[przypis edytorski]
49
Wedle sił swoich (…) porzekadło Sokratesa – Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie, I, 3, 3. [przypis tłumacza]
50
snadno a. snadnie – łatwo. [przypis edytorski]
51
przyjaźń, jest to zwierzę żyjące parami, ale nie całym stadem – Plutarch, O mnogości przyjaciół (De amicorum multitudine), 2. [przypis tłumacza]
52
rada Platona, aby do swoich sług mówić zawsze tonem pańskim (…) – Platon, Prawa, VI. [przypis tłumacza]
53
Narras (…) taces – Horatius, Odae III, 19, 3. [przypis tłumacza]
54
favellar in punta di forchetta – rozprawiać na ostrzu noża (włoskie wyrażenie na określenie wyszukanej rozmowy). [przypis tłumacza]
55
Hoc sermone (…) docte – Iuvenalis, Satirae VI, 189. [przypis tłumacza]
56
snać a. snadź (daw.) – widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
57
k'temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]
58
Hippomach powiadał, iż poznaje dobrych zapaśników (…) – Plutarch, Dion, 1 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]
59
nam (…) habemus – Cicero, Paradoxa stoicorum, V, 2. [przypis tłumacza]
60
Quicumque (…) aquis – Ovidius, Tristia I, 1, 83. [przypis tłumacza]
61
neque (…) obnoxiae – Tacitus, Annales, XIII, 45. [przypis tłumacza]
62
magna (…) fortuna – Seneca, De consolatione. Ad Polybium, 26. [przypis tłumacza]
63
Uberibus (…) modo – Iuvenalis, Satirae, VI, 272. [przypis tłumacza]
64
to, czego się żałuje (…) – przykłady zaczerpnięte z Cycerona: Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34. [przypis tłumacza]
65
Obstupuit (…) tollit – Ovidius, Metamorphoses, X, 666. [przypis tłumacza]
66
abducendus (…) currandus est – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] VI, 35. [przypis tłumacza]
67
Uczniowie Hegezjasza (…) uśmiercają się głodem – Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34 oraz Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, VIII, 9. [przypis tłumacza]
68
Subriusz Flawiusz, skazany z rozkazu Nerona na śmierć (…) – Tacyt, Roczniki, XV, 67. [przypis tłumacza]
69
Wiele dobrego wyświadczył L. Silanusowi (…) – Tacyt, Roczniki, XVI, 7. [przypis tłumacza]
70
Spero (…) imos – Vergilius, Aeneida IV, 382, 387. [przypis tłumacza]
71
Ksenofon, przystrojony w wieniec, składał właśnie ofiarę (…) – Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, V, 10. [przypis tłumacza]
72
Epikur pociesza się na schyłku myślą o wiecznym trwaniu (…) – Cyceron, O granicach dobra i zła, II, 30 oraz Diogenes Laertios, Epikur [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, X, 17n. [przypis tłumacza]
73
omnes (…) tolerabiles – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] II, 24. [przypis tłumacza]
74
Epaminondas przyjął śmierć (…) – Korneliusz Nepos, Epaminodas, 9 [w:] Żywoty wybitnych mężów; Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, II, 24. [przypis tłumacza]
75
haec sunt (…) dolorum – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes], II, 24. [przypis tłumacza]
76
Najcelniejszy człowiek najcelniejszej szkoły filozoficznej (…) Zenon, powiada (…) – Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, LXXXII i LXXXIII. [przypis tłumacza]
77
traiczny (daw.) – tragiczny. [przypis edytorski]
78
Cum morosa (…) vena – Aulus Persius Flaccus, Satirae, VI, 73. [przypis tłumacza]
79
Coniicito (…) quaegue – Lucretius, De rerum natura IV, 1062. [przypis tłumacza]
80
Si non prima (…) cures – Lucretius, De rerum natura IV, 1067. [przypis tłumacza]
81
Aby odwrócić kierunek powszechnej uwagi, Alcybiades (…) – Plutarch, Alkibiades, 4 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]
82
Folliculos (…) Linquunt – Lucretius, De rerum natura V, 801. [przypis tłumacza]
83
Hic (…) lacessit – Lucretius, De rerum natura II, 42. [przypis tłumacza]
84
cesarz, który kazał skazańcom podwiązywać członek, aby ich uśmiercać niemożnością oddania uryny (…) – cesarz Tyberiusz, por. Swetoniusz, Tyberiusz, 62 [w:] Żywoty cezarów. [przypis tłumacza]
85
opowiadają o Polemonie (…) – Diogenes Laertios, Polemon z Aten [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, IV, 17. [przypis tłumacza]
86
Mówca, powiada retoryka (…) – Kwintylian, Kształcenie mówcy, VI, 2. [przypis tłumacza]
87
Kambizes (…) we śnie, że brat jego ma zostać królem Persji (…) – Herodot, Dzieje, III, 30. [przypis tłumacza]
88
Arystodemus, król Messeńczyków zabił się dla urojenia, które wziął za złą wróżbę (…) – Plutarch, O zabobonności, 9. [przypis tłumacza]
89
król Midas toż samo, przerażony i obłądzony jakowymś snem – Plutarch, O zabobonności, 9. [przypis tłumacza]
90
Recta (…) Prometheo – Propertius, Elegiae, III, 5, 7. [przypis tłumacza]
91
Owo (daw.) – tak; i tak; tak więc (użyte na początku zdania). [przypis
