биредә, зур эшне ваклап, «буш фикер таратып йөрү» мәгънәсендә (элекке сум металлдан вак тәңкәләр яруга ишарә).
184
Камиллек болай торсын, акыл да уртача.
185
Көндәшенең зыян күрүен максат кыла.
186
Кайсыбер чир дәваны күтәрә алмас,
Нәсыйхәтне кабул итүче тупас, мәрхәмәтсез булмас.
187
Шәятыйн – шайтаннар.
188
Әбһәр – кан тамыры.
189
Бәркыльвәмиз – яшьнәгән яшен.
190
Алланың рәхмәте иксез-чиксез.
191
Монафи – каршы, килешмәүче.
192
Һәрбер кешегә үз йөзе бирелгән.
193
Алла яклы галимнәрне сөюче мулла.
194
Мөхикъ – гадел, хаклык ягында булучы.
195
Нәзыйр – охшаган, тиңдәш, иш.
196
Аңлатучы әсәрләр язуда күңеле нурлы.
197
Гъәкс төшү – каршы төшү.
198
Аларга ияргән бик күпләр.
199
Бәрагать – башкалардан өстенлек; белемлелек, сәләтлелек.
200
Мәфтүн булу – үз-үзен онытып мавыгу, тәмам бирелү.
201
Әгъля – югары, бөек.
202
Көндәшләрен сәламәт күңеллелеккә дучар иткән.
203
Сәйфе сарим – үткен кылыч.
204
Изһар итү – күрсәтү, ачып салу.
205
Тәфаүәт – аерма.
206
Дөкян – кибет, магазин.
207
Хале микъдар – хәленә күрә, үз хәленчә.
208
Шәгъшәга – нур, балкыш.
209
Сәрхәбадлы – авыручан, чирләшкә.
210
Яшерен исемнәрдән матурлык ачып.
211
Әхбаб – дуслар; яраткан кешеләр.
212
Шәҗәрәи дәлил – дәлил агачы.
213
Койын – өермә, җил-давыл.
214
Хөҗҗәт – документ, аргумент.
215
Мөддәга – претензия, дәгъва.
216
Остайы сылу – сылу оста (уңган оста).
217
Кирә – төялгән йөк.
218
Мөганид – карышучы, дошманлык күрсәтүче.
219
Кабул ителмәгәннәргә гадәтләнмәгәненнән.
220
Фәнҗан – чынаяк, кәсә.
221
Хәбалә – ау, тозак.
222
Апан – аю яки бүре өне; җимерек кое чокыры.
223
Вәкафат – киләчәк.
224
Истиһза – көлү, мыскыллау.
225
Амандаймыз – исән кебек тоябыз, азат шикелле