Акмулла

Шигырьләр / Стихи (на татарском языке)


Скачать книгу

href="#n_164" type="note">[164] 26+,

      Әфазыйльдән мөсәлләм җами гафи[165];

      «Җәлал» га хашиясе[166] 27+ аңа шаһид,

      Нә кадәр мәдех кылсак, шунчә җәдир[167].

      Ливаъи тәхкыйкатьне хамил булга[168]

      Мөбариз[169] арасында бу – бер әмир!

      Җәридәи замандай җәмал ачы[170],

      Күргәзде йәде бәйза28+ ялгыз бу ир.

      Кайсысындан күренде мондый бәйан?

      «Өййәһум йүнәббиъүкә мисле хәбир?»[171]

      «Хикмәте балигасе»29+ кандай икән?

      Зәукы сәлим[172] иясенә балдай икән;

      Осуле хәкаикъны хамил булган[173]

      Адәмнең тәнендәге җандай икән.

      Хәдисдә[174] мәһарәтен нәзар кылсаң,

      Әсхабдән ишеткәндәй30+ аңлай икән[175].

      Мондай гали галимгә тел озаткан —

      Ул үзе дүрт аяклы малдай икән!

* * *

      Казакъча шигырь яздым ачык кылып,

      Хасидләрнең йөрәген ачындырып.

      Тәхкыйкләрен күргән соң куангандан,

      Китабларын карыймын да гашыйк булып.

      Тәсныйфлары басыйрәтне ярук кылган[176],

      Нәфис, хәсис[177] арасын фәрекъ кылган[178];

      Адашканда киз килеп[179] балга төшкән —

      Мин байгыш бер кырмыска гарык булган.

      Унбиш ел «Назурә»сен алганыма,

      Карай-карай баш очыма салганыма;

      Шифаи садр андан хасил итдек[180],

      Эленмәй хасидләрнен кармагына.

      Морадлары мөкябәрә[181] булгандай соң

      Хасидләр күз салмайлар аръягына;

      Гавайлары, мулласына табигъ булып[182],

      Дөрләтеп ярып йөри ярмагына[183].

      Нигә мончә безләрдә әдәб кыска?

      Кәмаләт болай торсын – гакыл вуста[184].

      Бер йиргә килештереп хат язалмай,

      Берәүне яманларга кандай оста!

      Бәгъзесе укый да алмай гыйбарәтен,

      Кямилгә кандай кыла хәкарәтен?

      Дамеллалар бәгъзесе, белә торып,

      Хасмының морад кыла хәсарәтен[185].

      Әдвия хамил булмас бәгъзе мәрыйз,

      Нәсихәт кабил булмас фәззы гализъ[186].

      Шәятыйнның[187] әбһәрен[188] өзеп киткән —

      Атылып түбәсендән «Бәркыльвәмиз[189]».

      «Җарудә» иясенә сүземез юк,

      Аларга каршы килер йөземез юк,

      Рәхимуллаһи рәхмәтән васигатән[190],

      Дөньяда сүземез бар – үземез юк!

      Ул да бер галим икән сөйләй торган,

      Голяма мәҗлесендә мәйдан алган,

      Морадына монафины[191] сөймәй торган,

      Курае килешкәндә көйдәй торган.

      Без дә күрдек угының аткан йирен,

      Кай йиргә угы төшеп яткан йирен, —

      «Фәликөлли вәҗһәтин муәҗҗиһәтин»[192],

      Бәрәкалла, килештереп тапкан йирен.

      Ана шәрик дамелла Мөхибулла31+,

      Раббани