аерылуга дучар булу.
233
Дөрре мәрҗани – энҗе бөртеге.
234
Кян – шахта, карьер.
235
Хасаисын – хосусый сыйфатларын, үзенчәлекләрен.
236
Хин – вакыт, ара, чор.
237
Мәгъяр – критерий, билгеләр чамасы.
238
Аның юкка чыгуына туры килүчеләр (дучарлар) күп.
239
Аның өстенлегенә бүләк – дәрәҗәле исем.
240
Язганнары – ачык дәлил.
241
Басыйрәт – аң, аңлылык, үткен күзлелек.
242
Әхбаб – якыннар, дус-ишләр.
243
Аның мактаучылары чиксез күптер.
244
Вәкахәт – әрсезлек, әдәпсезлек.
245
Батырлыкта башкалардан өстен,
Затлылыкта күркәм холыклы,
Үткен сүздә матур телле.
246
Хәбәрләр җыелмасыннан сөйләүче,
Серләр дөньясында хакыйкать эзләүче,
Чаршаулар күтәрүдә төпченүче…
247
Гыйнайәт кылу – ярдәм итү.
248
Мөнәҗәт – мөнәҗәтләр.
249
Таз эт – биредә: йолкыш (кутыр) эт.
250
Имәс идең – түгел идең.
251
Мен – кимчелек, гаеп.
252
Сәмәрә – җимеш, нәтиҗә.
253
Сәфәр – алыс – барасы юл ерак.
254
Кисер – кире беткән, көйсез; көфер.
255
Лөббе мәгънә – эчке мәгънә, асыл мәгънә.
256
Заһир – ачык, мәгълүм (биредә: тышкы кыяфәт).
257
Кыйшер – кабык, тышкы рәвеш.
258
Каберчыгар – кабер булыр (кабердер).
259
«Бүген көн яхшы» дигән чакта.
260
Кәлям – сүз, сөйләм.
261
Читтән торып (әйткән) йөз-мең догагыздан,
Бөекләрнең рәхименнән өмет итүче без.
262
Мәгъзурмен – гозерлемен, ялварудамын.
263
Әрүах – ата-баба, нәсел даны, «хасиятле нәсел».
264
Хәрарәтдән мәхмүм булу – эсседән бизгәк тоту.
265
Мөхәкъкыйк – хаклык эзләүче.
266
Һәр шәйне мәүзыйгына – һәр әйберне үз урынына.
267
Мөрәүәр – энҗе-мәрҗән.
268
Тасаууф – суфыйчылык.
269
Мөҗтәһид – тырышучы.
270
Сәүдаэ – омтылыш, теләк.
271
Йик күрү – начар мөгамәлә күрү.
272
«Залль-мозыйлль» – аздыручы, адаштыручы.
273
Әсдәкъ