Туфан Миннуллин

Пьесалар / Пьесы


Скачать книгу

син юк. Аптыраш. Бригадирга барам, ат бир, әйтәм, Альмандар барам. Начар, Альмандар. Дус качкан, начар. Килям. Ызба керәм – юк. Тыңлыйм – гур-гур-гур – син тавыш.

      Әлмәндәр. Садис, Ястәгнәй. Малы-малы балакыем. Сын, сноха, дучка, Хәмдебану сидим балакыем, хураша. День идет, сулныцы идет.

      Евстигней (башкаларга). Якшимисиз?

      Өммия. Зрастуй, Ястәгнәй дәдәй. Старик ни слушай. Маклашка давай. Один сад ходит, писнә пают. (Гөлфирә көлгәнне күреп.) Нигә көләсең?

      Искәндәр. Сөйләшә белмәсәң, тик тор, Өммия!

      Өммия. Сез генә оста инде.

      Евстигней. Ничево! Якши, якши, килин. (Әлмәндәр янына утырып.) Ну, как кайткан? Мин курыккан.

      Әлмәндәр. Хураша, Ястәгнәй. Ассалуди, былгаруди. Спасибы.

      Йоклаган Илсурны күтәреп, Мансур керә. Бакчага кергәч уятырга тырыша.

      Мансур. Уян диләр! (Колагын уып.) Уян!

      Илсур тиберченә.

      Әлмәндәр. Тимә! Ник тиясең малайга?

      Мансур. Уянмый ич.

      Илсурны җиргә бастыра. Илсур җиргә утыра, күзләрен уа.

      Әлмәндәр. Кешене шулай уяталармы, кит яныннан. (Илсур каршына тезләнеп.) Нәрсә, йоклаулары бик тәмлемени? Йокла, йокла.

      Илсур, күзләрен ачып, Әлмәндәргә карап тора.

      Таныдыңмы? Мин ич бу. Канфит кирәкме?

      Илсур. Кирәкми.

      Әлмәндәр. Бал ашыйсың киләме?

      Илсур. Ю-ук.

      Әлмәндәр. Алма биримме?

      Илсур. Бирмә.

      Өммия. Интектермә инде баланы.

      Әлмәндәр. Илсур, мин китәм бит.

      Илсур. Кая?

      Әлмәндәр. Әллә кая, бүтән кайтмыйм.

      Илсур. Китмә!

      Әлмәндәр. Уянсаң китмим.

      Илсур. Мин йокламыйм.

      Әлмәндәр. Менә муладис. Яле бер җырлап җибәр.

      Илсур. Җырлыйсым килми.

      Әлмәндәр. Мин җырлыйммы соң?

      Илсур. Җырла.

      Әлмәндәр (көйләмичә генә).

      Без андый малай түгел,

      Без мондый малай түгел:

      Безнең башлар балык түгел,

      Куырып ашамаслар.

      Илсур (елмаеп). Алай түгел.

      Әлмәндәр. Ничек соң?

      Илсур. Беләсең. Юрый-марый гына кыланасың.

      Әлмәндәр. Кыланмыйм инде. Онытканмын. Шуңа күрә сине чакырып китердем.

      Илсур. Көләсең.

      Әлмәндәр. Көлмим ич инде.

      Илсур (көйләмичә генә).

      Без андый малай түгел,

      Без мондый малай түгел:

      Кая барсак та ярыйбыз,

      Күгәргән калай түгел.

      Әлмәндәр. Муладис! Әйдә, хәзер көйләп…

      Илсур. Алма бир!

      Әлмәндәр. Алмамы? Бирәм. Ал үзең өзеп.

      Илсур. Син үзең бир.

      Әлмәндәр. Үземме? Хәзер, хәзер… (Якындагы алмагачтан алмалар өзеп, Илсур алдына өеп куя.) Менә… Булдымы?

      Илсур. Булды. (Җырлый.)

      Без андый малай түгел лә,

      Без мондый малай түгел.

      Илсурга Әлмәндәр кушыла.

      Кая барсак та ярыйбыз,

      Күгәргән калай түгел.

      Әлмәндәрнең күзе алмагач артында басып торган Әҗәлгә төшә.

      Әлмәндәр.