Нурмуҳаммад Исроилов

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР


Скачать книгу

минбарига,

      Зумрад далаларни кўрмоқ чамалаб,

      Гулдуракни енгиб, борлиқ бағрига

      Ҳаёт шарбатини сепган камалак.

      Бу кўхлик юзгинаси,

      Шукуҳли юзгинаси —

      Муқаддас шеъриятнинг ўзгинаси…

      ТУМАН

      Боғларнинг рангини ўғирлаб туман,

      Нурсиз чодирига яширар.

      Туман қаршисида турибман,

      Хаёл, ўйларимни тоширар.

      Тумандан намуна кўчирма, қўшиқ,

      Зинҳор олма туманнинг одатини.

      Куйла тиниқликни, мадҳ этгил жўшиб

      Чаманнинг тумансиз латофатини.

      ГЎЗАЛЛИК

      Яна ўлкамизни безади кўклам,

      Бинафша кўз билан боқди чаманлар,

      Чақмоқ тоғларнинг муз сувини ҳўплаб,

      Нозланиб кулдилар лола – санамлар.

      Бинафша терасан, азизим, боғда,

      Кўзларинг ўт бўлиб ёнар ҳиссингдан.

      Само ҳавас билан йироқ-йироқда

      Зангор нигоҳини узмайди сендан…

      Боғлар қучоғига ёстаниб оқшом,

      Бинафша – юлдузлар чиқади кўкка.

      Ошиқ кўнгилларни аллалар илҳом,

      Севгими ё шеърми қалбларга чўккан?

      Тўлин ой – малаги, гўзали кўкнинг —

      Юлдуздан гул термоқ бўлар сенга хос.

      Аммо бу сендаги гўзаллик, кўркнинг

      Фақат совуққина тақлиди, холос.

      ИНСОН ЮРАГИДА АЛАНГА ЁҚИБ…

      Чўғ юлдузлар, шўх юлдузлар,

      Ёнингизга олинг мени ҳам.

      Буни ёниқ орзуим сўзлар:

      Фазоларда чўғланмоқ кўркам!

      Мен тарк этиб само пештоқин,

      Ошиқларнинг кафтига қўнай.

      Инсон юрагида аланга ёқиб,

      Сўнг, майли, сўнай.

      БИНАФША

      Бу тонг мурғак бинафша боғда

      Илк бор кўрди ҳаёт юзини.

      Шундай улкан, сўлим қучоғда

      Танҳо, етим сезди ўзини.

      Ўт-ўланлар ичра йўқолиб,

      Шамолларга айтди зорини,

      Ёлғизликнинг ҳиссидан толиб,

      Ғамга берди ихтиёрини.

      Шу зангори тиниқ кўзларнинг

      Мафтун бўлиб ҳуснига буткул,

      Далаларда гулрўй қизларнинг

      Юрганини билмас эди ул:

      Билмас эди шоир шеърини

      Бинафшага бахш этганини;

      Билмас эди она-Ер уни

      Ўз кўксига нақш этганини…

      Бу тонг гўзал бинафша боғда

      Илк бор кўрди ҳаёт юзини…

      ШОИР ВА БАҲОР

Ҳамид Олимжонга

      Фаслларнинг эрка кўҳлиги —

      Баҳор қайтди йил сафаридан,

      Ва елларнинг тутиб шўхлиги,

      Тортқилади толлар баридан.

      Шоирнинг ҳам сайргоҳига

      Кўклам келиб, гиёҳ унибди.

      Мисралари ўрик шохига

      Оппоқ гуллар бўлиб қўнибди.

      Сўзларимга ишонинг, боғда

      Букун уни кўрганлигим рост.

      Ўзгача бахт, кулгу дудоғда,

      Кўзларида ёниқ эҳтирос.

      Баҳор билан сайр этди узоқ,

      Лолаларнинг ўпди бетидан.

      Сарин еллар чопқиллаган чоқ

      Қува кетди