булу – буйсыну.
183
Ярмак яру – биредә, зур эшне ваклап, «буш фикер таратып йөрү» мәгънәсендә (элекке сум металлдан вак тәңкәләр яруга ишарә).
184
Камиллек болай торсын, акыл да уртача.
185
Көндәшенең зыян күрүен максат кыла.
186
Кайсыбер чир дәваны күтәрә алмас,
Нәсыйхәтне кабул итүче тупас, мәрхәмәтсез булмас.
189
Бәркыльвәмиз – яшьнәгән яшен.
190
Алланың рәхмәте иксез-чиксез.
191
Монафи – каршы, килешмәүче.
192
Һәрбер кешегә үз йөзе бирелгән.
193
Алла яклы галимнәрне сөюче мулла.
194
Мөхикъ – гадел, хаклык ягында булучы.
195
Нәзыйр – охшаган, тиңдәш, иш.
196
Аңлатучы әсәрләр язуда күңеле нурлы.
197
Гъәкс төшү – каршы төшү.
198
Аларга ияргән бик күпләр.
199
Бәрагать – башкалардан өстенлек; белемлелек, сәләтлелек.
200
Мәфтүн булу – үз-үзен онытып мавыгу, тәмам бирелү.
202
Көндәшләрен сәламәт күңеллелеккә дучар иткән.
203
Сәйфе сарим – үткен кылыч.
204
Изһар итү – күрсәтү, ачып салу.
206
Дөкян – кибет, магазин.
207
Хале микъдар – хәленә күрә, үз хәленчә.
208
Шәгъшәга – нур, балкыш.
209
Сәрхәбадлы – авыручан, чирләшкә.
210
Яшерен исемнәрдән матурлык ачып.
211
Әхбаб – дуслар; яраткан кешеләр.
212
Шәҗәрәи дәлил – дәлил агачы.
213
Койын – өермә, җил-давыл.
214
Хөҗҗәт – документ, аргумент.
215
Мөддәга – претензия, дәгъва.
216
Остайы сылу – сылу оста (уңган оста).
218
Мөганид – карышучы, дошманлык күрсәтүче.
219
Кабул ителмәгәннәргә гадәтләнмәгәненнән.
220
Фәнҗан – чынаяк, кәсә.
222
Апан – аю яки бүре өне; җимерек кое чокыры.
224
Истиһза – көлү, мыскыллау.
225
Амандаймыз – исән кебек тоябыз, азат шикелле сизәбез.
226
Дат – кер, тап; кимчелек (зәгыйфьлек).
227
Кур – дуен, калдык, чүп-чар.
228
Бу өлешнең хәзерге әдәби телгә юлга-юл күчермәсен искәрмәдән карагыз.
229
Шәмсе базыгдан – кояшның зурысыннан.
230
Яшьнәгән яшеннән якты.
231
Низаглашучылардан өстен торучы.
232
Җөда булу – аерылу, аерылуга дучар булу.
233
Дөрре мәрҗани – энҗе бөртеге.
235
Хасаисын – хосусый сыйфатларын, үзенчәлекләрен.
