budağında yarpağa dönnəm,
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm-salam.
Qırğızam, özbəyəm, qazax, türkmənəm,
Başqırdam, kərkürəm, elə görk mənəm.
Sənin gözlədiyin qərib türk mənəm!
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm-salam.
Qəbul et, növbəti qurbanın mənəm,
Mənim canım səndə, bil, canın mənəm.
Elə qürrələnmə, hər yanın mənəm,
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm-salam.
Səmərqənd, 1989
BOZ QURD
Şair yuxusuna gül-çiçək girər,
Yenər yuxusuna göydən mələklər.
Yuxumda nə gördüm?!
Onun əlindən.
Nə çəkdim…
İlahi! Bilməyəcəklər.
Hər gecə, hər gecə yuxularımda
Çadırı dağılmış, ocağı sönmüş,
Tanrı qarğışıyla taleyi dönmüş,
Taleyi dönəndən qəm sərhəddinin
Bir ucu günbatan, biri gündoğan –
Dağından, daşından, adamlarından,
Hətta otundan da qəriblik yağan;
Qara torpağına nə toxum əksən,
Yenə də baharda ayrılıq bitən
Sevgili bir yurd.
Sevgili bir yurd –
Hər gecə, hər gecə yuxularımda.
Hər gecə, hər gecə yuxularımda
Bu yurdla yanaşı, bu yurd boyunca
Ulaya-ulaya dolaşıb gəzən,
Obu, Yeniseyi, İtili keçib
Altaytək, Ağrıtək dağ aşıb gəzən
Üzü mavi,
Gözü göydən daha mavi,
Ağzı atəş kimi bir qurd.
Ağzı atəş kimi bir qurd –
Hər gecə, hər gecə yuxularımda.
Üstümə qəm gələr əjdahalartək,
Yuxumda bir ağız qurd ular, keçər.
Nədənsə həmişə yuxularımdan
Önündə qurd duran ordular keçər.
İndi gizli gəlir yuxuma bir vaxt
Ulaşa-ulaşa ordular basan.
Uluslar, “Bay göllər”, Göyçələr səni
Məndən soruşurlar, Boz qurd hardasan?!
Gəl, mavi işıqtək ələn başımdan,
Gəl, çıx uğuruma qaba ağactək.
Məni bu yuxudan alıb getməyə
Qaraquş oyunlu boz atlar gərək.
Məni bu yuxudan alıb getməyə
Qaraquş oyunlu boz atlar üstə
Gözündən od yağan övladlar gərək.
Eşidirsinizmi?!
Qara qazlıq atların
Kişnərtisi gəlir misralarımdan.
Nə olsun səsimə yox qulaq asan?
Dalınca getməyə hazır durmuşam,
Səni gözləyirəm, Boz qurd, hardasan?!
Hər gecə, hər gecə yuxularımda,
Üzü mavi,
Gözü göydən daha mavi,
Ağzı atəş kimi bir qurd
Və sevgili bir yurd –
Hər gecə, hər gecə yuxularımda
Şair yuxusuna gül-çiçək girər,
Yenər yuxusuna göydən mələklər.
Yuxumda nə gördüm,
Onun ucundan.
İlahi, nə çəkdim.
Bilməyəcəklər.
1984
HAQQ SEVƏN BƏNDƏYƏ ELƏ DİNDİ TÜRK
Göy Tanrı, Qara Xan, Oğuz, Güntəkin…
Hərəsi içdiyim bir andan gəlir.
Mənim ruhumdakı bu üsyan, qiyam.
Tanrıqut Metedən, Gürşaddan gəlir.
Yenə də qılınclar çıxıbdı qından,
Qisas almalıyam dar ağacından.
Başına bu sevda Tanrı dağından –
–Qibləmiz Altaydan – ilk yurddan gəlir.
Tanrıdan savayı kimə yendi türk?!
Nə vaxtsa ruh kimi göydən endi türk.
Haqq sevən bəndəyə elə dindi türk.
İnam da, iman da bu anddan gəlir.
Bir əlində qılınc, birində Quran,
Yadlara qızıl taxt ucaltdı Turan.
Ucaldıb özünə daş atdı Turan
Bəlamız kim deyir tək yaddan gəlir?
Səndən də bil daha dönübdür üzüm,
Min ildir içimi göynədən dözüm.
Mənim qərib-qərib ulayan sözüm
Atilla gözləyən Boz Qurddan gəlir.
Tək sənə inandım, kim olursan ol,
Anam ol, bacım ol, ancaq sən “sən”ol.
Təki sevdiyim qız, bilim bircə yol.
Bu sevdan göydəki son qatdan gəlir.
Mən tənha, qurd yalqız, o Tanrı təkdi,
Yalqızlıq içimdə bir sevda əkdi.
Təkcə mən bilirəm, Boz Qurd nə çəkdi
Nə yaxşı, yazdığım umuddan gəlir.
QURD BAŞLI TUĞLAR BİZİM
Receb Ali Gündüz bey efendiye
Göy Tanrımız var ikən,
Əbədiyyət an olsun!
Kitabımız nə İncil,
Nə də ki Quran olsun!
Ucadadı, ey yağı,
Hiradan Tanrı dağı.
Sənin o puç, bayağı,
Məbədin viran olsun!
Bəsdi gözlədik ilbəil,
Bir "mən" var, məndə deyil.
Daha eynimdə deyil,
Dağ uçsun, aran olsun!
Cana can ver, başa baş,
Bitsin