ผ่านผู้คนบนถนน ผู้ชายร่างใหญ่ โชคร้ายนักที่เขาเดินเข้ามาในเส้นทางของไคล์ เมื่อเดินสวนกัน ไคล์กระแทกไหล่ของเขาอย่างเต็มที่ ผู้ชายสะดุดถอยออกไปไกลหลายฟุต ชนเข้ากับกำแพง
ผู้ชายแต่งกายดูดีในชุดสูทตะโกนออกมา “เฮ้พวก แกมีปัญหาอะไรวะ!?”
แต่ไคล์กลับยิ้มเยาะ ท่าทีของชายคนนั้นเปลี่ยนไป ความสูงหกฟุตห้านิ้วพร้อมไหล่ที่กว้างและรูปร่างใหญ่โต ไคล์ไม่ใช่คนที่ควรจะหาเรื่องด้วย ชายคนนั้นหันกลับหลังและเดินต่อไปอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าทำอย่างนั้นน่าจะดีกว่า
การกระแทกกับผู้ชายเมื่อสักครู่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย แต่ความโกรธของไคล์ยังคงปะทุอยู่ เขาจะจับเด็กผู้หญิงคนนั้น และฆ่าเธออย่างช้า ๆ
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลา เขาต้องทำสมองให้โล่ง เขามีสิ่งสำคัญที่ต้องทำ ของที่มาส่งอยู่ที่ท่าเรือแล้ว
เขาสูดหายใจลึก และค่อย ๆ ยิ้มออกมาอีกครั้ง สินค้าอยู่ห่างออกไปอีกไม่กี่ช่วงตึก
นี่จะเป็นวันคริสต์มาสของเขา
บทที่ห้า
แซมตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรง เขาลืมตาข้างเดียว และเพิ่งรู้ตัวว่าเขานอนสลบอยู่ในกองฟางบนพื้นของโรงนา บรรยากาศช่างหนาวเย็น ไม่มีเพื่อนคนไหนของเขาคิดจะก่อกองไฟตอนกลางคืน พวกเขาทั้งหมดนอนไม่รู้สึกตัว
แย่ไปกว่านั้น ภายในห้องยังคงหมุนเคว้ง แซมยกหัวลุกขึ้นนั่ง ดึงเศษฟางออกจากปาก เขารู้สึกปวดขมับอย่างรุนแรง เขานอนหลับไปในท่าประหลาด และคอของเขาก็เจ็บเช่นกัน เขาบิดคอไปมา ขยี้ตามอง พยายามเอาใยแมงมุมออกไป