Մատեան Ողբերգութեան. Գրիգոր Նարեկացի

աստուածութեան պատուիրանի հանդէպ,

      Պօղոսի ու Մատթէոսի նման:

      Մարդասէր, յիշեցրու այս պատուեալ փայտով

      Երախտիքները քո խաչի,

      Որով անճառ գործեր կատարեցիր,

      Իմ միջից հանիր, ապրեցնող, մեղապարտութեան վտանգը

      Նոր տապանակիդ պանծալի լծակներով:

      Հզօր, քո կամքով բացուի կեանքի այս ձայնին

      Սրտի ականջը յամառողների,

      Խուլ ականջները լսեն ակնարկութիւնդ մեծ այս բարութեամբ,

      Սրա միջոցով պարզուի լեզուն համրացածների,

      Լուսաւորուի տեսողութիւնը աչքերի`

      Մաքրապէս նայելու քեզ անայլայլ պշութեամբ,

      Կազդուրուի, զղջայ, դարձի գայ կամքը ձանձրացածների:

      Տէր, տագնապածիս ընձեռելով տուր

      Արցունքի անձրեւ:

      Սա քեզնով լինի մեզ ցնծութեան լուր,

      Ուրախութեան ձայն, բերկրանքի բարբառ,

      Հանգստեան նուագ, երանութեան նիւթ,

      Փրկութեան պատճառ, քաւութեան առիթ,

      Վշտերի հերքում, խեղդումի խզում,

      Եւ արձակութիւն նեղութիւնների,

      Կրճատում խեթման, հերքում հեծութեան,

      Թառանչումի թեթեւացում, կարիքից ապահովութիւն,

      Կրքի կարգաւորում, վհատումի սփոփութիւն,

      Բժշկութիւն ցաւերի, հեղգութեան մէջ համբերութիւն

      Եւ ուշադրութիւն անտես բաներին:

      ԺԱ

      Անխոտոր ու անխոտորնակ այս ցանկալի կամրջով

      Եւ վերնաշաւիղ բարձր սրբագնա երկնաչու սանդուղքով

      Քո օրհնաբանուած, ահեղ անունով

      Հօր մօտը տանես

      Բարերար, Հոգուդ առաջնորդութեամբ

      Միանալու քեզ անբաժանելի,

      Որով եւ սուրբ մէկ ու միակ,

      Միասնական տէրութեանդ

      Եւ անեղծ արարչութեանդ ստեղծած

      Կենդանիներից ու անշունչներից, վայելուչ գոհութեամբ`

      Փառք եւ իշխանութիւն

      Յաւիտեանս յաւիտենից, ամէն:

      ԲԱՆ ՂԳ ՍՐՏԻ ԽՈՐՔԵՐԻՑ ԽՕՍՔ ԱՍՏԾՈՅ ՀԵՏ

      Ա

      ՄԵԿՆՈՂԱԿԱՆ ԱՂՕԹՔ ՄԵՌՈՆԻ ՍՐԲԱԼՈՅՍ ԻՒՂԻ ՄԱՍԻՆ

      Սուրբ եւ ահաւոր անուն անպատում, բարձրեալ,

      Միշտ ախորժելի, անձկալի փափագ,

      Սրբերգու փառատրողներից միշտ սրբաբանուած,

      Որ բնակւում ես սուրբ վայրում,

      Լի ամենազեղ բարութեամբ,

      Առատաձեռն աննուազելի,

      Լոյս բարի եւ ծագումն գովելի,

      Երկրպագուած փառաւորութիւն,

      Ահեղ եւ անզննելի, ամէն եւ ամէն ինչի մէջ:

      Դաշն յոյսի այս խօսքով

      Քեզ միանալու ուխտ եմ անում,

      Հզօր, այո, ամէն, ալելուիա,

      Հանուրի գովեալ թագաւոր,

      Բոլորի Աստուած, գոյերի ստեղծիչ եւ կամարար տէր,

      Միակ առիթդ պատճառուածների,

      Փրկիչ եւ օծեալ մշտապաշտելի:

      Բ

      Ուստի մեկնութեամբ պարզաբանելով մեզ համար

      Անվախճան այս գանձը ու անփոխադրելի հարստութիւնը,

      Յիսուս Քրիստոս, երկնային արքա, որին մեծ դողով սպասարկում են

      Ահեղ անմահների լուսաբերան բոցաշնչութիւնները,

      Խոնարհուելով կամայօժար, անխոտոր մտքով,

      Գոհութեամբ ծունր եմ դնում, ստեղծո՛ղ էութիւնների,

      Որ կան տեսանելի եւ ծածուկ:

      Որ ես եւ էիր միակ բովանդակը` անպակասելի ամենեւին,

      Մեր [պատկերն] առատ, իսկապէս համայն,

      Որպէսզի քո լրութիւնից լրացնես,

      Օրհնեալ