ятим
Калуыннан курка…
Туган илгә яман хәбәр
Баруыннан курка.
Мәгънәсез үлемнән курка
Барыннан да элек:
Туган ил дошманга калса,
Качып булмый үлеп.
…Батыр була алмый батыр
Курыкмаса әгәр –
Башсызланып башын сала
Батырлыкка кадәр.
Унынчы автобус
Без һаман каядыр Барабыз, кайтабыз… Бу дөнья әйтерсең Туп-тулы автобус.
Беткәнме Казанда бакчалар,
Беткәнме чаганнар ышыгы;
Без менә серләшер өченгә
Нигәдер сайладык шушыны…
Гренада һавасын сулый
Лорка биредә.
Истанбулын мактап җырлый
Назыйм биредә…
Тын калган урамнар буенча
Унынчы автобус йөгерә.
И Казан, без синдә түгел лә,
Яшисең, ахрысы, син бездә.
Такташлар узганнар биредән,
Җәлилләр…
Янып та,
Бик тиз дә…
Автобус туктала. Кешеләр!
Керегез мәхәббәт йортына.
Кемнәрдер төшәләр ашыгып,
Өр-яңа танышлар утыра.
Вакытның агышын тоймаган
Яшьләр биредә,
«Мин-мин» дип, дөньяга сыймаган
Галим биредә…
Тын калган урамнар буенча
Унынчы автобус йөгерә…
Ашыгып, Кәримнәр аркылы,
Такташлар аркылы килә дә,
Моңаеп, сәламнәр илтергә
Зиратка – Тукайга юнәлә.
Чит җиргә соклану халәтен
Аңлатып була ул бер сүздә.
И Казан, без синдә түгел лә,
Яшисең, ахрысы, син бездә.
Тын калган урамнар буенча
Унынчы автобус йөгерә.
Үләннәр яшел иде…
Сөйгән онытыламыни? Күлмәкләр уңа җилләрдә, Кеше дә уңамыни?
Поездлар үтеп тора,
Йөзне җил телә, йөрәктән
Кайгылар китеп тора.
Барыбер әрни яра,
Хәтерем төннәр буена
Йөрәктә учак яга.
…Үләннәр яшел иде,
Сөюем килде дә миңа,
Җаныңа яшер, диде.
Мин күккә чөйдем аны,
Яшен булып яшьнәде дә…
Күмергә калды бары.
Поездлар китеп тора,
Ә сөю китми, сабый күк
Могҗиза көтеп тора.
Учак урыннары
Болыннарда калган
Учак урыннары,
Атларымны эзләп
Йөри идем бары…
Учак урыннары, учак урыннары…
Һәр кишәрлек саен
Алар төрле якта
Ләхете иңеп төшкән
Кабер кебек ята, –
Алар төрле якта, алар төрле якта…
Болында көз көне
Шулкадәр күп алар;
Сонгми күк алар,
Орадур күк алар, –
Шулкадәр күп алар, шулкадәр күп алар.
Җир шарына тәңгәл
Болын шундый чуар…
Монда синең Болгар,
Монда синең Суар,