гына шыткан бөремен.
Шәфәкъ сыман
Өр-яңа таң туар,
Мәңгелеккә киткәч бу төнем.
Алма ява
Көзге җилдә җиргә алма ява —
Җыр явамы шулай, кем белә?
Ни кадәр моң белән тулган җирем —
Алтын белән дөньям күмелә.
Никадәр моң белән тулган сөю,
Син кайтасың икән көзләргә.
Ә мин чыккан идем, сине сагынып,
Алтын алмаларны эзләргә.
Ә мин чыккан идем, бик юксынып,
Алма булып пешкән чагыңны.
Син бөтенләй үзгәрмәгән икән —
Кояш кебек һаман ягымлы.
Җилфер-җилфер сары күлмәкләрең
Бөдрә чәчләреңдә тирбәлә.
Әйтерсең лә көзге күбәләкләр
Очып уйный синең тирәдә… _
Әйтерсең лә сагыш булмаган да,
Әрнү булмаган да шикелле.
Син һаман да яз гүзәле икән —
Битләрең дә һаман сипкелле.
Син һаман да язгы, назлы икән,
Көзләр килмәгән дә диярсең.
Күзләреңдә шаян нурлар уйный —
Әллә син дә мине сөясең?
Көзге җилдә җиргә алма ява,
Бәхет ява микән, кем белә!
Син һаман шул – һаман минем хыял,
Син мәңгегә минем күңелдә!
Мин – хыялың синең
Мин – хыялың синең,
Сагынганда,
Күзләреңдә сагыш булырмын.
Мин – хыялың синең!
Җаның тынгач,
Уйгатучы тавыш булырмын.
Җиде ятлар белән тулса дөньяң,
Мин һәрвакыт таныш булырмын.
Мин – хыялың синең,
Мин булганда,
Бөтен галәм сыяр учларыңа.
Мин – хыялың синең,
Ләкин сыймам
Беркайчан да сыймам кочагыңа.
Сөенербез бергә, төренерсең
Минем белән сөю учагына.
Мин – хыялың синең!
Каның булып,
Йөрәгеңдә мәңге тибәрмен.
Мин – хыялың синең!
Ялгышсаң да,
Гел изгелек кенә теләрмен.
Син терелсәң, мин дә терелермен,
Син үлгәндә, мин дә үләрмен!
Мин – хыялың синең!
Татар мин!
Мишәр диләр, башкорт, типтәр, кырым…
Кем дип кенә җирдә аталмыйм.
Бөтен дөнья халкын баш идергән,
Мең ел буе горур татар мин!
Болгары да, себер, нугае да,
Кыпчак та мин, диеп вакланмыйм.
Йөрәгендә Алтын Урда йөрткән,
Татар атлы горур татар мин!
Киң далалар, урман, таулар, сулар —
Түрк җирендә булыр – Ватаным!
Аналардан килгән туган телем,
Идел-йортын саклыйм атамның!
Хөсетлеләр, әйдә, кара көйсен,
Мин аларга ачу сакламыйм.
Таркатырга теләүчеләр белсен:
Мең ел буе инде татар мин!!!
Аллаһ безне шулай халикъ кылган,
Кимсенмим дә, ләкин мактанмыйм.
Мин Аллаһның язмышыннан риза,
Татар углы горур татар мин!
Өн
«Гел син» диеп чирләмә син бүтән,
Киләчәккә атла,