გადნების) დნობა, დადნობა.
Ⴂადღლუვება – ცუდად გათხუნვა, გაწყალება ნახარშთა.
Ⴂაერთება – (გავაერთებ, გავერთდები) შემოკრებით ზიარყოფა განშორებულთა.
Ⴂავა – ხვასტაგთა და უფრორე ცხენთა ზურგის დასასრული, თეძოს ძულებიდამკუდადმდე ორსავე მხარეს.
Ⴂავაზი —
Ⴂავალაკი – სარეცელთ გარდასაფარი საჩრდილობელი.
Ⴂავითარება – ნახე განვითარება.
Ⴂავლენა – (გავუვლენ, გავივლენ სიტყუასა, საჩივარსა) შესმენა, აღსრულება.
Ⴂავსება – (გავავსებ, გავივსები) ავსება, შესრულება.
Ⴂაზა, გაზაკი – წვივთ ნაკუთლის მსხვილის ძარღვის დასასრული ქუსლთან.
Ⴂაზაფხული – არე, წლის ნაოთხალი, საშუალო ზამთრისა და ზაფხულისა, რომელ არიან სამნი თთვენი: მარტი, აპრილი, მაისი (ნახე Ⴇთვე).
Ⴂაზდა – (გავზდი, გავიზდები) აღზრდა, აღორძინება; თქმანი: შენს გაზდას, შენმა გაზდამ, რასაც ნიშნვენ, ნახე მამაშვილობასთან.
Ⴂაზეპირება – (გავიზეპირებ) ზეპირად დასწავლა.
Ⴂაზი – მარწუხი.
Ⴂაზი! – ე.ი. გასწი, გასწივე, გზას შეუდეგ! შორისდებულად ხმარებელი, იძულება წარსლვისა, ანუ განდევნა.
Ⴂაზომვა – ნახე განზომა და სხ., გაზრდა (ნახე Ⴂაზდა), განზრდა.
Ⴂათავება – (გავათავებ) გასრულება, სრულიად გაკეთება, დასრულება.
Ⴂათანგვა – (გასთანგავს) ბჭულისა და სენისაგან შეხუთვა.
Ⴂათეთრება – (გავათეთრებ) განსპეტაკება, თეთრად შექმნა.
Ⴂათენება (გათანდების) დილის სინათლის შემოსლვა.
Ⴂათლა – (გავსთლი) საჭრელის იარაღით გეკეთება სახმართა ნივთთა, ძელთა, ქუათა და მისთანათა.
Ⴂათხაპვა, გათითხნა, გათხუნვა – (გავსთხაპნი, გავსთითხნი, გავსთხუნავ) ცუდად გასურა.
Ⴂათხელება – (გავათხელებ) სისქის მოკლება ან გახალვათება.
Ⴂათხოვება – (გავათხოვებ, გავსთხოვდები) ქალთ დანიშვნა, ანუ განქორწინება ქმართადმი, გათხოვილი.
Ⴂათხოვნა – (გავითხოვ) გაწვევა ხმალში