Job se lyding bring hom in direkte konfrontasie met God. Dit laat hom God persoonlik opsoek sodat hy vir Hom vrae kan vra. Dit is ook waar van ons pyn en hartseer. Wanneer ons swaar kry, laat ons negatiewe omstandighede ons opnuut na God soek – al het ons gerieflik van Hom vergeet toe dit net goed met ons gegaan het. Maar Job se lyding maak ook dat God met Job in gesprek tree, dat Hy vir hom wys presies hoe magtig Hy werklik is.
Toe eers besef Job hoe groot God is, en hoe nietig hy self is. Toe staan hy in verwondering voor hierdie heilige, almagtige God en bely: Nou weet ek dat U tot alles in staat is en dat U kan uitvoer wat U besluit … Ek het oor dinge gepraat wat ek nie begryp het nie: u wonderdade was te groot vir my … U het mos gesê: Luister terwyl Ek praat, Ek sal vra, antwoord jy My. Tot nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê, maar nou het ek U self gesien, en nou verag ek myself, nou sit ek vol berou, in sak en as (Job 42:2-6).
Eers ná ’n seerkry-ervaring besef ’n mens werklik hoe groot God se genade in jou lewe is. Ná die egskeiding van ons dogter het ek die eerste keer besef hoeveel ánder mense voor my al deur dieselfde swaarkry moes gaan, sonder dat ek hulle raakgesien het. Ek het ná hierdie pynlike ondervinding baie meer deernis as ooit tevore met die mense om my gehad. Ná hierdie pyn in my lewe kon ek soos Job sê: Nóú weet ek … Tot nou toe was my kennis van U net hoorsê, maar die seerkry het gemaak dat my oë nie net vir U raakgesien het nie, maar ook al die ander mense wat my nodig het. Daardeur het my ore opnuut oopgegaan vir u stem en my oë vir u wonders.
Hemelse Vader,
wanneer ek kyk na alles wat U gemaak het –
die sterre en die son,
die maan en die berge en die see –
staan ek opnuut verwonderd voor u almag en majesteit.
Vergewe my dat ek soms van U vergeet
wanneer dit net goed met my gaan.
Ek besef nou dat hierdie stuk seerkry
wat ek so sukkel om te verwerk,
eintlik die bril is waardeur ek op ’n nuwe manier na U kan kyk
en U vir die eerste keer werklik kan raaksien.
Ek besef ook dat my eie pyn my leer
om u stem soveel helderder met my te hoor praat en
om die seerkry van ander mense duideliker raak te sien.
Ek besef dat dit my ook gewillig maak
om uit te reik na hulle en ’n helpende hand na hulle uit te steek.
Dankie vir die pluspunt van pyn, Here,
dankie vir u onmeetlike genade in my lewe,
vir u liefde wat my in my seerkry omvou,
vir u arms wat altyd om my is, al gaan dit hóé moeilik.
Omdat ek nie genoeg krag het om aan U vas te hou nie,
moet U my asseblief nooit laat los nie.
Amen
Jou reddingsgordel
Wanneer swaarkry verby is, kyk ons skaam na die opstandigheid wat in ons gewoed het. Dan roep ons uit: “Wie is dit wat u bedoelinge wou dwarsboom sonder dat hy die insig gehad het?” Ek het oor dinge gepraat wat ek nie begryp het nie: u wonderdade was te groot vir my, ek het dit nie verstaan nie.
Ons genadige God, begryp ons opstandigheid en bring ons by die belydenis: “Toe nou toe het ek net gehoor wat mense van U sê, maar nou het ek U self gesien.”
Maretha Maartens – ’n Geskenk van vertroosting
6
Kan God verander?
In my nood soek ek hulp by die Here; ook in
die nag bly my hande in gebed uitgestrek sonder om
moeg te word … En ek sê: “My grootste smart is dat
die Allerhoogste nie handel soos voorheen nie.”
Psalm 77:3, 11
In Psalm 77 wonder die psalmdigter of God sy rug op hom gekeer het. Hy ervaar dat God nou anders optree as in die verlede. Hoewel hy sonder ophou bid, voel dit vir hom asof God sy gebede nie verhoor nie. Snags lê hy wakker omdat hy nie kan verstaan waarom die Here hom bly verwerp nie. Hy vra vrae en vergelyk sy goeie omstandighede van die verlede met die haglike posisie waarin hy nou verkeer. Maar dan verskuif die klem. Wanneer die digter van homself af wegkyk en God se wonderdade raaksien, besef hy dat God tóg nog dieselfde God is. Dat Hy hom weer sal help soos Hy al so baiekeer in die verlede gedoen het.
Een van die ergste seerkry-ervarings in die lewe is wanneer dit só sleg met jou gaan dat jy begin twyfel of God jou nog liefhet, of Hy nog dieselfde God is wat jy voorheen met soveel vreugde aanbid het. As Hy wel nog dieselfde God is, is dit immers onverstaanbaar dat Hy jou só swaar kan laat kry. Dat die kanker wat twee jaar lank “skoon” was, weer hervat het. Dat jóú kind in ’n motorongeluk verlam is. Dat jóú seun se huweliksmaat hom verwerp. Dat jóú kleinkind gebreklik gebore word. Dit is immers ondenkbaar dat ’n God van liefde sulke dinge in die lewe van sy kinders kan toelaat … of is dit nie?
Omdat God God is, kan Hy alle lyding tot ons beswil aanwend. As long as we work through the anger and the rebellion, coming out on the other side, not with resignation, but a true acceptance, the situation can be used, skryf Georgette Butcher in Stemme van geloof.
Ook jy kan jou seerkry-ervarings positief aanwend as jy dit gebruik om jouself, ander mense én God beter te verstaan. Wanneer jy ophou om op God te skree, het jy tyd om te luister wat Hy vir jou wil sê in jou lyding. Wanneer jy ophou rebelleer teen die swaarkry, bring dit ’n verdieping in jou verhouding met God, en ook in jou verhouding met jou naaste.
As jy in die toekoms wéér wonder hoekom God verander het, weet dan met sekerheid: God kán nie verander nie. Hy bly dieselfde, nou en tot in ewigheid. Dieselfde digter wat gewonder het of God nog soos altyd optree, getuig: Ek wil dink aan die dade van die Here, ja, ek wil dink aan u wonderdade van vroeër … U is die God wat wonderdade doen; U het u mag onder die volke geopenbaar (Ps 77:12, 15).
God is steeds dieselfde God van wonders as in die psalmdigter se tyd. Vir Hom is alles moontlik (Mark 10:27). Hy kan steeds in jou slegte omstandighede wonders doen. Glo dit en vertrou Hom daarvoor. God is onveranderlik. Hy bly getrou, al wankel jou geloof en is jy ontrou. Gaan na God toe met groot vrymoedigheid met élkeen van jou waarom-vrae. Vertrou op sy beloftes. Omdat Hy jou liefhet, wil en sal Hy jou bemoedig en versterk in swaarkrytye en aan jou deur sy genade blywende troos en goeie hoop gee (2 Tess 2:17).
Here,
vandag is ek kwaad vir U en teleurgesteld in U.
Dankie dat ek nie daaroor hoef te swyg nie,
dat ek dit maar reguit vir U kan sê.
Soos die psalmdigter roep ek sonder ophou na U,
maar ek kry geen troos of antwoorde nie.
U laat my ook wakker lê, ontsteld en sprakeloos.
Ek kan regtig nie verstaan waarom U hierdie dinge
wat my so seer maak, in my lewe laat gebeur nie.
Ek kan dit ook nie laat rym met u liefde vir my nie.
Ek wil hierdie onvergenoegdheid met U erken en daardeur werk.
In my nood wil ek soos die psalmdigter by U hulp soek.
Dit voel ook vir my asof U nie meer soos voorheen is nie.
Maar, Here, ek wil tog nog aan U vashou
omdat U my altyd in die verlede gehelp het.
Gee dat hierdie seerkry-ervaring my intenser na U sal laat luister,
my net nader aan U sal bring.
Dankie vir die versekering dat U steeds dieselfde liefdevolle God
van