Hekayələr. О. Генри

tələsik cavab verdi. Tək yaşamasına sevindiyini görmək gənc adama çox xoş təsir bağışladı. Qızın göz qapaqları qəfildən ağırlaşmağa başladı. Dərindən içini çəkərək:

      – Yuxu gözümdən tökülür, – dedi. – Artıq özümü yaxşı hiss edirəm…

      Rudolf ayağa qalxdı, şlyapasını götürdü.

      – Elə isə gecəniz xeyrə qalsın, yaxşıca dincəlin, bu sizin üçün çox yaxşı olar, – deyə Rudolf əlini uzatdı.

      – Gecəniz xeyrə qalsın.

      Qızın gözlərində elə aydın, elə səmimi, elə riqqətli sual vardı ki, Rudolf bu suala sözlərlə cavab verdi:

      – Hə, əlbəttə, sabah gəlib sizə dəyəcəm. Məndən belə asan xilas ola bilməyəcəksiniz.

      Qız kandarda dayanaraq sanki oğlanın bura necə gəlib çıxması onun burda olması faktından daha əhəmiyyətli məsələ imiş kimi soruşdu:

      – Necə oldu ki, mənim qapımı döydünüz?

      Diqqətlə qıza baxdı, qaradərilinin payladığı vərəqələri yadına saldı. Qəlbində qısqanclıq sancısı hiss etdi. Görəsən, vərəqə başqasının əlinə keçsəydi, necə olardı – onun kimi macəra axtaran birinin əlinə? Rudolf qəfil belə qərara gəldi ki, qız heç vaxt həqiqəti bilməməlidir. Onu bu çətin vəziyyətdən çıxarmaq üçün baş verən bu macəra haqda ona deməməlidir.

      – Bizim bir piano kökləyicimiz bu binada yaşayır, – cavab verdi. – Mən qapını səhv salmışdım.

      Yaşıl qapı bağlanmazdan əvvəl Rudolfun gördüyü ən son şey qızın təbəssümü oldu. Pilləkən meydançasında ayaq saxladı, maraq xatirinə ətrafına göz gəzdirdi. Sonra dəhlizin birinci, daha sonra ikinci sonluğuna doğru yeriməyə başladı. Bir az da yuxarı qalxdı, karıxdırıcı axtarışına davam etdi: binadakı bütün qapılar yaşıl rənglə boyanmışdı. Hələ də heç nə anlamayan Rudolf heyrət içində aşağı düşdü, küçəyə çıxdı. Afrikalı qeyri-adi qiyafədə əvvəlki yerində durmuşdu. Rudolf əlindəki hər iki vərəqəni ona uzatdı.

      – Lütfən, izah edin, nə üçün bu vərəqələri mənə verdiniz? Bunun mənası nədir axı? – soruşdu.

      Qaradərili dişini ağardaraq və əli ilə ona işəgötürənin reklamını göstərərək:

      – Odur, – dilləndi. – Təəssüf ki, birinci hissəsinə gecikdiniz!

      Baxışıyla qaradərilinin nişan verdiyi səmti izlədi. Teatr salonunun giriş qapısı üzərində gözqamaşdırıcı elektrik hərfləri ilə yazılmış yeni tamaşanın adı aydın oxunurdu: “YAŞIL QAPI”.

      – Eşitmişəm ki, birinci növ pyesdir, cənab, – qaradərili dilləndi. – Teatr nümayəndəsi bu vərəqələri həkimin vərəqəsi ilə birlikdə paylamağım üçün mənə yaxşı pul təklif etdi. İstəsəniz, sizə həkimin də vərəqəsini verə bilərəm, cənab.

      Rudolf evə tələsmədi, yaşadığı məhəllənin tinindəki bir guşədə bir parç pivə içmək və siqaret çəkmək istədi. Siqaretini çəkib qurtaran kimi küçəyə çıxdı, paltosunun bütün düymələrini bağladı, şlyapasını boynunun arxasına doğru itələdi və yaxınlıqdakı küçə fənərinə üzünü tutaraq qəti şəkildə etiraf etdi:

      – Hər halda, inanıram ki, o qızı tapmağım üçün mənə yol göstərən taleyin özüdür ki var!

      PUL VƏ MƏHƏBBƏT

      Keçmiş fabrik sahibi və “Evrika” sabununun patentçisi olan qoca Entoni Rokvoll Beşinci küçədə yerləşən evinin pəncərəsindən boylanıb gülümsədi. Sağ tərəfdə yaşayan qonşusu – aristokrat və klubmen C. van Şuylayt Saffolk-Cons fasadı İntibah38 dövrünün heykəltəraşlıq əsərləri ilə bəzədilmiş qonşu saraya nifrətlə baxıb onu gözləyən maşına əyləşdi.

      – Müflis olmuş qoca müqəvvanın lovğalığına bax! – keçmiş sabun kralı düşündü, – sağlamlığının qeydinə qal da, yoxsa tezliklə yerin muzey olacaq. Gələn yay bütün fasadı qırmızı, ağ və göy zolaqlarla bəzəyəcəm – onda görərik holland burnunu necə sallayacaqsan.

      Elə bu vaxt bütün ömrü boyu qapı zənglərindən xoşu gəlməyən Entoni Rokvoll kitabxananın qapısına yaxınlaşıb elə səslə “Mayk!” deyə bağırdı ki, bir vaxtlar o səs Kanzas çöllərində eşidiləndə az qalırdı göy üzü yerindən oynayıb Kanzas düzünün üstünə düşsün.

      – Oğluma deyin ki, evdən çıxmazdan əvvəl yanıma gəlsin, – gələn xidmətçiyə əmr etdi.

      Gənc Rokvoll kitabxanaya gələndə qoca qəzeti kənara qoyub tamamilə qırışsız çəhrayı sifətinə səmimi bir ciddiyyət verərək ona baxdı; bu vaxt o, bir əli ilə çallanmış saçlarını qarışdırır, bir əliyləsə cibindəki açarları cingildədirdi.