hij haar verdriet voelde.
“Boris vermoedde een jaar of twintig,” antwoordde Titus.
“Arme meid,” zei Alicia zachtjes en keek er plotseling naar uit om die man onder haar hoede te nemen. Als hij hiervoor verantwoordelijk was ... vernauwden haar ogen een fractie in een poging een straf te bedenken die bij de misdaad paste.
Micah timede het perfect en kwam net uit de observatieruimte toen ze er vlakbij kwamen. Hij keek vol verbazing alsof hij niet had geweten dat ze enkele minuten geleden was opgedoken.
“Daar is mijn ongrijpbare zus,” zei hij speels en werd beloond met een strakke knuffel. Ze liet hem haastig los tot Micah's teleurstelling, maar hij dacht dat Damon jaloers zou worden als ze elkaar te lang vasthielden.
"Hoe gaat het met jou?" Vroeg Micah terwijl hij haar blonde pony uit haar ogen wreef.
"Goed bezig", antwoordde Alicia en keek Damon sluw aan in de hoop hem in een beter humeur te brengen voordat ze de f-bom lieten vallen door de andere reden uit te flappen dat ze naar het bureau was gekomen. “Sorry voor de verdwijning, maar mijn partner heeft de neiging me dagenlang als een gewillige gevangene te houden.”
Damon grijnsde bij Alicia's woordkeuze en keek toen over Micah's schouder toen hij zag dat er een andere man uit dezelfde kamer kwam waar Micah uit was gekomen. Hoewel hij geen zielen zoals de Gevallenen kon lezen, kon hij meestal de aura rond mensen zien als hij het probeerde. Hij hoefde zich niet in te spannen om de uitstraling van deze man te zien ... hij gloeide van binnenuit blauw.
“Dit is Tasuki, één van onze menselijke detectives,” zei Micah. “Trevor ontdekte per ongeluk dat Tasuki hier op de hoogte was van het bestaan van het paranormale, dus hij bleef bij ons plakken.”
Menselijk? Damon grijnsde bij hun onwetendheid. Die man was zoveel meer dan alleen maar een mens.
“Jij moet Alicia zijn,” zei Tasuki met een ontwapenende glimlach en stak zijn hand uit naar Damon nadat hij hoorde over Damons temperament door Micah's tirades. "Het is een genoegen om jullie allebei te ontmoeten."
Damon staarde even naar de hand en nam hem uiteindelijk aan. Deze man was geen bedreiging voor Alicia, dus liet hij hem passeren.
"Dus waar is de weerwolf die ik moet betoveren?" Vroeg Alicia. "Ik neem aan dat hij één van de SOB's is die het meisje heeft ontvoerd?"
Damon keek weer naar de bovenkant van het hoofd van zijn partner en keek boos. “Je hebt niets gezegd over het betoveren van een weerwolf.”
"Je hebt me niet echt een kans gegeven," zei Alicia beschuldigend. “En je bent me trouwens dit schuldig.”
"Ik accepteerde de weddenschap niet", zei Damon met een sluwe grijns.
“Dat is jammer,” zei Alicia meelevend en lachte bijna toen ze in Damons ogen keek. Ze vestigde haar aandacht weer op de kwestie voordat Damon een manier bedacht om haar te stoppen. "Ik laat deze engerd zingen als een gekooide vogel als je gewoon de weg wijst."
Tasuki liep opzij en gebaarde naar de observatieruimte. “Je doelwit zit daar.”
Alicia liep de kleine kamer binnen met Damon en Micah vlak achter haar.
Tasuki stuurde een welwillende grijns naar Titus over hun beschermende gedrag voordat ze bij hen in de kamer kwamen.
Titus grijnsde alleen maar en schudde zijn hoofd. Die twee zouden waarschijnlijk nooit veranderen, maar het was in ieder geval vermakelijk om naar te kijken.
Ze keken met zijn vijven door de doorkijk spiegel naar de weerwolf in de ondervragingsruimte aan de andere kant van het glas. De verdomde idioot probeerde zich nog steeds een weg uit die stoel te vechten. Zijn beide polsen zaten in de titanium steunen en zijn enkels waren vastgemaakt aan de stoelpoten. Op dat moment had hij de stoel van de vloerbouten losgemaakt en schommelde nu heen en weer om de stoel te laten kantelen.
"Vijf dollar dat hij zal omvallen en zijn hoofd zal stoten," zei Tasuki uit het niets.
Damon grijnsde bij de ‘menselijke’ poging tot humor.
"Tien dollar dat hij gewoon omvalt en probeert zich een weg naar de deur te schoppen," daagde Micah hem uit en de twee mannen gingen zitten om te kijken.
Damons grijns werd groter en hij besloot om ... een beetje te helpen. Toen de wolf weer op zijn stoel wiebelde, viel hij om en sloeg de man met zijn hoofd op de grond ... hard genoeg om zichzelf uit te schakelen.
Tasuki snoof en stak zijn hand uit voor het geld dat Micah hem nu schuldig was.
“Ja, ja, je hebt geluk, groentje,” zei Micah toen hij zijn portemonnee opende en een tientje eruit haalde.
“Leuk zaken met je te doen,” zei Tasuki en stak het geld in zijn zak. “Wil je wedden op hoelang hij buiten westen blijft?”
Alicia had rustig naar de weerwolf gekeken. Ze dacht dat ze in ieder geval een beetje nerveus zou zijn, maar verbazingwekkend genoeg kwam de emotie nooit. Ze voelde zich moedig en haalde diep adem, wetende dat Damon het niet leuk zou vinden van wat ze te zeggen had.
“Laat me een paar minuten alleen met hem,” zei Alicia.
"Ik denk het niet," gromde Damon helemaal niet geamuseerd.
Alicia pruilde tegen hem: “Hoe verwacht je dat ik iets leer als je er altijd bent om me te helpen?”
"Ik zal er altijd zijn om je te helpen," corrigeerde Damon.
"Oh echt," Alicia legde haar handen op haar heupen en besloot dat ze met haar wimpers niet zou krijgen wat ze wilde, dus probeerde ze opnieuw de waarheid. "Wat als we op de één of andere manier gescheiden raken en ik alleen moet staan voor iets gevaarlijks ... alleen?"
“Je gaat die kamer niet alleen binnen,” hield Damon vol en sloeg zijn armen over zijn borst.
“Weet je, het zou fijn zijn om genoeg vertrouwen te hebben om een keer iets alleen te doen in plaats van een verdomd kindermeisje te hebben.” Ze keerde hem de rug toe. "Je bent nog erger dan mijn broers."
Damon kneep zijn ogen samen en keek naar Alicia's rug en Micah keek haar gekwetst aan.
"Kun je niet met haar naar binnen gaan en haar het tenminste alleen laten proberen voordat je probeert te helpen?" Vroeg Micah, voor een keer om vrede te sluiten met Damon.
Alicia keek over haar schouder naar Damon en hield van Micah's compromis.
“We hebben echt alle informatie nodig die we van hem kunnen krijgen. Ik weet zeker dat de meisjes die we vanavond hebben gered, niet de enige meisjes zijn die onze hulp nodig hebben,” bracht Titus aan als een stimulans. “Deze man weet misschien waar er meer verborgen zijn.”
Damon zuchtte innerlijk toen hij keek naar de uitdrukking op het gezicht van Alicia. Hij werd te zacht. “Goed Alicia, we gaan allebei die kamer binnen, maar de weerwolf is helemaal van jou.”
Alicia's gezichtsuitdrukking veranderde en ze glimlachte naar Damon voordat ze haar armen om hem heen sloeg in een zachte, dankbare knuffel. Sommige mensen begrijpen Damon misschien niet, maar zij wel ... en ze hield van elke centimeter van hem.
Tasuki leidde het stel de verhoorkamer binnen en sloot de deur achter hen. Hij keerde snel terug naar Micah en Titus zodat hij kon kijken. Micah draaide een stoel om, ging achterstevoren zitten op zijn stoel en sloeg zijn armen over de rugleuning. Titus leunde tegen de muur naast de doorkijk spiegel, terwijl Tasuki zich aan de andere kant op zijn gemak voelde.
“Wat gaat ze precies doen?” Vroeg Tasuki terwijl hij Damon naar beneden zag reiken en de stoel van de man rechtop zette, ook al was hij nog buiten westen.
"Weet je hoe vampiers mensen in films kunnen hypnotiseren en hen dingen laten doen die ze normaal niet zouden doen?" Vroeg Micah.
Tasuki haalde zijn schouders op: "Wel, ja ... maar ik dacht dat ze, aangezien ze een shifter was zoals jij, niet van toepassing zou zijn en ik heb min of meer opgegeven dat films nagenoeg accuraat zijn."
“Normaal gesproken zou een shifter niet