ТАНЛАНГАН АСАРЛАР. Нурмуҳаммад Исроилов

кўнгил қаърига чўкса ҳам зил тош,

      Хиёнат ярқ этса ўшал риёда,

      Олисдами-яқин, мунис ва сирдош —

      Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!

      Сийрак кўришамиз, ҳолимиз нечук, —

      Гоҳо хабардормиз, гоҳо бехабар,

      Ғанимат оламда азиз ва буюк

      Севинч борми дўстни кўрмоқлик қадар.

      Базмингизда кимлар бўлмасин ҳозир,

      Дўстсиз тўй ўтарми деган маънода,

      Менга кўз тутгувчи интиқ, мунтазир

      Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!

      Кашф этолмай замин меҳварин, ҳайҳот,

      О, не-не олимлар лолу жим нега?

      Севги меҳваридан айланур ҳаёт,

      Дўстлик деб ёзилган ҳаёт гимнига.

      Ҳасад майин ичар қайдадир ғаним,

      Қайдадир қай бир дўст кезар афтода.

      Менинг истаганим ва излаганим —

      Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!

      ИСТИҚБОЛНИ ЎЙЛАГАНИМ

      Янги йил арафаси, фараҳли оқшом эди,

      Қорбобо совғасини кутган болакай тахлит,

      Мен Музадан шеър дея мўъжиза тилаб худди

      Ўйларимни қоғозга тўкким келди бетақлид.

      Унча олис бўлмаган истиқбол тонготари

      Негадир ушбу чоғда шууримни этди банд.

      У пайт кўпайишиб сулоламиз қатори

      Қўшилур набиралар, ҳар бири шакару қанд.

      Барг узра милтираган шабнамлар кўзгусида