«Ոչինչ, կվարժվեմ տիեզերական ձգողականությանը»: Այդպես, ոտքերը քարշ տալով թունելի միջով, Ջուլյան հասավ անտառի եզրին և տապալվեց գետնին: «Ինչ լավ է, կարելի է մի փոքր հանգստանալ», – մտածեց նա և փակեց աչքերը: Կես ժամ անց Ջուլյան արդեն շարժվում էր քաղաքի ուղղությամբ: Հանդերձանքը նա թաքցրեց անտառում: Իր հետ վերցրեց միայն ամենաանհրաժեշտը: Երթուղու վերջնակետը կամավորների պատրաստման ճամբարն էր: Թե ի՞նչ եղավ հետո, կարդացե՛ք հաջորդ գլուխը՝ կիմանաք:
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.