public panic.”
“Cloete gaan die konstabel se knie uit die koerante uit hou. Net sodat jy weet, Bennie,” sê Manie. “Wees asseblief versigtig met die media. In elk geval, adjudant-offisier Nxesi is die Groenpunt-speurder wat die Sloet-saak gedoen het, jy kan hom bel, enige tyd, hy’s reg om in te kom.”
“Our whole team is ready to support you,” sê Nyathi.
“Sonder om ekstra druk op jou te sit, Bennie,” sê Afrika met groot erns, “maar jy sal moet wikkel. Hierdie mal bliksem gaan poliesmanne skiet tot jy die saak opgelos het.”
* * *
Halftien op ’n Saterdagaand stap Griessel na sy kantoor in die grafstil, wye gange van die DPMO – die Valke – se gebou. Hy verwonder hom aan die invloed wat die Steyn-saak, waarna Manie netnou verwys het, die afgelope jaar op die SAPD gehad het.
Estelle Steyn, die jong, pas gekwalifiseerde sjef wat agtien maande gelede in haar Pinelands-meenthuis verwurg is – met ’n stuk materiaal, vermoedelik ’n das. Geen tekens van ’n inbraak, diefstal of seksuele aanranding nie – dit moes iemand gewees het wat sy geken en vertrou het. Soos haar dasdraende verloofde, die somber, emosielose KPMG-konsultant met die koue oë en ’n sleutel vir haar deur. Hy is binne 72 uur gearresteer en aangekla, en die media en vasgenaelde publiek het hom onmiddellik skuldig bevind. Want Estelle Steyn was ’n lewenslustige bondel sonnige energie, volgens kollegas ’n briljante kok met ’n blink toekoms. Langs haar blonde, glimlaggende skoonheid op die koerantvoorblaaie het die verloofde se foto broeiend en onheilspellend gelyk, die kil blik weggekeer van die kamera. Soos ’n man wat swaar dra aan sy wandade.
En toe kom die hofsaak.
Die verdediging het soos ’n trop wildehonde die karkas van swak misdaadtoneelbestuur, die noue ondersoekfokus en die kreatiewe geloofspronge van die forensiese getuies uitmekaargeskeur. Ná sewe maande se sensasie het die verloofde as ’n vry man uitgestap.
Die media het gekasty en gekraai, die volk was geskok en verstom. Maande daarna het topverkoper-boeke deur kriminoloë en forensiese kenners nog elke SAPD-misstap ontleed en gekritiseer. Die opposisie het keer op keer in die parlement die hele gemors as ’n slaansak gebruik om die regering mee by te kom – die skade en skande wou nie ophou nie.
En die ondersoekbeampte, Fanie Fick, se loopbaan was verby. Hy sit nou weggesteek by die Valke se Inligtingsbestuursentrum (IMC), heropgelei en -ontplooi as rekenaarnavorser, maar almal weet hy sal nie weer bevordering kry nie. Agteraf praat almal van “Fanie Gefok”, die ou wat elke laatmiddag sy pyn gaan verlig by die Drunken Duck in Stikland.
Dis hoekom die Sloet-dossier wat Griessel nou na sy kantoor toe dra, so pynlik volledig en “volgens die boek” is. Want die polisiewonde is nog rou, die eer nog diep gekrenk, die vrees groot vir nog ’n speurder-slagoffer, nog slae en kritiek vanuit topbestuur, die media en Jan Publiek.
Dit is waarom genl. Afrika vanaand hier by die DPMO in vergadering gesit het en waarom hy kom vra het vir ’n spesifieke speurder.
Vrees. Want die Valke aanvaar nie gewoonlik opdragte of insette van ’n provinsiale speurhoof nie. Hulle is te heilig op hul onafhanklikheid, op hul eie strukture.
Vrees, dink hy, is ook die rede waarom hulle nou toelaat dat die skieter hulle afpers. In die ou dae sou die SAPD nie gebuig het voor die dreigemente van ’n sluipskutter nie.
Griessel sug, sluit sy kantoordeur oop. Dis ’n resep vir moeilikheid hierdie.
Die lewe is nie eenvoudig nie.
* * *
Hy rangskik die lêers oor die lessenaar, maak eers die dun een oop wat John Afrika vir hom gegee het. Hy begin die e-posse in volgorde lees, sukkel aanvanklik om te fokus, te veel dinge wat vanaand te vinnig gebeur het.
Sent: Monday 24 January. 23:53
Re: Hanneke Sloet
Julle weet goed wie vir Hanneke Sloet vermoor het. Arresteer die kommunis, of ek gee alles aan die media.
Die tweede een is heelwat langer:
Sent: Monday 31 January. 23:13
Re: Hanneke Sloet, julle gaan hel toe!!!
Julle is goddeloses en sondaars (1 Timotheus 1:9, Spreuke 17:23).
Die waarheid sal uitkom oor die kommunis en oor die geld wat hy julle betaal. Julle is almal ewe korrup. Julle tyd raak min.
1 Timotheus 1:9: ’n Mens moet onthou dat die wet nie vir die wetsgehoorsame bedoel is nie, maar vir mense wat hulle nie aan wet en orde steur nie, goddeloses en sondaars, mense sonder eerbied vir wat heilig en gewyd is, dié wat vader of moeder doodmaak, moordenaars, ontugtiges, mense wat homoseksualiteit beoefen, ontvoerders, leuenaars, dié wat meineed pleeg of enigiets anders doen wat met die gesonde leer in stryd is.
Spreuke 17:23: ’n Goddelose mens bied omkoopgeskenke aan en verdraai die reg.
Spreuke 21:15: As daar reg geskied, is mense wat reg doen, bly, en staan dié wat onreg doen, verskrik.
Met die derde het hy ’n nuwe aanslag:
Sent: Sunday 6 February. 22:47
Re: Hanneke Sloet – op julle gewete
Julle het drie weke om Hanneke Sloet se moordenaars te arresteer. Die proses om geregtigheid te laat seëvier het begin.
Ek het twee keer gewaarsku, maar julle het niks gedoen nie. Dit wat kom, is op julle en julle kommunistiese bedmaats se gewete, nie myne nie. Julle gee my nie keuse nie.
Daar sal reg geskied.
En dan, die tweede laaste een, gestuur op Sondag 13 Februarie, dertien dae gelede:
Elke ding het sy vaste tyd. Julle s’n is amper hier. Oor twee weke sal ek julle dwing om Hanneke Sloet se moordenaars te vang. Soos julle my nou dwing om reg te laat geskied.
Prediker 3: Elke ding het sy vaste tyd:
Vers 3: ’n tyd om ’n lewe te neem, ’n tyd om ’n lewe te red, ’n tyd om af te breek, ’n tyd om te bou.
Vers 8: ’n tyd vir oorlog, ’n tyd vir vrede.
Griessel sit die e-pos neer en rangskik al vyf langs mekaar, sy oë wat tussen hulle beweeg.
Dan lees hy hulle weer van voor af.
4
Toe hy klaar is, stut hy sy ken in sy hande en hy dink.
Die datums van die e-posse. Die pas het versnel, stelselmatig. Die eerste twee was ’n week uitmekaar. Toe ses dae. Toe vyf. ’n Baie vaste ritme. Behalwe die laaste een.
Omtrent almal in die laatnag gestuur.
In die eerste én tweede e-pos, die verwysing na “kommunis”. Enkelvoud. Toe word dit “moordenaars”. En “kommunistiese bedmaats”. Maar terug by die enkelvoud van “moordenaar” in die laaste een.
Die skielike sprong na die Bybelverse, die godsdienstige regverdiging, die momentum van ’n kruistog wat opbou. Maar in die laaste een is ’n sterker trant, meer selfvertroue. En doelgerigtheid. Skielik ’n man met ’n missie.
Hy kan sien waarom John Afrika en Zola Nyathi dink dit is ’n versteurde man wat hier skryf. Al die tekens is daar: Malles doen hul ding in die nag. En hulle raak ál dringender met verloop van tyd, hul kommunikasie meer gereeld. Hul bel, uitasem en anoniem, of skryf, onsamehangend, dikwels vol rassehaat of komplotvrees of oordeelsdagwaarskuwings van dis-die-gode-se-wraak-vir-’n-sondige-land.
Soos hierdie een.
Hulle teer