тәрәзәмнән,
Зәңгәрләнеп әнә таң ата.
Әтәч, колачын җәеп,
Саф һавада
Таң хәбәрен илгә тарата.
Бизгәк тоткан кебек
Калтыранып,
Калкып-калкып сайрый сандугач.
(Ил чәчәкле чакта
Матур сайрый,
Бик тиз сыза менә
Кар булгач.)
Гармун йоклый таңда,
Изелеп йоклый,
Чабатасын чишеп ташлаган,
Баш астында салам,
Өстә бишмәт,
Астан салкын бәрә башлаган.
Гармун, дуслар,
Мещан түгел,
Скрипка кебек назланмый,
Җырлап озата
Салкын көзне,
Җырлап каршы ала язларны,
Гармун кызлар белән шаяра,
Җырлап ала шулай кай ара:
«Ак Иделдән агып килә
Ап-ак юка йомычка,
Кызлар егермедән узса,
Кала заемпомочка».
Ә менә кич,
Урман тынган,
Халык арып җиргә сузылган.
Көн буенча эшләп
Аның көче —
Хисе, мәхәббәте тузылган.
Ник соң кичен
Әтәч җырламый,
Ник сайрамый сары сандугач,
Ә бит кичен кирәк
Моңлы дәртләр,
Каның арып куану сагынгач.
Тик шулвакыт
Бер кырыйдан
Тальян гармун сызып җибәрә.
Шунда йөрәк
Моңнан ташый,
Җыры җәелә якын-тирәгә:
«Ап-ак каен, яфраккаең
Җилдә сөйләшә икән.
Апаң булса, җизнәң була,
Җиңгәң көнләшә икән.
Их, егетнең йөрәге,
Йөрәгендә терәге,
Нарат кебек яшь егетнең
Эштә була теләге».
Их, ул гармун,
Тальян гармун
Һәр йөрәкне үзенә алдыра,
Ярсу йөрәкләрнең
Мәхәббәтен
Киң кырларда мәңге калдыра.
Телгә бай ул,
Радио аша
Бөтен дөнья белән сөйләшә,
Аның йөрәге —
Безнең йөрәк,
Ул хисләрен безгә өләшә.
Дуслар,
Тальян гармун кебек
Якын күрәм сезне,
Гайбәтләрдән ерак качарсыз.
Вәгъдә итәм:
Мин өйләнгәч, кызыл туемны
Тальян гармун белән ачарсыз…
1929
Бирегез гаррины
16 яшьлек Америка пионеры Гарри Айзманны эшсезләр демонстрациясенә катнашкан өчен полиция 5 елга төрмәгә утыртты.
Пионерлар мине
«Абый!» диләр,
Мин зурмыни абый булырга?
Телим әле
Сезнең белән
Звенода ун ел торырга.
Бүген газет укыдым,
Ә Айзман —
Ә Айзман тагын төрмәдә,
Җыелыгыз!
Миллион тавыш!
Җавап бирик шушы төрмәгә.
Нью-Йоркның
Тирән урамында
Ачлар шаулый барысы эш сорап;
Гарри шунда
Трибунада
Эш сораша бергә тиң сулап:
– Юк, сез, – ди ул, —
Кул сузмагыз
Безнең ана – Совет иленә.
Чүкеч белән,
Чүкеч белән
Миллионерның