тăсрĕ сăмаха Фая аппа, вĕренекенсен ашшĕ-амăшĕ пурнăçне пĕлсе тăраканскер. Ара, уçă кăмăллă çынпа пурте канашлама, сăмах ваклама юратаççĕ.
– Çăмăлах мар ĕнтĕ, – килĕшрĕ Аня.
– Хĕр ачу санăн ырă кăмăллă, – калаçăва урăх енне пăрма тăрăшрĕ Фая аппа. Çавах упăшки пирки кăсăкланмасăр чăтаймарĕ хăй. – Алёшка килкелет-и?
– Хăш чухне, – кăмăлсăррăн хуравларĕ, ăшĕнче капланса çитнĕ кăмăлне пула. – Ĕçсен, анчах, çÿрет…
– Аня, пурнăç вĕт тĕрлĕрен килет, ахальтенех каламан пулĕ кашни çветтуйăн иртнĕ пурнăçĕ пур, çылăхлин – пуласлăхĕ тесе…
– Çаплине çапла. Анчах уйрăлса кайнăранпа та ăна пĕртте уррине курман эпĕ. Ĕçкине те чăтаттăм-тăр, пилĕк çулта хăть пĕр кун ĕçленĕ пулсан. Çавах хăйне ашшĕ теме пăхать, – чăтаймарĕ çамрăк хĕрарăм.
– Мĕнех, тĕрĕс ĕнтĕ. Эсĕ илĕртÿллĕ, сăпайлă, çамрăк, ĕçрен те пăрăнса çÿрен теекен çук. Хăвăн телейне тĕл пулатăнах. Турă пÿрни çитмен пулĕ-ха, – вĕçлерĕ калаçăва Фая аппа.
Аня Ксюшăна хăварса трамвай чарăнăвĕ тĕлне васкарĕ. Пурпĕрех кăшт каярах çитрĕ вăл, ĕçтешсем ĕçе пуçăннăччĕ ĕнтĕ. Аня ĕçри тумне вăр-варрăн тăхăнчĕ те киçтĕкпе сăрă йăтса иккĕмĕш хута хăпарчĕ. Ĕçтешĕсене сывлăх сунчĕ. Ÿпкелесрен шикленчĕ, анчах нихăшĕн те куçĕнче çавнашкал туйăм палăрмарĕ. Никамшăн та вăрттăнлăх мар унăн пурнăçĕ, çавах та пĕрремĕш кун тăрăшмаççĕ пĕрле, пĕр кантурта.
Косынкине тирпейлĕн çыхрĕ те ĕсе пикенчĕ вăл та. Хĕрсе ĕçленĕрен маçтăр çывхарнине те асăрхамасăр юлчĕ. Арçын пурне те сывлăх сунчĕ, лайăх ĕçленĕшĕн мухтаса та илчĕ. Аня çав вăхăтра шкулти пуху çинчен аса илех кайрĕ.
– Сергей Иванович! – кăшкăрчĕ вăл. – Манăн паянхине шкулта ашшĕ-амăшĕсен пухăвĕ, иртерех кайма юрать-и?
– Кайăн, – çур сăмахранах ăнланчĕ маçтăр. – Çапах та каяс умĕн тепре те асăрхаттарăн.
– Тавах, – йăл кулчĕ Аня. Кăнтăрла çитеспе унăн пуçĕ çурăлса тухасла ыратма пикенчĕ. Тăватă çул ĕнтĕ çак ĕçре тăрăшать вăл, çавах сăрă шăршине ниепле те хăнăхса çитеймест. Тепĕр çĕре куçма та май çук. Пĕчĕк хула таврашĕнче лайăх шалуллă ĕç тупма хĕн çав ĕнтĕ, унăн вара хĕрне ÿстермелле, хăй те çамрăк-ха. Ĕçри коллектив пĕр чăмăр тесе калаççĕ-ха, анчах пурнăçра кăшт урăхларах тухать. Çынсем çăлтăрсем пекех пĕр пĕринчен инçе. Пĕри кăна йăпатать Аньăна – Ксюша, хăйĕн тĕпренчĕкĕ.
Малтанхи кунсенче пепке çумне выртса макăрнă самантсене халĕ вăл йăл кулса аса илет. Анне туйăмĕпе нимĕн те танлашаймасть çав ку тĕнчере. Пепкине аса илсенех чун-чĕре савăнать, пурăнма çăмăлрах туйăнать.
Кăнтăрлахи апат хыççăн Аня çĕнĕ вырăна куçрĕ. Валя ăна пулăшма килĕшрĕ. Аньăпа танлаштарсан вăл тулли питлĕскер, кĕлетки те самаях сарлакарах. Те çавăнпах ĕçре мăранрах. Сиксе ÿксе ĕçлени çук.
Ĕçе пуçăннăччĕ кăна-ха, Валя сасси илтĕнчĕ:
– Аня, каçхине сан мĕнлерех плансем? Тен, пĕрер çĕре каятпăр, мĕнлерех?
Пĕрер çĕре? Ку юлашки хут хăй çын çине хăçан тухнине те аса илеймест Аня. Мĕнпур пушă вăхăта кил таврашĕ, Ксюша йышăнать.
– Çук, Валя, пулмасть. Манăн