqar,
Chun zamin ustida sho(h) bo‘lgan Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
Banda, har shomu sahar, kelgil, Xudoni yod qil,
Sen giribon pora qilgil, nolayi-faryod qil,
Ey, Xudo-yo, xastayi-g‘amgin ko‘ngilni shod qil,
Ul qiyomat shiddatidan Sen bandani ozod qil,
Xoki-poyi to‘tiyo bo‘lgan Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
Chun havoyi-nafsga bo‘lma misoli armani,
Sen takabbur bo‘lmagil, asling erur obi-ma’niy,
Dedi Ahmad: «Ummatimni aylagil nurdan, g‘ani!»,
Yo‘qlagay mahshar kunida Mustafo, Maxtum, seni,
Ro‘zi mahsharda peshvo bo‘lgan(y) Muhammad Mustafo,
Ummat ham dedi: «Ado bo‘lgan Muhammad Mustafo».
ALBATTA, BEZOR
Kishi bomdod namoz tark aylasa bor,
Kalomi Haq bo‘lur, albatta, bezor.
Kishi tark aylasa peshin, ey dil,
Maloyiklar ham bo‘lg‘usi bezor.
Qazo qilsa namozi ikindi, ey dil,
Payg‘ambarlar hatto bezor bo‘lar, bil.
Namozi-shomni tark etsa har bor,
Kim imon bo‘lur andin ozori-bezor.
Kishi qasdan taqsir qo‘ysa ishodon,
Xudoy bezor erur andoq kishidan.
Kishi tark aylasa vitrin boyavbor,
Xudo ham Mustafo bo‘lg‘usi bezor.
Taqi bezor bo‘lgay Chahoryorlar ul,
Xudoy dargohiga anga yo‘qdir yo‘l.
Zaminu osmon aytar: «Xudo-yo!»
Yo‘qotgil82 ushbu mal’unni Iloho!
Va yo dastur bergil(ki), biz yu(v)taylik,
Aning jismini ham nobud etaylik.
Ki Arshi, Kursi ham bezor bo‘lgay,
Xaloyiqning ichinda xor bo‘lgay.
Jami yaxshi mo‘‘minlar yig‘lagay,
Yuzi suvsiz, benamozi shum kelgay.
Yig‘ilsa barcha mo‘‘minlar masjidda,
Turolmasin benamozi-shum anda.
Sanoni benamozi aytsa bo‘lmas,
Salomiga javob ham bersa bo‘lmas.
Hazar qilmoq kerakdir benamozdan,
Xatarlar ko‘p erur ul benamozdan.
Yotar yeri undan zoru dod aylar,
Jahannam nolayi-faryod aylar.
Nesin aytay, do‘stlar, benamozini,
Olib bo‘lmas hatto bersa qizini.
Alarga qiz berilmas, ham olinmas,
Unga eb-ichgulik taom berilmas.
Kishi bersa namoz o‘quvchiga qiz,
Xudoning rahmatidan anga foyiz.
Vafo yo‘q, benamozlarda hayo yo‘q,
Saho yo‘q, benamozlarda safo yo‘q.
Namozi yo‘q kishining dini bo‘lmas,
Aning so‘zlarining hech chini bo‘lmas.
Qochinglar benamozlar suhbatidan,
Hazar aylang alarning ofatidan.
Ajab shul benamozlar shum, murdor,
Janoza o‘qimang o‘lsa bayovbor.
Boribon hol so‘rmang bemor bo‘lsa,
Va yo ul xastayi afgor bo‘lsa.
Bo‘lingiz benamozlardan gurizon83,
Alarning qoshida uftonu-xezon.
Ilohi, benamozlardan panoh ber,
Shariat yo‘llarini bizga bildir.
Kamina Maxtumqulini aylagil shod,
Ikki dunyoda qilgil g‘amdan ozod.
Ki aytgan so‘zlaridir shahdu shakkar,
Qiyomat kuni yo Rab, qilma, muztar.
BESH NAMOZ
Haq Taolo buyurgan bandasiga besh namoz,
Bandasining niyozi bir kundagi besh namoz.
Haq Taolo aytgani, bandasining tutgani,
Har kundagi etgani bir kundagi besh namoz.
Haq Rasulning ummati, barjo qilar sunnati,
Eranlarning izzati bir kundagi besh namoz.
Haq