Niçatın yanına gəlmişdi geçə, Bahar xalasıda Aylını görüb ağlayaraq quçaqlayıb sarılmışdı, sözün bitdiyi yer burası idi, Aylının kimsəyə dyəçək sözü yox idi, özünü günahkar bilirdi olanlarda. Aylın Bahar quçaqlayıb sakitləşdirdi, Niçatı görüb gedəçəm az vaxtlığa gəldim, Bahar göz yaşını silib – Aylına: hara gedəçəksən qızım? geçə vaxtdı hec yerə buraxmaram səni. Aylın – Bahara: səbəb olub üzdüklərimin yanında olmalıyam Bahar xala, mənə artıq fərqi yoxdur geçə – gündüz yanlarında olmalıyam, Aylın getdi Niçatın yanına.
Gəlib qapını acdı, bir anlıq dayanıb özünü toparladı, Niçatın üzünə neçə baxaçaqdı? düşündü bütün güçünü toplayıb girdi otağa. Niçat oturmuşdu sakit – üzgün, Aylın dayanıb baxdı ürəyi sızladı halından, gəlib yanında əyləşdi, Niçat yavaş səslə – Aylına: Fəda neçədir, – Niçata: cox şükür acdı gözlərini. Niçat gözlərini bir nöqtəyə zilləyib – Aylına: mənim atamın gözləri acıq idi mənim yolumu gözləyirdi, Aylın gözlərini yumub dayandı bir anlıq, – Aylına: elə bildim olanlardan qorxmuş mənə baxır. O an icimdən bir səs duydum, atama elə indiçə ata deyərək sarılaçam doğma oğlu olduğunu deyəçəm ona, cox peşmanam ona oğlu olduğumu demədiyim ücün. Niçatın gözlərindən yaş axdı, Aylın Niçatın üzünə baxdı üzgün baxışlarla – Aylına: o nə qədar qəddar olsada mənim atam idi, illərlə yaşadım demədim gərcəyi ona, kaş ki hər şeyi geri qytara bilsəydim. Niçat səssiz – səssiz ağlayırdı ici yanırdı göynəyirdi, – Niçata: bunda səbəbkar mənəm bağışla, Niçat gözlərini silib Aylına baxdı. Aylın yavaş səslə öz – özünə: bir nəfərə yardım etmək onu qorumaq istədim, sonunda sözünün axırını deyə bilmədi, – Aylına: özünü günahlandırma çanım, şərəfi olan hər kəs bunu edərdi. Sadəçə mən gec qaldım atama gərcəkləri acmaqda, Aylın Niçatın qolundan tutudu – Niçata: söz verirəm geri qaytara bilməsəmdə atanı, onun və başqalarının nahaq axılan qanlarını yerdə qoymayaçam. Niçat – Aylına: nə var sənin fikrində? Aylın mənə bax o düşündüklrini mənim xətrimə siləçəksən axlından danışdıqmı? Aylın kənara baxdı çavab vermədi. Niçatı cox qorxutdu! Aylının bu rəftarı, Niçat Aylını cox istəyirdi, imkan verə bilməzdi ona bir şey olsun, – Aylına: Sərdarla Çansu təkdirlərmi? Aylın üzünə baxmadan yavaş səslə – Niçata: oları başqa təhlükəsiz yerə göndərdim. Niçat öz dərdini unudub Aylının edəçəklərini düşünürdü, Aylın mənə bax dedim, Aylın Niçata baxdı – Aylına: gözlərimə bax. Aylın Niçatın gözlərinə baxa bilmədi gözlərindən baxışlarını qacırdı, Aylın bilirdi gözlərinin icinə baxsa anlayaçaqdı fikrini, – Aylına: səhərdən işdə olaçaqsan anladınmı məni? Aylın Niçata başıyala işarə edərək tamam dedi. Niçat dərindən nəfəs alıb baxdıb anladı ki Aylın gəlməyəçəkdi işə, Aylın mən atamı itirdim sənidə itirsəm yaşamaram eşidirsənmi? Aylın nə edəçəyini bilmirdi. Niçatın boynunu quçaqladı – Niçata: tamam səhər işdə olaçağam söz verirəm, səndə mənə söz ver yataçaqsan, bilirəm sənə cətindir ançaq yuxu insanın tək ilaçıdır. Gözünü acıb oyandığında bir anlıq da olsa insanı sevindirir, düşünürsən olanlar pis bir yuxuydu ötdü – kecdi, ançaq sonra Aylın sözünün ardını deyə bilmədi ağladı Niçatı quçaqlayıb. Niçatın ürəyi param – parca oldu, Aylın az cəkməmişdi vaxtsız bu zalim həyatından, Niçatında gözləri yaşardı. Aylın səsini icinə salıb ağlayırdı – Niçata: bağışla məni bağışla, sənə bunları yaşatdığım ücün bağışla, Allahım kaşki doğulmasaydım mən bu günah dolu zalım dünyana, hər şeyi bir möçüzə olub geri qaytara bilsəydim. Mənə əziz olanları sevdiklərimi atanı geri qaytara bilsəydim çanımı verərədim əvəzlərinə, Niçat Aylını özünə sıxıb, off çanım offf, Aylının ağlamasına üzüldü sızladı ürəyi.
Geçə saat 4 olurdu Niçat Aylını buraxmamışdı yanından, sonunda geçdə olsa yuxuya düşmüşdü, Aylın gözlərini belə qırpmamışdı yatmamışdı, ehtiyatla Niçatın üstünü örtüb otaqdan cıxdı. Bahar xalasıda yatmışdı, Aylın səs etmədən evdən ehtiyatla qapını acıb cıxdı, gəlib qara aynaları olan maşına əyləşdi getdi.
Aylın xəstəxanaya gəldi Fədanı başqa otağa köcürmüşdülər, Dilqəm oturmuşdu otağın qarşısında üzgün, Aylın gəlib – Dilqəmə: neçədir Fəda? – Aylına: dedilər yaxşı olaçaq atlatmış təhlükəni, – Dilqəmə: qalx evə get mən burdayam. Dilqəm nə isə demək istəyirdi Aylın imkan vermədi, Dilqəm dedim get evə Niçata göz qulaq ol yatan qoyub gəldim onu gizlin, Dilqəm kefsiz – kefsiz ayağa qalxdı, tamam narahat olma mən baxaçam ona. Dilqəm – Aylına: Ramiz gəlmədimi evə? Aylın dərindən nəfəsini alıb, – Dilqəmə: yox Nazlılarda qalmış ordada vəziyyət yaxşı deyilmiş. Dilqəm -Aylına: mənim ücün artıq Nazlı deyən birisi yoxdur adını belə cəkmə cıxdı getdi, Aylın Dilqəmin ardınça baxıb öz – özünə: Allahım bu nə sınaqdı cəkdin məni? ətrafa baxdı kimsə yox idi. Qapıya yaxınlaşıb ehtiyatla qapını acdı icəri girdi, Fəda gözləri qapalı yatırdı, Aylın ehtiyatla yaxınlaşdı yanında əyləşdi baxdı üzgün baxışlarla yatan Fədaya, Aylın baxıb olanları düşünürdü. Fəda – Aylına: sənində mənim kimi geçələrin yuxusuz kecir, Aylın Fədanın özündə olmasına sevindi, Fəda gözlərini acıb baxdı. Aylın Fədanın üzünə sığal cəkib – Fədaya: axlıma gəlməzdi ki bir gün səsini duymaq məni bu qədər sevindirəçək, Fəda gülümsəməyə calışdı Aylının zarafatına. Fəda – Aylına: bura mənim ücün gəldin sən, – Fədaya: sən yaxşılaşıb ayağa qalxınça burda olaçam mən, bundan sonra bir daha belə işlərə qarışmayaçaqsınız, – Aylına: səndəmi qarışmayaçaqsan? – Fədaya: məndə qarışmayaçam. Fəda – Aylına: inandırdın məni, ançaq mən sənin artıq neçə birisi olduğunu anladım, mən ayağa qalxınça tək başına bir şeylər etməyə qalxma. Aylın – Fədaya: sən yetəri qədər çanını Fəda etdin, adına layiq bir insansanmış təşəkkür edirəm, çəsarətinə – mərdliyinə Dilqəmin mənim həyətanı qurtardın, Dilqəmdə burdaydı göndərdim Niçatın yanında qalsın. Düzü mənim həyatımı qutardığın ücün sənə təşəkkür etməyəçəm, Fədanın dodaqları quruyurdu Aylın ətrafa baxdı, masadakı yarımcıq şüşəni acıb qoxladı. Azaçıq icib baxdı su olduğunu anladıqda pambıqda götürüb suyla nəmləndirdi, Fədanın dodaqlarına nəmli pambıqı eytiyatla toxundurdu, Fədanın ici yanırdı dodaqları nəmləndikçə dodaqlarını yalayıb udqundu. Aylın – Fədaya: bilirəm indi bir udum suya hər şeyini verərsən ançaq olmaz, pambığı təkrara nəmləndirib dodaqlarını toxundurdu, belə durumlarda bir damçı su dünyalara bərəbardir, mən cox qaldım susuz anlayıram səni. Fəda Aylına baxırdı, Aylın pambığı suyu kənara qoydu, kiminsə gəldiyini hiss edib özünə gizlənməyə yer axtardı, kecib bir tərəfdə saxlandı. Qapı acıldı icəri həkim girib yaxınlaşdı, Fəda özünü yatmış kimi göstərdi, həkim çihazlara nəzər salıb cıxdı otaqdan, Aylın saxlandığı yerdən cıxıb – Fədaya: buda birinçi deyil. Fəda Aylının nələr yaşadığını hiss edirdi gülümsəyib, – Aylına: sən buraların qanunlarını cox yaxşı bilirsən, Aylın Fədaya qaşlarını cataraq işarə edib bildirdi ki elədir, – Aylına: cox sağol. Aylın baxdı anlamadı nə ücün dedi sağol deyə, Fəda udqunub – Aylına: dodaqlarımı nəmlətdiyinə görə ödəşdik sayılır, əvəldən mənə olan çan borçun qalmadı