jednostka administracyjna, ogół ludności podporządkowanej jednemu z chanów. [przypis redakcyjny]
294
Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]
295
drużka (z ukr.) – przyjaciółka. [przypis redakcyjny]
296
Ubij, bat'ku (ukr.) – zabij, ojcze. [przypis redakcyjny]
297
przyhołubić (ukr.) – przygarnąć. [przypis redakcyjny]
298
Jarmolińce – miasteczko w zach. części Ukrainy, ok. 100 km na płd. wschód od Zbaraża. [przypis redakcyjny]
299
liszka – lis. [przypis redakcyjny]
300
postradać (daw.) – stracić. [przypis redakcyjny]
301
de publicis (łac.) – o sprawach publicznych. [przypis redakcyjny]
302
zali (starop.) – czy. [przypis redakcyjny]
303
splantować – spłaszczyć, wyrównać; tu: przegadać, usadzić. [przypis redakcyjny]
304
Bar – miasto i twierdza w środkowo-zach. części Ukrainy, położone nad rzeką Rów, ok. 100 km na płn. wschód od Kamieńca Podolskiego, 60 km na zachód od Winnicy. [przypis redakcyjny]
305
czerniec (z ukr.) – mnich, zakonnik. [przypis redakcyjny]
306
boćwina – liście buraczane. [przypis redakcyjny]
307
snadnie (daw.) – łatwo, często. [przypis redakcyjny]
308
Jahorlik – miasteczko i stanica wojskowa u ujścia rzeki Jahorlik do Dniestru, ok. 150 km na płd. od Bracławia, wówczas przy granicy z Mołdawią i Turcją, dziś na terenie Mołdawii. [przypis redakcyjny]
309
sędzie – dziś popr. forma M. lm: sędziowie. [przypis redakcyjny]
310
chutor a. futor – pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis redakcyjny]
311
teorban – lutnia basowa, duży strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury. [przypis redakcyjny]
312
eksperiencja (z łac.) – doświadczenie. [przypis redakcyjny]
313
przebrać się (daw.) – przeprawić się, przejść. [przypis redakcyjny]
314
frukta (łac. fructa) – owoce. [przypis redakcyjny]
315
przeto (przest.) – więc, zatem. [przypis redakcyjny]
316
contentus (łac.) – zadowolony. [przypis redakcyjny]
317
obrok – karma końska; tu: nakarmienie koni. [przypis redakcyjny]
318
ordynans (z łac.) – rozkaz. [przypis redakcyjny]
319
Zbaraż – miasto w zach. części Ukrainy, ok. 20 km na płn. wschód od Tarnopola. [przypis redakcyjny]
320
kupy swawolne – oddziały nieprzyjacielskie, które odłączyły się od swojej armii. [przypis redakcyjny]
321
Tarnopol – miasto w zach. części Ukrainy, ok. 110 km na wschód od Lwowa. [przypis redakcyjny]
322
bitwa pod Cecorą (1620) – zakończona zwycięstwem wojsk turecko-tatarskich nad Polakami podczas odwrotu, spowodowanego przez niezgodę i niesubordynację polskich magnatów; do niewoli dostał się wówczas m.in. Bohdan Chmielnicki; Cecora – miejscowość w pn.-wsch. Rumunii. [przypis redakcyjny]
323
Żółte Wody – uroczysko i futor kozacki nad rzeką Żółtą w płd. części Ukrainy; dziś miasto z kopalniami rud żelaza i uranu, położone ok. 100 km na zachód od Dniepropietrowska; bitwa pod Żółtymi Wodami (1648) zakończyła się klęską wojsk polskich. [przypis redakcyjny]
324
Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) – miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie. [przypis redakcyjny]
325
dać drała – dać drapaka, uciec. [przypis redakcyjny]
326
respons (z łac.) – odpowiedź. [przypis redakcyjny]
327
Łaszcz Tuczapski, Samuel herbu Prawdzic (1588–1649) – strażnik wielki koronny, awanturnik, 236 razy skazany na banicję za najazdy na sąsiadów, ułaskawiony za zasługi wojenne. [przypis redakcyjny]
328
Zasławski-Ostrogski, Władysław Dominik (1618–1656) – książę, koniuszy wielki koronny i starosta łucki, jeden z najbogatszych magnatów Korony. [przypis redakcyjny]
329
konkordia (z łac.) – zgoda, jednomyślność. [przypis redakcyjny]
330
Konstantynów (dziś ukr.: Starokonstantyniw) – miasto w środkowo-zachodniej części Ukrainy, założone w XVI w. przez magnatów Ostrogskich, twierdza obronna przeciw najazdom tatarskim. [przypis redakcyjny]
331
Piławce – wieś w centralnej części Ukrainy, ok. 30 km na płd. wschód od Konstantynowa. [przypis redakcyjny]
332
dragoni – wojsko walczące pieszo, a poruszające się konno. [przypis redakcyjny]
333
klient (daw., z łac.) – szlachcic, służący magnatowi i popierający go na sejmikach. [przypis redakcyjny]
334
Karol Ferdynand Waza (1613–1655) – książę, syn króla Zygmunta III Wazy (1566–1632), biskup wrocławski i płocki, kandydat do tronu polskiego w 1648 r., po śmierci Jeremiego Wiśniowieckiego opiekun jego syna, Michała Korybuta Wiśniowieckiego, przyszłego króla Polski. [przypis redakcyjny]
335
Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) – król Polski w latach 1648–1668, syn króla Zygmunta III Wazy (1566–1632). [przypis redakcyjny]
336
fakcje (z łac.) – intrygi stronnictw, wichrzycielstwo. [przypis redakcyjny]
337
dyskursa (z łac.) – dyskusje, rozprawy. [przypis redakcyjny]
338
Pyrrus (319–272 p.n.e.) – król Epiru (płn.-zach. części Grecji), prowadził wojnę z Rzymianami. [przypis redakcyjny]
339
ćma (daw.) – ogromna ilość, tłum. [przypis redakcyjny]
340
złotogłów – tkanina ze złotych nici. [przypis redakcyjny]
